Saturday, February 28, 2009
ΝΕΕΣ ΑΠΡΟΚΑΛΕΣΤΕΣ ΡΟΥΚΕΤΕΣ ΕΚ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ! - ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΝ!!
Επίσης δύο ανεπτυγμένους τεχνολογικά πυραύλους Κασσάμ το Σάββατο το πρωί. Ένας από τους πυραύλους χτύπησε και διαπέρασε ένα σχολείο στην πόλη Άσκελον και κατέστρεψε αίθουσες διδασκαλίας αφού θραύσματα εκτινάχθηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις.
Φώτο: Σχολείο στην Άσκελον καταστράφηκε κατά την Τρομοκρατική πυραυλική επίθεση του Σαββάτου. Photo: Ashkelon Minucipality
Μερικές από τις κατεστραμένες περιοχές του σχολείου είχαν θεωρηθεί «ασφαλής».
Δύο άνθρωποι που ζουν κοντά στο σχολείο τραυματίστηκαν ελαφρά και 8 ακόμα άτομα είχαν πέσει σε κατάσταση σοκ.
Ο δεύτερος πύραυλος έπεσε σε ανοιχτή περιοχή στην πόλη χωρίς ζημιές ή τραυματισμούς.
Τέσσερις επιπλέον πύραυλοι έπεσαν κατά την διάρκεια της ημέρας στην Δυτική Νεγγέβ σε ανοιχτή περιοχή.
Το Σάββατο βράδι, έκτος πύραυλος χτύπησε την Σααρ Χανεγγεβ.
Η αστυνομία είπε πως τρομοκράτες από την Γάζα κατασκεύασαν αυτούς τους πυραύλους με μία καινούργια τεχνική που τους έκανε πιό δυνατούς.
Οι δύο πύραυλοι που βρέθηκαν και αναλύθηκαν από την αστυνομία, είχαν 170-mm. διάμετρο, η οποία μπορούσε να χωρέσει περισσότερα εκρηκτικά.
"Αυτοί οι καλύτεροι Κασσάμ, είναι πιο ισχυροί από τους στάνταρ Κασσάμ. Έχουν μεγαλύτερη εμβέλια και είναι πιο ισχυροί" είπε εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Παρ’ όλα αυτα, οι πύραυλοι δεν ήταν της ισχύος των πυραύλων τύπου Γκραντ, που κατασκευάζεται στο Ιράν.
Στα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης έχει είδη δωθεί η παραπλανητική και διαστρευλωμένη εικόνα πως το Ισραήλ άρχισε τις επιθέσεις προς την Γάζα, πράγμα που είναι ανακριβές. Πρώτα έπεσαν οι ρουκέτες απροκάλεστα και μετά το Ισραήλ αντεπετέθει.
Από το τέλος της Ισραηλινής επέμβασης και την υποτιθέμενη ανακοινωθήσα εκεχειρία από την πλευρά της Χαμάς έχουν πέσει στο νότιο Ισραήλ 65 πύραυλοι.
http://israelyesgr.blogspot.com/
Το Μεγάλο Κόλπο της Τουρκίας αποκαλύφτηκε αλλά πέρασε ο Μεγάλος Κίνδυνος για το Ισραήλ;
Προσφορά άρθρου απο το "Disaster Press"
Πριν λίγες μέρες γίναμε τηλεοπτικοί μάρτυρες ενός ασυνήθιστου περιστατικού ανάμεσα στο Τούρκο πρωθυπουργό Ταγιπ Ερντογαν και τον Ισραηλινό πρόεδρο Σιμόν Πέρες, το οποίο έλαβε χώρα στο Νταβός της Ελβετίας και μεταδόθηκε από τις τηλεοράσεις. Η σφοδρές κατηγορίες από τον πρωθυπουργό Ερντογάν προς το Πρόεδρο Πέρες για σφαγές του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ προκάλεσαν σοκ τόσο στους διεθνείς παρατηρητές όσο και στους μελετητές αλλά και στους υποστηρικτές της τουρκο-ισραηλινής συμμαχίας Αυτές οι κατηγορίες δεν έμειναν όμως αναπάντητες. Ο ισραηλινός στρατηγός Αβι Μιζραχι, κατηγόρησε με τη σειρά του τη Τουρκία για τη σφαγές Αρμένιων, τη κατοχή της Κύπρου και τις δολοφονίες Κούρδων.
σκληρή απάντηση του ισραηλινού στρατηγού εξέπληξε φυσικά πολλούς, κυρίως όμως αυτούς που περίμεναν μια παθητική στάση του Ισραήλ στα καμώματα της Τουρκίας, αλλά και τους ειδήμονες και τους θεωρούμενους γνώστες των πραγμάτων. Στην Ιερουσαλήμ όμως αυτή η απάντηση δεν ήταν μια μονωμένη και εν βρασμώ αντίδραση ενός στρατιωτικού, αλλά ήταν ένα ξέσπασμα του ισραηλινού στρατιωτικού κατεστημένου. Ήταν αποτέλεσμα της αναταραχής και τους αναβρασμού που έχει απλωθεί σε σημαντική μερίδα ισραηλινών ανώτερων στρατιωτικών, όταν αυτοί αντελήφθησαν τα πραγματικά σχέδια της Τουρκίας για το Ισραήλ.
Υποστηρικτές της τουρκο-ισραηλινής συμμαχίας, που δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι παιγνίδι παίζεται στο παρασκήνιο εν αγνοία και εις βάρος του Ισραήλ, προσπαθούν να μπαλώσουν τα πράγματα λέγοντας απλά ότι ανταλλαγές δηλώσεων όπως αυτές μετά το Νταβός δεν θα πρέπει να αποτελούν έκπληξη. Προκειμένου δε να υποβαθμίσουν τις διαστάσεις του προβλήματος που δημιουργήθηκε, δηλώνουν ότι και οι δυο χώρες στο τελευταίο επεισόδιο απλά ξεκαθάρισαν τις διεθνείς τους θέσεις σχετικά με κάποια θέματα και τίποτα άλλο! Όσο και να θέλουν όμως να υποβαθμίσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και να σώσουν τα προσχήματα η δυναμική που έχει δημιουργηθεί τελευταία και φανερώνεται από τις εκατέρωθεν δηλώσεις δε επιτρέπει αισιοδοξία στους υποστηρικτές της πιο παράξενης συμμαχίας της Μεσογείου.
Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στη περιοχή με την οποία το Ισραήλ έχει πολυδιάστατες σχέσεις, οι οποίες καλύπτουν οικονομικά, κοινωνικά και στρατιωτικά θέματα και συνεργάζεται τόσο πολύ μαζί του. Το εμπόριο ανάμεσα στις δυο χώρες, αγγίζει τα πέντε δισεκατομμύρια δολάρια, το μισό των οποίων σχετίζεται με στρατιωτικές συμφωνίες. Ισραηλινές εταιρίες είναι οι ευνοούμενοι των τουρκικών στρατιωτικών σχεδίων, οι οποίες περιλαμβάνουν συμβόλαια για αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού, ενώ η Τουρκία επιτρέπει την εκπαίδευση ισραηλινών πιλότων στο έδαφος της.
Το Ισραήλ λένε οι υποστηρικτές της συμμαχίας δεν έχει τέτοια εις βάθος πολυεπιπεδη σχέση με καμία άλλη χώρα της περιοχής και θα είναι καταστροφή για το Ισραήλ εάν η «Συμμαχία» αυτή διαλυθεί. Όμως ο ισραηλινός στρατός περήφανος για όσες νίκες έχει στην πρόσφατη ιστορία του απέναντι στο πολυπληθέστερο αραβικό αντίπαλο είναι αρκετά ρεαλιστής και έχει αντιληφθεί το κίνδυνο που ελλοχεύει από τη «Συμμαχία» αυτή και προσπαθεί τελευταία να ξυπνήσει τη ηγεσία της χώρας του. Έτσι οι δηλώσεις του στρατηγού, λένε οι τελευταίες πληροφορίες, δεν είναι απλά προσωπικές εκτιμήσεις, όπως θέλουν να τις παρουσιάσουν κάποιοι, αλλά φαίνεται απηχούν επίσης την ΑΓΩΝΙΑ μεγάλου τμήματος του Ισραηλινού Στρατού που είναι πια προβληματισμένο από τη στάση της Τουρκιάς και αρχίζει να αντιδρά.
Προσοχή, φωνάζουν οι υποστηρικτές της «Συμμαχίας», δηλώσεις σαν και αυτή του Μιζραχι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε απομόνωση του Ισραήλ στη περιοχή και προσπαθούν να ηρεμήσουν τα πράγματα γιατί φοβούνται ότι, εάν συνεχίσουν οι αυτές οι δημόσιες διαφωνίες, δεν θα είμαστε μακριά από τη οριστική ρήξη του εδικού άξονα με ότι αυτό σημαίνει για τα ανεδαφικά, όπως φαίνεται από τα πράγματα, «συμμαχικά» σχέδια τους.
Επιπλέον λένε οι ίδιοι υποστηρικτές, οι οποίοι δεν έχουν καταθέσει τα όπλα και δεν θέλουν να ομολογήσουν ότι η Ειδική Σχέση Τουρκίας-Ισραήλ πνέει τα οπίσθια, στη προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν την αναγκαιότητα της «Συμμαχίας» εκθειάζουν τη δυναμική της Τουρκίας σαν σημαντικό παίκτη των αραβο-ισραηλινών συγκρούσεων.! Μπορεί να θέλουν μεν οι κύκλοι αυτοί να υπερασπίσουν ένα πολύ καλά μελετημένο σχέδιο, που επινοήθηκε στα περίχωρα της Ουάσιγκτον και έχει την υποστήριξη του Ισραήλ, από τη στιγμή όμως που αποκαλύπτονται μυστικές μαύρες πτυχές του είναι άραγε υποχρεωμένοι από τη πλευρά τους οι ισραηλινοί να συνεχίζουν να το υποστηρίζουν;
Αν και οι ισραηλινοί έχουν εκτιμήσει και ευχαριστήσει τόσο τη προσφορά του Αιγύπτου πρόεδρου Χοσνι Μουμπαρακ όσο και του ηγέτη της παλαιστινιακής πλευράς, Μαχμούτ Αμπας, αλλά και τη κατανόηση τους πάνω στο Παλαιστινιακό, οι υποστηρικτές της «Συμμαχίας» προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη συνεισφορά και των δυο. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο προκειμένου να υποβαθμίσουν τη σημασία τους, να υποστηρίζουν ότι εάν υπήρχε συνεργασία (ανάμεσα σε αυτούς και το Ισραήλ) η πρόσφατη κρίση στη Γάζα δεν θα είχε ξεσπάσει Και μετά την υποβάθμιση τους, προβάλουν έξυπνα τον ισλαμιστή Τούρκο πρωθυπουργό Ταγιπ Ερντογάν, σαν τον παράγοντα εκείνον που χωρίς αυτόν το Ισραήλ δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί την ασφάλεια του στη περιοχή!
Εδώ ενώ εμείς γελάμε με το «εγγυητή» αυτό κάποιοι ισραηλινοί, λίγοι στην αρχή, σοκαρίστηκαν. Ένας ισλαμιστής δηλαδή όπως ο Ερντογάν να εγγυάται την ασφάλεια του Ισραήλ από την επίθεση άλλων ισλαμιστών.. Έτσι υποστηρίζουν κύκλοι, ότι για να λυθεί το παλαιστινιακό και υπάρξει ασφάλεια και ειρήνη στη περιοχή, το Ισραήλ χρειάζεται νέους παίκτες όπως η Τουρκία, η οποία μάλιστα λένε έχει αυξήσει την αξιοπιστία της! Αυτή την «αξιοπιστία» μετρήσανε φαίνεται οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και τρέχουν οι στρατιωτικοί της χώρας του και δεν φτάνουν.
Αυτό που θα έπρεπε να υπογραμμιστεί, ισχυρίζονται, είναι ότι οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ δεν είναι μόνο διακρατικές και ότι έχουν κοινωνική βάση με άλλα λόγια κοινωνική αποδοχή των διμερών σχέσεων από το Τουρκικό λαό, ο οποίος δεν είναι επικριτικός, πάνω στην ίδια την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ αλλά επικριτικοί πάνω στην πολιτική του Ισραήλ πάνω στους παλαιστίνιους. Ναι, αλλά δεν γνωρίζουν φαίνεται τις τελευταίες δημοσκοπήσεις στην Τουρκία, οι οποίες αποκαλύπτουν ότι οι πολίτες της υποστηρίζουν, σε συντριπτικό ποσοστό, τα τρομοκρατικά σχέδια της Χαμάς και μια μικρή μόνο μειοψηφία υποστηρίζει τις απόψεις του Ισραήλ στη περιοχή, με ότι φυσικά η Χαμάς υποστηρίζει πάνω στην ύπαρξη του Ισραήλ.
Αυτά έμαθαν φαίνεται ισραηλινοί στρατιωτικοί σχετικά με τη ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ αποδοχή της Χαμάς από τους Τούρκους και ανατρίχιασαν, τη στιγμή που ενώ εκείνοι πάλευαν στο πεδίο της μάχης και πολλοί άλλοι έδωσαν τη ζωή τους σε νικηφόρους για το Ισραήλ πολέμους με τους άραβες, το κράτος τους έχει σχηματίσει συμμαχία με μια χώρα (Τουρκία) της οποίας οι πολίτες συντριπτικά υποστηρίζουν τα σχέδια της Χαμάς, δηλαδή την εξαφάνιση του Ισραήλ!
Μια τέτοια στενή πολυεπιπεδη σχέση, επιμένουν οι υποστηρικτές της «Συμμαχίας», είναι αρκετά απίθανο να αναπτυχθεί μεταξύ Ισραήλ και οποιασδήποτε άλλης χώρας της περιοχής. Αν και οι επαφές του Ισραήλ με κυβερνήσεις των γειτονικών χωρών μπορεί να βελτιωθούν, συνεχίζουν την επιχειρηματολογία τους, είναι απίθανο να βρουν λαϊκή υποστήριξη από τις τοπικές αραβικές κοινωνίες. Μια τέτοια σχέση, υποστηρίζουνε οι ίδιοι κύκλοι, είναι μέσα στα συμφέροντα του Ισραήλ και εμείς με τη σειρά μας μπορούμε να πούμε ότι η συλλογιστική πράγματι έχει κάποια βάση, αλλά δεν λαμβάνει υπόψη της έναν παράγοντα. Ότι και η άλλη πλευρά, η Τουρκία δηλαδή, έχει τα δικά της συμφέροντα που δεν ταυτίζονται αναγκαστικά με αυτά του Ισραήλ.
Οι διαθέσεις του ισραηλινού στρατεύματος απέναντι στις προσπάθειες της Τουρκίας άλλαξαν από τη στιγμή που δηλώσεις αξιωματούχων έφτασαν στα αυτιά τους και ζήτησαν επανεκτίμηση της κατάστασης στη χώρα αυτή.
Η Τουρκία λοιπόν είναι μια χώρα που στην ιστορία της είχε πάντα μεγάλες επεκτατικές βλέψεις και αναζητούσε πρωταγωνιστικό ρόλο στη περιοχή. Τα γεγονότα στα Βαλκάνια, που πολύ καλά ξέρουμε, μίκρυναν κατά πολύ τις γεωγραφικές διαστάσεις της. Η οθωμανική κληρονομιά, σε συνδυασμό με την έλλειψη δυτικής δημοκρατικής κουλτούρας, απομάκρυνε τη χώρα από τις τεχνολογικές εξελίξεις, οι οποίες οδήγησαν τη Ευρώπη σε ένα πρωτόγνωρα υψηλό οικονομικό επίπεδο και συνεπώς αυξημένο διεθνές πολιτικό βάρος. Η Τουρκία θέλοντας να ισοφαρίσει την πρωτοκαθεδρία στις πρωτοβουλίες που έχουν οι μεγάλες χώρες έστρεψε τη προσοχή της στο μόνο που της είχε απέμεινε. Την αύξηση του πληθυσμού στα επίπεδα εκείνα που να την καθιστούν αριθμητικά ισότιμη με τις μεγάλες χώρες.
Έτσι μεταπολεμικά η Τουρκία μεθόδευσε και πράγματι γνώρισε εκπληκτικά υψηλούς ρυθμούς πληθυσμιακής ανάπτυξης δίνοντας προς τα έξω την εικόνα μιας «δυνατής» περιφερειακής δύναμης και στο εσωτερικό της τη ψευδαίσθηση της μεγάλης χώρας, παραγνωρίζοντας όμως ότι δεν έχει τις υποδομές και το πλούτο να θρέψει τόσο πολλά πεινασμένα στόματα.
Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της μεγάλης πληθυσμιακά Τουρκίας άρχιζαν μοιραία να αλλάζουν και τα πράγματα να δυσκολεύουν για τους σχεδιαστές της ανάπτυξης. Τότε βρέθηκε η λύση που κανείς δεν είχε φανταστεί. Καθυπόταξη και έλεγχος των πεινασμένων μαζών της Τουρκίας θα περνούσε μέσα από τη μερική Ισλαμοποιηση της πολιτικής ζωής της Τουρκίας, την οποία όμως οι στρατιωτικοί της δεν αποδέχτηκαν όπως εξάλλου φαίνεται από τα μεταπολεμικά πραξικοπήματα που έχουν καταγραφεί.
Έτσι μετά από σκαμπανεκατευασματα μεν, αλλά όπως ακριβώς οι σχεδιαστές ανάπτυξης της μεταπολεμικής είχαν προβλέψει, ανέβηκε στη εξουσία κάποια στιγμή ο ισλαμιστής Ερντογάν με σκοπό μέσα από ένα ισλαμιστικο φιλολαϊκό προφίλ και πολλές υποσχέσεις να ελέγξει τον πολυάριθμο τούρκικο λαό. Ο Ερντογάν, με έντονο το δυτικό προφίλ στη εξωτερική πολιτική του, αλλά με πάμπολλες ισλαμικές υποσχέσεις προς το λαό του για να τον κρατά υπνωτισμένο μπήκε στα δυτικά σαλόνια και κέντρισε το ενδιαφέρον των σχεδιαστών της πολιτικής στη Μέση Ανατολή. Είναι λοιπόν στα πλαίσια αυτά που σε κάποια στιγμή δημιουργήθηκε ο άξονας Τουρκίας-Ισραήλ με πολλούς να έχουν την ψευδαίσθηση ότι το Ισραήλ βρήκε επιτέλους ανοιχτό αυτί σε κάποιο μουσουλμάνο.
Ο λαός όμως της Τουρκίας, που είχε ανεβάσει το Ερντογάν βασιζόμενος στις ισλαμικές υποσχέσεις του, είχε αρχίσει να ζητά υλοποίηση των ισλαμικών υποσχέσεων του πρωθυπουργού. Έτσι ο Ερντογάν που μέχρι εκείνη τη στιγμή κάλυπτε πολύ καλά τις προθέσεις τους στο Παλαιστινιακό και κρυβόταν από τους Ισραηλινούς έφτασε η στιγμή που από τις πολλές πιέσεις δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο και στριμωγμένος αποκαλύφτηκε. Η στιγμή, που οι πραγματικές προθέσεις του αποκαλύφτηκαν, έγινε στο Νταβός.
Επειδή τα πιστεύω και οι προθέσεις ενός ισλαμιστή δεν είναι η υποστήριξη του κράτους του Ισραήλ, αλλά αντίθετα η καταστροφή του, αναρωτιέται κανείς τι θα κέρδιζε η Τουρκία από τον άξονα με το Ισραήλ. Φως ρίχτηκε στη υπόθεση όταν κάποια στιγμή ζητήθηκε από παράγοντες της Τουρκίας να αποκηρύξουν τη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ τόσο στο έδαφος του Ισραήλ όσο και στη νήσο Κύπρο. Αυτοί αρνήθηκαν και στριμωγμένοι προχώρησαν σε αποκαλύψεις. Με αυτά επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι στρατιωτικών αναλυτών, ότι υπάρχει ένας κρυφός και σκοτεινός ρόλο της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή : του Δούρειου Ίππου μέσα από τον οποίο θα κατόρθωναν οι αδελφοί ισλαμικοί λαοί της Τουρκίας να αλώσουν στο Ισραήλ, όπως ακριβώς είχαν κάνει οι Έλληνες κάποτε στη Τροία. Η Τουρκία «εγγυήτρια» της ασφάλειας της Μέσης Ανατολής θα έχει πάρει τότε αυτό που ζητούσε χρόνια: την μέσα από ανακήρυξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους το διεθνές προηγούμενο για τη αποδοχή ενός επίσης ανεξάρτητου κράτους: του τουρκοκυπριακού!
Αυτά δεν θα γίνονταν εάν δε συνέβαιναν όλα τα παραπάνω και δεν αποκαλυπτόταν στο παρασκήνιο ο ύπουλος ρόλος της Τουρκίας στο Ισραήλ αναγκάζοντας τελικά τον Ερντογάν να τα «σπάσει» στο Νταβός και το Μιζραχι να εκραγεί. Ότι δηλαδή ουδόλως ενδιέφεραν την Τουρκία οι υπηρεσίες προς της Μέση ανατολή αλλά η ίδια αποτελώντας ένα νέο Δούρειο Ίππο θα εξυπηρετούσε μεν τα σχέδια των έχθρων το Ισραήλ αλλά κυρίως θ εξυπηρετούσε τα δικά της. Δηλαδή θα κατάφερνε δρώντας σαν δούρειος ίππος αυτά που δεν κατάφεραν τόσα χρόνια στρατιές αράβων. Την άλωση του Ισραήλ
Στην Ελλάδα έχουν γνώση οι Φύλακες. Ελπίζουμε και στο Ισραήλ
Thursday, February 26, 2009
Μακεδονικό: Το Παλαιστινιακό της Ελλάδος
"Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε τον Φεβρουάριο του 1992 για την εφημερίδα Καθημερινή, όταν αρθρογραφούσα για θέματα Μέση Ανατολής. Γιατί το κείμενο δεν δημοσιεύτηκε δεν έμαθα ποτέ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Μακεδονικό, όπως το βλέπουν οι γείτονες μας, δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως υπάρχουν άφθονα στοιχεία (ιστορικά, πολιτιστικά κλπ) που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Και όμως αν η Ελληνική κυβέρνηση δεν ενεργήσει γρήγορα και αποφασιστικά στον τομέα της πληροφόρησης στη διεθνή σκηνή, μπορεί να αντιμετωπίσει στο μέλλον τεράστιο πρόβλημα, που θα είναι στην ουσία αποτέλεσμα σωστής προπαγάνδας της αντίθετης πλευράς.
Και δεν θα είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει. Σας διαβεβαιώ ότι εγώ το έργο «Μακεδονικό» το έχω ξαναδεί σε άλλη έκδοση, την Παλαιστινιακή. Διαβάστε και διαπιστώστε τις ομοιότητες μεταξύ των δύο περιπτώσεων δείτε πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα τεράστιο πρόβλημα εκ των ουκ άνευ.
• Στα παλιά τα χρόνια υπήρχε στα Βαλκάνια μια περιοχή που λεγόταν Μακεδονία. Στα παλιά τα χρόνια υπήρχε στη Μέση Ανατολή μία περιοχή που λεγόταν Χαναάν και πολύ αργότερα Παλαιστίνη.
• Στη Μακεδονία ζούσαν τα χρόνια εκείνα Έλληνες και διάφορες άλλες φυλές που σήμερα δεν υπάρχουν. Στη Παλαιστίνη ζούσαν Εβραίοι και διάφορες άλλες σημιτικές φυλές που σήμερα δεν υπάρχουν.
• Κάποια στιγμή κατά το 7-10 αιώνα μ.Χ. κατέβηκαν και εγκαταστάθηκαν στην βόρεια πλευρά της Μακεδονίας Σλάβοι. Κάποια στιγμή τον 7 αιώνα μ.Χ. κατέλαβαν την Παλαιστίνη οι Μουσουλμάνοι που ήρθαν από την σημερινή Σαουδική Αραβία.
• Από τότε και μέχρι πρόσφατα το μοναδικό ανεξάρτητο κράτος που υπήρχε σε μακεδονική περιοχή ήταν αυτό του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου και κανένα άλλο. Στην Παλαιστίνη το μόνο ανεξάρτητα κράτη που υπήρχαν ήταν τα δύο Εβραϊκά βασίλεια της Ιουδαίας και του Ισραήλ.
• Κάποτε το Ελληνικό Μακεδονικό κράτος υποδουλώθηκε στους Τούρκους και μετά πολλών αιώνων σκλαβιάς απέκτησε την ανεξαρτησία του το 1912-13. Κάποτε το εβραϊκό κράτος υποδουλώθηκε και μετά από πολλούς αιώνες σκλαβιάς και διασποράς απέκτησε την ανεξαρτησία του.
• Ποτέ δεν υπήρξε στην ιστορία της Μακεδονίας έθνος με την ονομασία Σλαβομακεδόνες ή Μακεδόνες του Αιγαίου ή όπως αλλιώς θέλουν αν ονομάζονται. Υπήρξαν Σλάβοι που κατοικούσαν στο Βόριο περιοχή της Μακεδονίας. Ποτέ στην ιστορία της Παλαιστίνης δεν υπήρξε Παλαιστινιακό έθνος όπως θέλουν να αυτοαποκαλούνται. Υπήρχαν Άραβες που κατοικούσαν στη Παλαιστίνη.
Παρόλα αυτά, κάποια μέρα, ως δια μαγείας δημιουργήθηκε το παλαιστινιακό πρόβλημα. Επτακόσιες χιλιάδες Άραβες πρόσφυγες, που έφυγαν ή εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ κατά τον πόλεμο του 1948, φτάνοντας στην Ιορδανία και τις άλλες Αραβικές χώρες, τους είπαν οι διάφοροι Άραβες ηγέτες ότι δεν είναι Άραβες αλλά ένα ξεχωριστό έθνος: Άραβες μεν, αλλά Παλαιστίνιοι Άραβες.
Στην αρχή το Ισραήλ γέλασε για το «ανεδαφικό» του θέματος αφού ήταν τις πάσης γνωστό ότι μέχρι την στιγμή εκείνη ό,τι λεγόταν παλαιστινιακό ήταν Εβραϊκό (π.χ. η Παλαιστινιακή ταξιαρχία που πολέμησε στο πλευρό των συμμάχων κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αποτελείτο μόνο από Εβραίους) ενώ ότι ήταν Αραβικό λεγόταν Αραβικό (π.χ. Η Ανώτατη Αραβική Διοίκηση επικεφαλείς της οποίας ήταν ο Χουσεϊνι) Σήμερα το Ισραήλ κλαίει με μαύρο δάκρυ.
Το ίδιο συνέβη και με τους Σλάβους, όπου τα τελευταία χρόνια, κάποιοι ηγέτες τους είπαν ότι είναι ιδιαίτερη εθνότητα, Μακεδόνες και επί το ευκολότερο Σλαβομακεδόνες. Και αυτοί όχι μόνο το πίστεψαν αλλά έχουν και διεκδικήσεις.
Ας προσέξουμε διότι η πείρα δείχνει ότι είναι πάρα πολύ εύκολο να δημιουργηθεί Μακεδονικό θέμα και να βρεθεί ο Μακεδόνας Αραφάτ να διεκδικήσει «τα νόμιμα και απαράγραπτα δικαιώματα του Μακεδονικού λαού.» Σας φαίνεται υπερβολικό? Για να δούμε το θέμα από τότε που ξεκίνησε:
Στην αρχή «έριχναν άδειες» από το ραδιόφωνο των Σκοπίων περί «Μακεδόνων». Προσέξτε τότε μιλούσαν απλώς για Μακεδόνες, ούτε καν για «Μακεδονική μειονότητα.» Απλώς Μακεδόνες. Από την Ελλάδα μεριά ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Άντε καμία φορά καμιά πλατωνική διαμαρτυρία (ας όψεται ο Ανδρέας Παπανδρέου και η φράση «Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα και δεν παραχωρεί τίποτα»).
Μετά άρχισαν να ζητούν απλώς αναγνώριση της εθνότητας. Πάλι τσιμουδιά εμείς. Ξαφνικά απέκτησαν δική τους γραφή, πρόσθεσαν βιβλία, έκαναν την ελληνική ιστορία δική τους (ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν δικό τους, όπως ο ΕΒΡΑΙΟΣ Χρηστός έγινε παλαιστίνιος όπως μα ς είπε ο Αραφάτ) άντε λίγη ιστορία και γεωγραφία (μέσα και η Θεσσαλονίκη) και χωρίς να καταλάβουμε τι έγινε ο κόσμος στο εξωτερικό άρχισε να μιλάει για Σλαβομακεδόνες. Βέβαιη η Ελλάδα ότι αυτή είναι χοντρή προπαγάνδα και τέτοια δεν περνούν στο εξωτερικό, γελούσε.
Δυστυχώς συνεχίσαμε να γελάμε όταν στάλθηκαν τα πρώτα «ενημερωτικά έντυπα», και όταν κυκλοφόρησαν στη Θεσσαλονίκη οι προκηρύξεις του «Εθνικού Απελευθερωτικού Μακεδονικού Στρατού» που ζητούσαν την απελευθέρωση του αλύτρωτου «Μακεδονικού Λαού», και σκάσαμε στα γέλια όταν οι Σκοπιανοί έκαναν προπαγανδιστικά θαύματα στην Αυστραλία και τον Καναδά.
Στις 3 Σεπτεμβρίου πέρσι (σ.σ. 3 Σεπτεμβρίου 1991) τινάχτηκε με βόμβα ελληνικό εστιατόριο στην Αυστραλία. Αν λάβουμε υπόψη μας, ότι ειδικά στην Αυστραλία και στον Καναδά η πλειοψηφία των πολιτικών και της κοινής γνώμης πιστεύει ακράδαντα τη Σκοπιανή εκδοχή των πραγμάτων είναι λογικό να υποθέσουμε, ότι η παραπάνω βομβιστική ενέργεια έχει άμεση σχέση με το Σκοπιανό θέμα και όχι με την 3η Σεπτεμβρίου του Καλλέργη ή του ΠΑΣΟΚ.
Και μη σας φανεί περίεργο αν δούμε στο μέλλον τα Σκόπια να έχουν ολοένα και περισσότερες απαιτήσεις και να τις κατακτούν και από πάνω. Φτάνει οι απαιτήσεις και οι διεκδικήσεις των Σκοπιανών να συμφέρουν στους γείτονες και παγκόσμιους παράγοντες, όπως έγινε με το Παλαιστινιακό. Και αυτή τη στιγμή μια τέτοια περίπτωση συμφέρει πολλούς μεταξύ των οποίων και την Τουρκία και κάποιες φίλες(;) χώρες της ΕΟΚ.
Αυτά που κάνει τώρα η κυβέρνηση σαφώς είναι σωστά αλλά χρειάζεται περισσότερα, ειδικά στο τομέα της προπαγάνδας και ενημέρωσης. Έναν τομέα που είναι πολύ δύσκολος και που η κυβέρνηση υποφέρει πολύ σε όλα τα επίπεδα.
Αυτά γράφτηκαν το 1992. Σήμερα τα Σκόπια (και εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα όχι το όνομα) μιλάει για μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη ελληνική πλευρά της Μακεδονίας. Ο θεός να βάλει το χέρι του, τι άλλο θα δούμε."
Wednesday, February 25, 2009
Ποιά θα είναι η Αιτία του Επόμενου Πολέμου?
Από το DEBKAfile Special Report
Ο πρώτος πυρηνικός αντιδραστήρας στην Μπουσίερ θα είναι έτοιμος το λειτουργήσει κανονικά τον Αύγουστο.
Η προκαταρκτική φάση του πρώτου Ιρανικού πυρηνικού αντιδραστήρα, χτισμένος με Ρωσσική τεχνογνωσία και βοήθεια στην νότια πόλη του Μπουσίερ, θα εγκαινιασθεί με μία τελετή την Τετάρτη, 25 Φεβ. Οι πηγές μας αναφέρουν πως οι Ιρανικές πυρηνικές ομάδες θα θέσουν σε λειτουργία τα κομμάτια των 1,000-MW αντιδραστήρα, σταδιακά με την βοήθεια ανεπτυγμένων Ρωσσικών υπολογιστών που θα επιβλέπουν την εξέλιξη. Ο αρχηγός της Ιρανικής Πυρηνικής Επιτροπής, Gholamreza Aghazadeh, και ο αρχηγός της Ρωσσικής εταιρίας Ροζάτομ (Rosatom Atomic Corporation), Sergey Kiriyenko θα είναι παρόντες.
Ιρανοί και Δυτικοί εμπειρογνώμονες λένε πως αυτό το στάδιο είναι ένα σημαντικό βήμα μπροστά κάνοντας το αντιδραστήρα στο Μπουσίερ να μπει σε ολική λειτουργία. Εάν δεν υπάρξουν προβλήματα θα είναι έτοιμος να λειτουργήσει το Αύγουστο του 2009.
Αυτή η ανακοίνωση της Τεχεράνης εξέπληξε την Ουάσινγκτον και την Ιερουσαλήμ. Η Μόσχα συνεχώς καθυστερούσε να πετύχει της προσυμφωνημένες ημερομηνίες σε αυτό το έργο αξίας $1 δις. Υπήρχε η ελπίδα πως στην πραγματικότητα δεν θα τελείωνε ποτέ, ή τουλάχιστον μέχρι οι πρόεδροι των ΗΠΑ και Ρωσσίας, Μπαράκ Ομπάμα και Ντμίτρι Μεντβέντεφ να συναντιόντουσαν για πρώτη φορά στις 2 Απριλίου στο συμβούλιο των G-20.
Όμως, η Μόσχα και η Τεχεράνη συναντήθηκαν νωρίτερα για να προχωρίσουν αυτό το θέμα: να φέρουν τον πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα σε προκαταρκτική λειτουργία και να υπογράψουν συμβόλαιο για την πώληση προς το Ιράν ανεπτυγμένους Ρωσικούς πυραύλους S-300 ενάντια αεροπορικών επιθέσεων. Ισραηλινοί επίσημοι αναφέρουν τον Ρωσσικό τύπο που εκδίδει πως η Μόσχα δεν θα προχωρήσει με αυτό το συμβόλαιο. Όμως αυτό δεν συμβαδίζει με τα λεγώμενα του Ιρανού υπουργού Αμύνης Gen. Mostafa Najar που επισκεύτηκε την Ρωσσική πρωτεύουσα την περασμένη εβδομάδα, που είπε: οι Ρωσσικές μας πληροφορίες μας έχουν επιβεβαιώσει πως η πώληση των πυραύλων θα διαχωρισθεί από την αντιπαράθεση Μόσχας-Ουάσινγκτον για την εγκατάσταση Αμερικάνικων πυραυλικών αμυντικών συστημάτων και ραντάρς στην Ανατολική Ευρώπη, και πως οι S-300 θα παραδωθούν μέχρι το τέλος του χρόνου.
Ο Ιρανός υπουργός Αμύνης είπε την Κυριακή, 21 Φεβ.: «Ρώσσοι επίσημοι γνωρίζουν πολύ καλά πως η Μόσχα, και όχι τον Ιράν είναι ο στόχος του Αμερικανικού πυραυλικού συστήματος.» Μόλις επέστρεψε από την Μόσχα, ο Najar έιπε: «Οι ΗΠΑ, μπλεγμένοι στην οικονομική τους διάλυση δεν θα θελήσουν τελικά να μπουν στο άχρηστο κόστος του πυραυλικού συστήματος» – μια άποψη που φαίνεται πως κατάλαβε ότι είχαν και οι Ρώσσοι.
Από το DEBKAfile's στρατιωτικές πηγές ανέφεραν νωρίτερα πως ο υπουργός αμύνης Najar και ο Ρώσσος ομόλογος Ανατόλι Σερντγιούκοφ έκανα καλή πρόοδο στις ομιλίες για την πώληση των πυραύλων εδάφους-αέρος S-300. Και οι δύο πλευρές συμφώνησαν πως είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα αποτελεσματικό αμυντικό σύστημα ενάντια επίθεσης από αέρος.
Δυτικές στρατιωτικές πηγές λένε πως οι συνομιλίες Ιραν-Μόσχας είναι επί των λεπτομεριών για την εγκατάσταση των S-300 που θα προστατεύουν το Μπουσίερ και άλλες πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Tuesday, February 24, 2009
Ο Αχμαντίνετζαντ στο Τζιμπουτί Βάζει τις Ρίζες στην Α. Αφρική.
24 Φεβρουαρίου, 2009
Ο Ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντίνετζαντ υπέγραψε μία σειρά συμφωνιών με τον πρόεδρο του Τζιμπουτί, Ισμαΐλ Ομάρ Γκιέλε την Τρίτη 24 Φεβ., εγκαθιστώντας τεχνικά και εκπαιδευτικά κέντρα σε αυτήν την χώρα της Ανατολικής Αφρικής και υποστηρίζει αναπτυξιακά προγράμματα.
Ένα νέο πρωτόκολο άνοιξε ένα πιστωτικό ποσό με το Ιράν για το Τζιμπουτί, του οποίου ο πρόεδρος είπε πως "η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών ανήκει στην μεγάλη Ισλαμική Διασπορά ( "great Islamic Ummah."). Η Τεχεράνη συνεχίζει την επεκτατική της πολιτική, πέραν της Μέσης Ανατολής, μέσα στην Αφρική σε χώρες όπως η Σομαλία και Ερέτρια.
Η Συρία Χτίζει Εργοστάσιο Χημικών Οπλων.
Η Συρία κάνει εκτεταμένα έργα σε εργοστάσιο χημικών όπλων σε βορειοδυτική περιοχή της χώρας, όπως φαίνεται σε φωτογραφείες που αποκαλύφθηκαν από το αμυντικό γκρούπ ανάλυσης Τζέην.
Το γκρουπ Τζεην είπε πως οι εικόνες του εργοστασίου χημικών όπλων με το όνομα αλ-Σαφίρ, πάρθηκαν μέσω πολλών εμπορικών πηγών μεταξύ 2005 και 2008.
Φωτογραφικό υλικό από τον δορυφόρο WorldView-1 της Digital Globe, δείχνουν το εκτενές έργο που έχει είδη γίνει, όπως επίσης το έργο που έχει γίνει δίπλα σε Πυραυλική βάση. Επίσης, στις εικόνες είναι φανερές οι χαρακτηριστικές λεπτομέρειες πιο αναδυκνείουν τα τυπικά εργοστάσια χημικών όπλων.
Αλ-Σαφίρ είναι το «σπίτι» ενός εργοστασίου χημικών όπλων και μίας πυραυλικής βάσης η οποία κρατά ένα συμαντικό μέρος της Συριακής μεγάλου βελληνεκούς πυραύλους Scud D, με βάση ξένες εκθέσεις. Ο Scud D έχει ακτίνα 700 χιλιόμετρα και το αλ-Σαφίρ λέγεται πως έχει πολλές δωδεκάδες υπόγεια οχυρωμένα καταφύγια όπου οι εκτοξευτήρες και οι πύραυλοι αποθηκεύονται.
Επίσης μία καινούργια έκθεση της ΙΑΕΑ, ανακάλυψε νέα στοιχεία εμπλουτισμένου ουρανίου στην θέση όπου η Συρία έχτιζε το Πυρηνικό εργαστάσια για παραγωγή πυρηνικών όπλων. Όλες οι λεπτομέρειες βρίσκονται σε αυτό το άρθρο.
Υ.Γ. Israelman: Οπώς και πριν μερικούς μήνες, η Συρία είχε σε προχωρημένο στάδιο του εργοστάσιο πυρηνικών όπλων, το Ισραήλ το κατέστρεψε. Στην τότε επίθεση, η σχετική σιωπή της Συρίας, βροντοφώναζε την ενοχή της και οι νέες έρευνες το αποδεικνείουν. Ετσι και αυτό το εργοστάσιο και τα υπόγεια θα είναι στόχος των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) σε μία επικείμενη διένεξη με την Συρία στο άμεσσο μέλλον.
Μουσουλμάνοι χάκερ επιτέθηκαν σε ισραηλινά νοσοκομεία
Πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ ότι άρχισε επίθεση των ισραηλινών δυνάμεων, σαν απάντηση στις επιθέσεις με πυραύλους από τη Χαμάς στο Ισραήλ, Οι ισραηλινοί ηγέτες φώναζαν ότι οι πύραυλοι της Χαμάς έπεφταν όλο και πιο κοντά στις πυκνά κατοικημένες πόλεις. Και τότε πολλά ακολούθησαν που μόλις τώρα τα μαθαίνουμε.
Μουσουλμάνοι χάκερ, τις ημέρες των συνταρακτικών γεγονότων στη Γάζα, δεν είχαν μείνει άπραγοι. Ο καταιγισμός των ειδήσεων και πληροφοριών που ερχόντουσαν από τη περιοχή δεν επέτρεπαν να δώσουμε σημασία σε ένα άλλο πόλεμο που αυτοί είχαν εξαπολύσει: κυβερνοπολεμο.
Όλο το άρθρο εδώ: http://nrdisaster.blogspot.com/2009/02/blog-post_5689.html
Monday, February 23, 2009
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ
Αγαπητοί Φίλοι,
Δεν περιμέναμε να δούμε αυτό που βλέπετε στην φωτογραφία. Αυτή είναι η πλατεία της Ιταλικής Βουλής στην Ρώμη, Πιάτσα Μοντετσιτόριο. Μπορείτε να δείτε το Παλάτι στην Πλατεία, και μπροστά πολλές Ισραηλινές σημαίες. Αυτό έγινε εχθές το βράδι από τις 6:30 με 9:30. Αυτό που δεν μπορείτε να δείτε, είναι το μεγάλο αριθμό υπουργών της Βουλής, περίπου 100 από όλα τα πολιτικά κόμματα, που ανέβηκαν να μιλήσουν κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης.
Για περίπου 3 ώρες μιλούσαμε για τον ρόλο του Ισραήλ, του δικαιώματος της αυτοάμυνας, το ψηλό ηθικό επίπεδο του Ισραήλ, την μάχη του Ισραήλ γιά όλους εμάς για τον πολιτισμό μας και τις αξίες μας, ενάντια στο άγριο μίσος της Ισλαμικής Τζιχάντ που αντιπροσωπεύεται από την Χαμάς.
Μου φένεται πως για πρώτη φορά στην μακρά ιστορία της Αραβο-Ισραηλινής διένεξης, εκτός από μία μειοψηφία από τρελλούς αριστερούς και φασίστες οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους με αντισημιτικά σλόγκαν, καταφέραμε μια μέγαλη συμφωνία σε ένα συμμαντικό σημείο: η διένεξη δεν είναι τοπική, δεν υπάρχει τίποτα που να μας υπενθυμίζει πως η ειρήνη έχει σχέσει με το Παλαιστινιακό και πως είναι μία επίθεση στον δυτικό κόσμο και πως το Ιράν είναι ο υποκινητής.
Η αλλαγή αυτής της συμπεριφοράς είναι πολύ μεγάλη: η τρομοκρατική και θρησκευτική φύση της Χαμάς και η δημοκρατική και πολιτισμένη φύση του Ισραήλ φένονται ξεκάθαρα για αυτό ακριβώς που είναι. Ετσι το βλέπει τουλάχιστον η Ευρωπαϊκή ελίτ γενικά και συνεχίζει μία άνοδος του Ισραήλ που είναι ενάντια σε ένα καθεστώς που χρησημοποιεί ανθρώπινες ασπίδες και υπόσχεται το σφάξιμο των εβραίων στο καταστατικό του.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα, τουλάχιστον στην Ιταλία, είναι η ήττα και το πέσιμο των αριστερών ιδεολογιών που είχαν δώσει άδεια στα πιο άγρια εγκλήματα και τις πιο αηδιαστικές φραστικές επιθέσεις. Εάν ο Αραφάτ ξεκινησε την Τρομοκρατική Ιντιφαντα και προώθησε τους Μαρτυρικούς θανάτους παιδιών στις ομιλίες του, οι ιδεολόγοι ήταν έτοιμοι να τα δεχθούν με το πρόσχημα της κατοχής, της Παλαιστινιακής μιζέριας και το χαμό κάθε ελπίδας. Δεν είναι ετσι όμως με την Χαμάς.
Η ιστορία στην Ιταλία, έχει φέρει την χώρα σε μία βαθιά κρίση περί της ιδεολογίας της επανάστασης και της δικαιολογίας οποιασδήποτε άγριας επίθεσης ενάντια στην υποτιθέμενη άδικη ιμπεριαλιστική αρχή. Αυτό έχει τελειώσει – κανείς δεν βλέπει την Χαμάς σαν λύση στο πρόβλημα. Νομίζω πως η λέξη «ειρήνη» έχει χάσει την σημασία που κάποτε είχε. Η καινούργια μη-ιδεολογική άποψη βλέπει πως δεν υπάρχει ειρήνη όταν ένας από τους δύο αντιπάλλους δεν την θέλει, και ακόμα και αν ο κόσμος βραχυπρόθεσμα ζητά εκεχειρία, μακροπρόθεσμα ελπίζουν στην ήττα της Χαμάς.
Εχθές το βράδι, πολλοί υπουργοί και μέλη της Ιταλικής Βουλής, δημιούργησαν ένα καινούργιο μίγμα από γνώμες. Νομίζω πως όταν δεν θαμπώνεσαι από εξωτικό τριτοκοσμισμό, τις φωτογραφίες παιδιών που εκπαιδεύονται σαν μηχανές μίσους, τις ομιλίες των ηγετών περί Τζιχάντ, από τον Αχμαντίνετζαντ μέχρι τον Ναζράλα που αρνούνται το Ολοκαύτωμα και υπόσχονται θάνατο στους Εβραίους και τους Χριστιανούς, το μόνο που σου μένει είναι αηδία. Ο δυτικός κόσμος, ευτυχώς, μπορεί ακόμα να αηδιάσει με πολιτικές ομιλίες απολίτιστου επιπέδου. Ομως το πιο ωραίο, ήταν που στην Πλατεία της Ιταλικής Βουλής, πολλά μέλη της Βουλής είπαν: «Αγαπούμε το Ισραήλ». Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσοι.
Φιάμμα Νίρενσταϊν
Η Τρομοκρατία Συνεχίζεται.
Το συμβάν έγινε την Δευτέρα το πρωί όταν η στατιωτική δύναμη Γκολάνι εντόπισε δύο Παλαιστίνιους να βάζουν εκρηκτικά στα σύνορα.
Οι στρατιώτες πέρασαν μέσα στην Γάζα και αντάλαξαν πυρά με τους ένοπλους οι οποίοι διέφυγαν. Ένα αερομαχητικό ειδοποιήθηκε το οποίο επιτέθηκε στο αυτοκίνητο διαφυγής των Τρομοκρατών.
Παλαιστίνιοι ανέφεραν πως δύο άνθρωποι τραυματίστικαν ελαφρά και ένα κτίριο χτυπήθηκε.
Η τρομοκρατική οργάνωση Ισλάμικ Τζιχάντ, μέσω της ιστοσελίδας της, είπε πως η επίθεση ήταν μία προσπάθεια απαγωγής Ισραηλινών στρατιωτών. Η οργάνωση είπε πως επιτέθηκε ένα σπίτι στην Γάζα όπου υποτίθεται πως βρισκόντουσαν Ισραηλινές Ειδικές Δυνάμεις, λίγο πριν το Ισραηλινό αερομαχητικό καταστρέψει το κτίριο.
Εν τω μεταξύ, την Δευτέρα, Τρομοκράτες από την Γάζα, εκτόξευσαν δύο πυραύλους Κασσάμ σε πολίτες του νοτίου Ισραήλ. Ο ένα πύραυλος χτύπησε ανοιχτή περιοχή της Σηααρ Χανεγκεβ και ο δεύτερος πύραυλος χτύπησε έναν χώρο στην πόλη Σντερότ. Δεν υπήρξαν θύματα ή ζημιές.
What happened in Italy (no media coverage).
Dear Friends,
We didn't expect what you see in this picture. This is the square of the Italian Parliament in Rome , Piazza Montecitorio: You can see the Palace on top of the square, and in front a lot of Israeli flags. That was last night from 6,30 to 9,30 pm. What you cannot see here, is the extraordinary number of members of Parliament, about 100 from all political sides, that took the stage during this time: for about three hours we were speaking about the role of Israel, its right to self defense, its moral height, its fight on behalf of us all, of our civilization and values, against the wild hate of the Islamic jihad represented by Hamas.
It seems to me that for the first time in the too long history of the Arab/Israeli conflict, apart from a minority of crazy leftists and fascists that took the street with anti-Semitic slogans, we have achieved a huge consensus on one critical point: this is not a local conflict, there is nothing in it that reminds us of a peace theme that has characterized the Palestinian issue. This is an attack against the western world, and Iran is behind it.
The change of attitude is great: the terrorist and religious nature of Hamas and the democratic, civilized nature of Israel are seen face to face for what they really are at least by the European elite at large, dead and wounded notwithstanding, and there rises an identification with Israel against a regime that uses human shields and promises slaughter of Jews in its charter.
What happens today, at least in Italy , is the defeat and fall of the leftist ideologies: ideology that has allowed justification of all the most violent crimes and most disgusting verbal attacks. If Arafat launched the terrorist Intifada, if he promoted the martyrdom of children in public speeches, the ideologists were ready to justify him with the issues of occupation, the Palestinian misery and loss of any hope. Not so with Hamas.
History, in Italy , has brought to a profound crisis the ideology of revolution and the justification of any cruel attack against a so-called unjust imperialist order. That time is over, nobody will see Hamas as the resolution of the problem and not even as the problem itself. I think that the word "peace" has lost that healing meaning that it once had. The new non-ideological point of view sees that there is no peace when one of the contenders doesn't want it, and that even if the world in the short run asks for a truce, in the long run it hopes for the defeat of Hamas.
Last night, many people, Ministers and Members of Parliament, composed a very new, interesting mix of opinions. I think that when you are not overwhelmed by exotic thirdworldism, the images of children educated as hate machines, the speeches of jihad leaders, from Ahmadinejad to Nasrallah, to Hanje, that deny the holocaust and promise death to Jewish and Christians alike, you are left only with disgust. Westerners, thank God, can still be disgusted by uncivilized levels of political speech.
But most of all, in the Parliament square, many of the Parliament Members said: "I love Israel ".
You can't imagine how many.
Fiamma Nirenstein
Saturday, February 21, 2009
Η Χαμάς χτύπησε πάλι παλαιστίνιους αμάχους
Οι παλαιστίνοι άμαχοι που κατοικούν στη Γάζα αποτελούν ένα ταλαιπωρημένο αδύναμο πληθυσμό με σοβαρά καθημερινά προβλήματα. Στις άμεσες προτεραιότητες τους είναι η αντιμετώπιση των φαρμακευτικών ελλείψεων, της ελλιπούς ιατρικής περίθαλψης, αλλά και τις ανάγκες σε εμβολιασμούς και πόσιμο νερό. Για το λόγο αυτό κάθε βοήθεια από οιοδήποτε τρίτο καλοθελητή είναι καλοδεχούμενη. Κάθε όμως «παράλογη» ενέργεια αντιμετωπίζεται με έντονο σκεπτικισμό και εχθρότητα. Μια από αυτές τις «παράλογες» ενέργειες ήταν και η απόφαση της Χαμάς να τοποθετήσει μέσα στα σπίτια αμάχων πυραύλους. «Το να πεθάνει κάποιος μαζί μας αποτελεί μεγάλη τιμή. Θα πάμε μαζί στον Παράδεισο ή θα επιζήσουμε μέχρι τη νίκη», απαντούσαν ειρωνικά οι μαχητές της Χαμάς στα παρακάλια των Παλαιστινίων αμάχων της Γάζα να μην χρησιμοποιούν τα σπίτια τους ως βάσεις εκτοξεύσεως πυραύλων. Η Χαμάς όμως το Χαβά της. Δεν άκουγε τίποτα!
Η συνέχεια στο http://nrdisaster.blogspot.com/2009/02/blog-post_22.html
Thursday, February 19, 2009
ΝΕΕΣ ΡΟΥΚΕΤΕΣ ΕΚ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ!
Ένας Κασσάμ πύραυλος έπεσε στην περιοχή του Sha'ar Hangev, και ακολούθησαν δύο πύραυλοι τύπου Grad στην πόλη Netivot – αυτοί είναι οι πρώτοι πύραυλοι μεγάλου βελινεκούς προς αυτήν την πόλη από το τέλος της Επιχείρησης Cast Lead. Και οι τρεις πύραυλοι έπεσαν σε ανοιχτές περιοχές και δεν προκάλεσαν θανάτους ή ζημιές.
Η Ισραηλινή αεροπορία χτύπησε τρεις φορές τον πέρασμα του Philadelphi, καταστρέφοντας έξι τούνελ μεταφοράς οπλισμού. Πολύ μεγάλες δευτερεύουσες εκρήξης ακολούθησαν το βομβαρδισμό αποδεικνύοντας την ύπαρξη όπλων και πυραύλων.
Οι Παλαιστίνιοι είπαν πως δεν υπήρξαν θάνατοι ή τραυματισμοί από την Ισραηλινή επιχείρηση.
Έτσι παρά τις δημόσιες ανακοινώσεις περί εκεχειρίας, η Χαμάς συνεχίζει τις επιθέσεις, που δικαίως το Ισραήλ ανταπαντά με στόχο την αποδυνάμωση της Χαμάς και των Τρομοκρατικών της δυνατοτήτων.
Two Grad-type rockets land near Netivot
Three rockets struck southern Israel on Thursday evening, hours after IDF jets bombed smuggling tunnels in the Gaza Strip in retaliation for rocket and mortar shell attacks earlier in the day.
A Kassam rocket landed in the Sha'ar Hangev region, followed by two Grad-type rockets in Netivot - the first time long-range rockets were fired at the city since the end of Operation Cast Lead. All of the projectiles landed in open areas and did not cause any casualties or damage.
Hours earlier, the IAF carried out three air strikes along the Philadelphi Corridor, destroying six arms smuggling tunnels. The IDF said "large secondary explosions" followed the strikes, "proving the presence of weapons and munitions."
Palestinians said that there were no casualties in the strikes.
Overnight Wednesday, Palestinians said that the IDF carried out operations in the northern Gaza Strip. Exchanges of fire were reportedly heard in the area.
The IDF said that the strikes came in response to continued rocket-fire on the South. An IDF statement said that four rockets and mortar shells were fired at the western Negev on Wednesday night and Thursday morning, bringing the total rockets fired since the end of Operation Cast Lead on January 18 to approximately 50.
On Thursday morning, meanwhile, IDF troops spotted a terrorist attempting to plant a bomb near Kerem Shalom under the cover of darkness and heavy fog. The soldiers shot and lightly wounded the Palestinian suspect after he ignored orders to stop.
The terrorist was arrested, and evacuated to Beersheba's Soroka Hospital for medical treatment.
The IDF statement added that, despite continued terrorist fire from the Strip, 400,000 liters of fuel and approximately 130 trucks carrying humanitarian aid had been scheduled to cross into Gaza later Thursday via the Kerem Shalom and Nahal Oz crossings.
Wednesday, February 18, 2009
Financial turmoil evokes familiar scapegoats
By Abraham Cooper and Harold Brackman
Published: February 17 2009
With world stock markets plummeting and unemployment spiking, it is only prudent to ask: will the global economic meltdown provide the toxic fuel for haters?
Early signs from Europe are far from reassuring. Ed Balls, a UK cabinet minister, worried that fascist movements, subdued since the 1930s, could emerge as a powerful force in British politics for "the next year, the next five years, the next 10 and even the next 15 years". Derek Simpson, joint general secretary of Unite, a UK trade union, warned that the xenophobic British National party was leveraging the slogan "British jobs for British workers" to infiltrate the labour movement.
A poll commissioned by the Anti-Defamation League reveals that old habits die hard in Europe. Jews are the scapegoat du jour for nearly a third of Europeans. About 40 per cent of respondents – including more than half the Hungarians, Poles and Spaniards – said Jews had too much power in business. In Spain, 74 per cent said it was "probably true"
that Jews had too much control over financial markets.
A BBC poll indicates little sympathy for Israel among today’s Germans – only 9 per cent view Israel as "mainly positive", while 65 per cent see it as "mainly negative". These numbers are matched by anti-Jewish violence, attacks on synagogues and intimidation of Jews on the streets of Europe.
Meanwhile, the historic roots of European anti-Semitism were exploited during the recent Gaza war by Hamas apologists linking alleged Israeli crimes against the Palestinians to the fictitious Jewish conspiracy to dominate global economic and political power. Fawzi Barhoum, a Hamas spokesman, blamed the war on "the Jewish lobby that put the US banking and financial sector into place" and "controls the US elections and defines the foreign policy". Echoes of Hamas’s hatred carried over to top North American campuses, where websites equate Israelis with Nazis and Gaza with Auschwitz.
In the internet world, financial blogs and chat rooms also characterise the Lehman Brothers collapse as the latest chapter in age-old Jewish financial conspiracies. The same propagandists now fantasise that Israeli banks received $400bn (€318bn, £281bn) from Lehman executives ahead of its collapse. Never mind that the top targets of Bernard Madoff’s alleged $50bn fraud were primarily fellow Jewish individuals and institutions – anti-Semitic conspiracy theorists credit him with being a major cause of 10m newly unemployed Chinese returning to the countryside.
Fortunately, the latest conspiracy crackpots remain marginalised in a society that has just elected its first African-American president. Yet history cautions that the US in times of crisis enjoys no immunity from powerful hate movements. The panic of 1837 triggered the first global depression, lasting seven years. While the Bank of the United States was blamed by many for that crisis, Alexander McNutt, governor of Mississippi, labelled English banker James Rothschild a blood brother of "Judas and Shylock". Then, the first wave of "Famine Irish" immigrants were greeted by "No Irish Need Apply" campaigns, claiming they stole jobs and were loyal only to the Pope.
Subsequent crises spawned their own scapegoats, but the Great Depression looms largest in our nation’s psyche. Despite the masses of Jews in breadlines, "Radio Priest" Father Charles Coughlin won a national following by equating "Jew" with "international banker". Recently, historian Alan Brinkley suggested Louisiana politician Huey Long’s "Share Our Wealth" crusade, linked after his death to Fr Coughlin, may become a model for "economic populist" movements targeting the sins of Wall Street.
Today’s European anti-Semitism is eerily similar to that shown by a 1938 poll revealing that 50 per cent of Americans had a low opinion of Jews;
45 per cent thought they were less honest than Gentiles in business; 24 per cent thought they held too many government jobs; and 35 per cent believed that Jews were largely responsible for their own oppression in Europe.
"Can’t happen here"? If our economic woes are not reversed, old hatreds will be reformulated for the internet age to scapegoat Latinos and other minority groups for job losses, Jews for the financial meltdown, Arabs and Asians for currency manipulations, and the list goes on. Americans must be on our guard or we could lose something more precious than our shrinking pensions.
Rabbi Abraham Cooper is associate dean of the Simon Wiesenthal Center.
Harold Brackman, a historian, is a consultant to the Simon Wiesenthal Center
Copyright The Financial Times Limited 2009
Use this link to read this piece online...
Αποκλειστικό: Ψέματα από την Γάζα - Ο Βρώμικος Πόλεμος της Χαμάς
Το παρακάτω άρθρο είναι μετάφραση από το Ιταλικό περιοδικό Πανόραμα και τον δημοσιογράφο τους Φάουστο Μπιλοσλάβο (http://panorama.it) Το άρθρο στα Ιταλικά βρίσκεται εδω: http://blog.panorama.it/mondo/2009/02/16/gaza-la-sporca-guerra-di-hamas/
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ «Panorama» (18 Φεβρουαρίου 2009)
Αποκλειστικό
Ψέματα από την Γάζα
Μας έδειξαν μόνο τις ισραηλινές βόμβες και τα τεθωρακισμένα, αλλά υπάρχει μια άλλη αλήθεια που κρύβει η Χαμάς όπως την χρήση αμάχων σαν ανθρώπινες ασπίδες, τις εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες, τους δεκάδες αγνοούμενους, την βοήθεια του ΟΗΕ που κλάπηκε, τα χρήματα που τσέπωσαν οι ηγέτες του κινήματος.
Αυτές είναι οι μαρτυρίες των Παλαιστινίων που δεν επιθυμούν πλέον να ζουν υπό ένα καθεστώς τρόμου
ΓΑΖΑ
Ο Βρώμικος Πόλεμος της Χαμάς
Του Fausto Bilosalvo από την Γάζα
«Το να πεθάνει κάποιος μαζί μας αποτελεί μεγάλη τιμή. Θα πάμε μαζί στον Παράδεισο ή θα επιζήσουμε μέχρι τη νίκη.» Έτσι απάντησαν οι μαχητές της Χαμάς στις εκκλήσεις των Παλαιστινίων αμάχων να μην χρησιμοποιούν τα σπίτια τους ως βάσεις κατά την διάρκεια της τρομακτικής ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας από τις 27 Δεκεμβρίου μέχρι τις 18 Ιανουαρίου.
Τώρα που έσβησαν τα φώτα της διεθνούς δημοσιότητας, το «Panorama» πήγε να δει τι γίνεται στη Γάζα και ανακάλυψε την άλλη πλευρά του πολέμου που είναι εξίσου βρώμικη και δεν την έχει διηγηθεί κανείς. Ολόκληρα κτήρια τέθηκαν υπό ομηρία, ο πληθυσμός χρησιμοποιήθηκε σαν ανθρώπινη ασπίδα, και για τους αντιφρονούντες υπάρχει ακόμα και σήμερα ο κίνδυνος να δεχθούν μία σφαίρα με την κατηγορία ότι είναι «προδότες.»
Αυτός ο κίνδυνος μόνο θεωρητικός δεν είναι. Από το τέλος Δεκεμβρίου, 181 Παλαιστίνιοι έχουν εκτελεστεί με συνοπτικές διαδικασίες, ή έχουν πυροβοληθεί στα γόνατα ή έχουν βασανιστεί επειδή αντιτάχθηκαν στη Χαμάς.
Και τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Τώρα το ισλαμικό κίνημα που κυβερνά την Γάζα κρατώντας το Κόρανι στο ένα χέρι και το όπλο στο άλλο θέλει να ελέγξει τα πάντα, ακόμα και την ανθρωπιστική βοήθεια και την ανοικοδόμηση.
Το κτήριο Ανταλούς στη γειτονία Αλ Καράμα στην πόλη της Γάζας έχει μετατραπεί σε έναν σκελετό από μπετόν. Οι Ισραηλινοί χτύπησαν δυνατά και δεν έχει απομείνει τίποτα για το παλαιστινιακό ζευγάρι μέσης ηλικίας εκτός από το να μαζέψει τα μπάζα ενός διαμερίσματος που δεν έχει ακόμα αποπληρωθεί. Μας συνοδεύουν μέχρι τα απομεινάρια της εσωτερικής σκάλας με την προϋπόθεση ότι το «Panorama» θα χρησιμοποιήσει μόνο τα παρατσούκλια της οικογένειάς τους. «Ξέραμε ότι θα καταλήξουμε έτσι. Από τις πρώτες μέρες τις επίθεσης οι μουκαουιμίν (οι αντάρτες της παλαιστινιακής «αντίστασης») είχαν πάρει θέσεις στον δωδέκατο και τον δέκατοτριτο όροφο, με ελεύθερους σκοπευτές. Κάθε τόσο προσπαθούσαν χωρίς επιτυχία να πυροβολήσουν ένα από τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη που χρησιμοποιούν οι Ισραηλινοί,» λέει ο Μοχάμεντ, κουνώντας το κεφάλι του. Στο κτήριο που δεν είχε ολοκληρωθεί, ζούσαν 22 οικογένειες, πάνω από 120 άμαχοι, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά. Οι Ισραηλινοί είχαν αρχίσει να καλούν στα κινητά τηλέφωνα των ενοίκων διατάζοντας τους να εγκαταλείψουν τον χώρο. Τότε, οι μαχητές έλαβαν ένα πιο κατηγορηματικό μήνυμα καθώς ένα μαχητικό έριξε μία βόμβα σε μία άδεια αυλή στην άλλη πλευρά του δρόμου χωρίς να προκληθούν θύματα, αλλά άνοιξε έναν τεράστιο κρατήρα. Μία ομάδα κατοίκων έκανε έκκληση στους μαχητές να αποχωρήσουν, Η απάντηση ήταν: «Θα πεθάνετε μαζί μας ή θα επιζήσουμε μαζί.»
Στις 13 Ιανουαρίου τα ισραηλινά F-16 χτύπησαν το κτήριο στις 21:30 το βράδυ. Τα βράδια πηγαίναμε να κοιμηθούμε στα σπίτια των συγγενών μας. Σωθήκαμε, αλλά δεν είχαμε πλέον σπίτι και παρά ταύτα πρέπει να αποπληρώσουμε 9 χρόνια του δανείου», λέει με απόγνωση η Όμ Μοχάμεντ, που φορά μαντίλα στο κεφάλι της. Η Ισλαμική Τράπεζα δεν κάνει εξαιρέσεις.
Σε άλλο κτήριο στη Γάζα στη γειτονιά Αλ Νάσερ, ζούσαν περίπου 170 άμαχοι σε οκτώ ορόφους. Όταν οι μαχητές πήραν θέσεις στην ταράτσα, ένας πρώην Παλαιστίνιος συνταγματάρχης πήγε να τους μιλήσει εξηγώντας ότι θα τραβήξουν τις βόμβες των Ισραηλινών στα παιδιά που βρίσκονται στο κτήριο. «Θα είναι μεγάλη τιμή εάν πεθάνετε μαζί μας,», απάντησαν οι υπερασπιστές της Γάζας. Όταν ο αξιωματικός επέμενε, πυροβόλησαν πάνω από το κεφάλι του με καλάσνικωφ για να τον ξεφορτωθούν.
Στο Σέικ Ζαγιέντ, 20 χιλιόμετρα βορειότερα, ένας Παλαιστίνιος φαρμακοποιός είχε οχυρωθεί με την οικογένειά του στον δεύτερο όροφο της πολυκατοικίας του. Οι ισλαμιστές μαχητές είχαν τοποθετήσει στον μπροστινό δρόμο έναν εκρηκτικό μηχανισμό και κρύβονταν στον τρίτο όροφο με τον πυροκροτητή. «Ήθελαν να ανατινάξουν το πρώτο ισραηλινό τεθωρακισμένο που θα περνούσε. Προσπάθησα να τους εξηγήσω ότι η αντίδραση θα ήταν σφοδρή και ότι θα χτυπούσαν ακόμα και τα διαμερίσματά μας. Στο τέλος έπρεπε να φύγουμε,» λέει στωικά ο φαρμακοποιός κατηγορώντας (την Χαμάς).
Στην περιοχή Τελ Αλ Αουά, που δέχθηκε την χερσαία εισβολή του Ισραήλ, οι άνθρωποι έγιναν όμηροι δύο φορές. «Να με φωνάζετε Νάτζι, που σημαίνει επιζών, διότι αν γράψετε το πραγματικό μου όνομα, θα με σκοτώσουν,» εκλιπαρεί, ο Παλαιστίνιος ιδιοκτήτης σπιτιού. «Οι άνδρες της Χαμάς κατέφτασαν το βράδυ για να κοιμηθούν κάτω από τις σκάλες. Πρώτα ήταν ένστολοι και μετά με πολιτικά και κρυμμένα όπλα. Προσπαθήσαμε να σφραγίσουμε την πόρτα αλλά δεν γινόταν τίποτα. Οι μαχητές χρησιμοποίησαν ολόκληρο το κτήριο σαν ασπίδα και μπορούσε να βομβαρδιστεί ανά πάσα στιγμή.
Όταν οι άνδρες της Χαμάς κέρδισαν τις εκλογές στη Λωρίδα της Γάζας, ο Νάτζι χάρηκε με την αλλαγή, αλλά τώρα τους μισεί. «Εξαπολύουν ρουκέτες χωρίς κανένα στρατιωτικό αποτέλεσμα εκτός από την αυτοκαταστροφή,» λέει ο επιζών. «Το κάνουν για να παίρνουν λεφτά από τους Ιρανούς και Σύριους υποστηρικτές τους.» Όταν κατέφτασαν οι Ισραηλινοί, οι μαχητές της «αντίστασης» στην περιοχή είχαν εξαφανιστεί. Για να τους βρουν οι στρατιώτες μπήκαν στο κτήριο. Μαζί με τους άλλους άνδρες στην πολυκατοικία, ο Παλαιστίνιος βρέθηκε κρατούμενος για μία μέρα και μία νύχτα. «Έγινα όμηρος δύο φορές στον ίδιο πόλεμο,» λέει αναστενάζοντας ο Νάτζι. «Και οι άνδρες της Χαμάς έχουν απειλήσει να ξεκαθαρίσουν λογαριασμούς στο τέλος των εχθροπραξιών, επειδή διαμαρτυρήθηκα.»
Σε άλλες περιπτώσεις οι νταήδες των Ταξιαρχών Ιζεντίν αλ Κασάμ, της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς, δεν περιορίστηκαν στις απειλές. Ο Οσάμα Ατάλα ήταν 40 ετών, και η μικρότερη κόρη του μόλις είχε γεννηθεί πέντε μέρες νωρίτερα. Σκοτώθηκε στις 28 Ιανουαρίου, 11 μέρες μετά την εκεχειρία. Ο Ατάλα ήταν δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο και ακτιβιστής της Φατάχ, του κόμματος του μετριοπαθούς Παλαιστινίου Πρόεδρου, Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός ως Άμπου Μάζεν. «Έκανε ανοικτά κριτική στη Χαμάς, αλλά ποτέ δεν σήκωσε όπλο εναντίον τους,» ισχυρίζεται ο Μοχάμεντ Ατάλα, συγγενής του θύματος.
Οι δολοφόνοι ήρθαν στο σπίτι του για να τον συλλάβουν με δύο τζιπ γεμάτα από ένοπλους άνδρες. Φορώντας μάσκες έδειξαν ταυτότητες των δυνάμεων εσωτερικής ασφάλειας των Παλαιστινίων. Είπαν στην οικογένεια ότι θα «του κάνουμε μόνο μερικές συνηθισμένες ερωτήσεις. Θα τον επιστρέψουμε σε μισή ώρα.» Ο δάσκαλος του δημοτικού βασανίστηκε για όλο το βράδυ. Μετά τον σκότωσαν πυροβολώντας τον από απόσταση αναπνοής στον γοφό, πριν τον εγκαταλείψουν την ώρα που ξεψυχούσε μπροστά στο Νοσοκομείο Σιφά.
«Από την αρχή του πολέμου έχουμε καταγράψει 27 εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες. 127 άλλοι άνθρωποι έχουν απαχθεί, έχουν βασανιστεί, ή πυροβολήθηκαν στα πόδια. Τουλάχιστον 150 άνθρωποι έχουν τεθεί σε κατ' οίκον περιορισμό. Δεν γνωρίζουμε τίποτα για την τύχη εκατό κρατουμένων από τη Χαμάς. Οι αριθμοί αυτοί μπορεί να είναι υψηλότεροι αλλά, δεν αναφέρονται πολλές περιπτώσεις διότι ο κόσμος είναι φοβισμένος.» Η κατηγορία αναφορικά με τον βρώμικο πόλεμο που έχει εξαπολύσει η Χαμάς εναντίον των αντιπάλων της προέρχεται από τον Σαλά Αμπντ Αλάτι, μέλος της ανεξάρτητης Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Γάζα.
Τα ονόματα 58 ατόμων που πυροβολήθηκαν στα γόνατα, έχουν δημοσιοποιηθεί από την Ραμάλα, την πρωτεύουσα της Δυτικής Όχθης όπου διοικεί ο Άμπου Μάζεν.
112 άλλοι Παλαιστίνιοι, έχουν σπασμένα πόδια από χτυπήματα που δέχθηκαν με σιδερένιους λοστούς ή τσιμεντένιες πλάκες. Είναι κατά κόρον υποστηρικτές της Φατάχ. Κατηγορούνται για συνεργασία με το Ισραήλ εναντίον της Χαμάς. Στη Ραμάλα, ο Παλαιστίνιος Υπουργός Κρατουμένων και Προσφύγων, Ζιγιάντ Άμπου Εϊν, έχει κάνει λόγο για «τρομοκρατία» και «εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί εναντίον του παλαιστινιακού λαού.»
Ένα από τα θύματα είναι ο Ααέντ Ομπάιντ, πρώην στρατιωτικός αστυνομικός που υποστηρίζει την Φατάχ. Με μπλέ μάτια, κοντά κόκκινα γένια, και σκαμμένα μάγουλα, πονάει και βρίσκεται ξαπλωμένος, στον καναπέ του στην πόλη της Γάζας. Κρύβει το αριστερό του πόδι που είναι τυλιγμένο με γάζες κάτω από την κουβέρτα. «Στις 26 Ιανουαρίου, περίπου στις 19:00 καθόμουν έξω από την πόρτα κουβεντιάζοντας με τον αδερφό μου,» λέει. «Τέσσερις οπλισμένοι μασκοφόροι άνδρες κατέφτασαν με ένα ασημένιο τζίπ σαν εκείνα που χρησιμοποιούνται από την Χαμάς. Με συνέλαβαν, μου έβαλαν κουκούλα, και με πήραν με το ζόρι. Δεν είχα κάνει τίποτα.» Πρώτα τον μετέφεραν σε ένα κέντρο εκπαίδευσης μαχητών και του είπαν ότι θα τον εκτελέσουν. Μετά τον έβαλαν να προσευχηθεί και τον πέταξαν πάλι στο αυτοκίνητο. «Κάποια στιγμή πήγαν κοντά στο Νοσοκομείο Σιφά και με έβαλαν να ξαπλώσω κάτω. Με πυροβόλησαν δύο φορές με καλάσνικωφ στο αριστερό πόδι, χωρίς να μου πούνε καν ποια ήταν η κατηγορία εναντίον μου.
Ο αδερφός του άνδρα που πυροβολήθηκε στα γόνατα, είναι ένας από τους κρατουμένους της Φατάχ που απελευθερώθηκε από τις Φυλακές Σαράια, στο κέντρο της Γάζας, πριν το βομβαρδίσουν οι Ισραηλινοί. Έχει καλοσχηματισμένο μουστάκι και οργή στα μάτια του. «Μερικοί κρατούμενοι τραυματίστηκαν από τις βόμβες και μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο Σιφά. Τουλάχιστον επτά δολοφονήθηκαν στις κλίνες τους στο νοσοκομείο.»
Αφότου η Χαμάς χρησιμοποίησε τον πόλεμο για ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο εσωτερικό, τώρα θέλει να ελέγξει την διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας και την ανοικοδόμηση. Επιπλέον, προσπάθησε να κατασχέσει την βοήθεια της UNRWA, την υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες.
Στις 4 Φεβρουαρίου, αστυνομικοί της Χαμάς, άρπαξαν 406 μερίδες φαγητού και 3.500 κουβέρτες που προορίζονταν για 500 παλαιστινιακές οικογένειες. Την επόμενη μέρα, ο κύριος αξιωματούχος του ΟΗΕ στην Γάζα, Τζων Τζίνγκ, δήλωσε κατηγορηματικά στο «Panorama» ότι: «Είναι η πρώτη και τελευταία φορά που κλέβουν την βοήθειά μας. Πρέπει να την επιστρέψουν χωρίς συζήτηση.» Κατά την διάρκεια της νύχτας μερικές ώρες αργότερα κατασχέθηκαν και 300 τόνοι τροφίμων. H UNRWA αποφάσισε να αναστείλει την αποστολή βοήθειας στη Γάζα μέχρι να επιστραφεί αυτή που κλάπηκε. Στις 9 Φεβρουαρίου οι φονταμενταλιστές τα παρέδωσαν και τα επέστρεψαν όλα, αλλά πάντοτε προσπαθούν να επιβάλλουν την υποστήριξη μέσω της βοήθειας.
«Ό,τι περνάει από την Ράφα, το συνοριακό πέρασμα με την Αίγυπτο, καταλήγει στα χέρια της Χαμάς. Η διανομή γίνεται από τις κοινωνικές επιτροπές των τζαμιών, το 90% εκ των οποίων ελέγχεται από το ισλαμικό κίνημα,» εξηγεί ο Μκαίμερ Αμπουσάντα, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αλ Αζχάρ της Γάζας. Οι κατάλογοι της διανομής λειτουργούν υπέρ εκείνων που υποστηρίζουν την Χαμάς, και είναι το όπλο για την εξασφάλιση της υποστήριξης με αντάλλαγμα την βοήθεια. Στα τέλη Ιανουαρίου, η αστυνομία σταμάτησε τα φορτηγά μιας τοπικής ανθρωπιστικής οργάνωσης που εργάζεται για μία ιταλική Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Ήθελε τους καταλόγους για την διανομή του νερού.
Για να συναντηθούμε με τον επικεφαλής μιας παλαιστινιακής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Υπηρεσία USAid της Αμερικής, περιπλανιόμαστε με προσοχή τη νύχτα. Το ραντεβού μας είναι στη Τζαμπάλιγια. Ο Πρόεδρος της ΜΚΟ φοβάται την Χαμάς, όχι τους Ισραηλινούς. Μιλώντας στο «Panorama» η πηγή την κατηγορεί την οργάνωση ότι «θέλει να επιβάλλει τους άνδρες της να ελέγχουν την διανομή. «Μας είπαν να μην κάνουμε στατιστικές έρευνες για τα σπίτια που καταστράφηκαν. Θέλουν να βάλουν χέρι και στην ανοικοδόμηση. Γνωρίζω πολλές οικογένειες που υπέφεραν από την ισραηλινή επίθεση, αλλά πέφτουν θύματα διακρίσεων σε σχέση με την βοήθεια επειδή δεν υποστηρίζουν την Χαμάς.»
Στη Μπέιτ Λαχίγια στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας, το σπίτι της Φατίμας έχει εν μέρει καταστραφεί. «Πήγα στην Ισλαμική Εταιρεία, μία οργάνωση που βρίσκεται κοντά στη Χαμάς και η οποία χειρίζεται τα θέματα βοήθειας και ανοικοδόμησης. Δεν ψηφίζω για αυτούς. Κατά περίεργο τρόπο δεν ήμουν καταχωρημένη στη λίστα διανομής,» λέει η γυναίκα μέσης ηλικίας που φορά μια πολύχρωμη μαντίλα.
Ένας δημοσιογράφος της Γάζας έχασε ένα όμορφο δυόροφο σπίτι. Του έδωσαν 380 ευρώ ως μία αρχική αποζημίωση. «Οι φίλοι της Χαμάς έχουν τσεπώσει 4.000 ευρώ. Για έναν γείτονά μου, του οποίου είχαν σπάσει μόνο τα τζάμια, αλλά είναι ένας απ' αυτούς, η βοήθεια κατέφτασε αμέσως», διαμαρτύρεται ο δημοσιογράφος.
Παρά την καταστροφή το ισλαμικό κίνημα έχει διακηρύξει ότι νίκησε. Ένα πικρόχολο ανέκδοτο που κυκλοφορεί ανάμεσα στους Παλαιστινίους στη Γάζα είναι: «Μερικές ακόμα νίκες σαν και αυτές και η Γάζα θα εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης.» Αλλά κάτι αλλάζει. Μία δημοσκόπηση του Παλαιστινιακού Κέντρου Κοινής Γνώμης Μπεϊτ Σαχούρ αποκαλύπτει ότι η υποστήριξη στη Χαμάς στη Λωρίδα έχει μειωθεί από το 51% τον Νοέμβριο στο 27.8% μετά τον πόλεμο.
Tuesday, February 17, 2009
Η τεράστια κοινωνική σημασία της τουρκοφαγίας και της εβραιοφαγίας εν τω συγχρόνω βίω.
Προσφορά άρθρου από το πολύ ενδιαφέρον μπλογκ Λαπούτα
Η κατσίκα του γείτονα δεν πρέπει να δείχνει μόνο ψόφια αλλά πρέπει να αφανιστεί πλήρως και κάθε πτωματικό ίχνος της. Κάπως έτσι ξαναβιώνουμε για πολλοστή φορά το ενταθέν πολεμικό κλίμα κατά του κράτους του Ισραήλ, που εξαχνώνεται απροσδιορίστως σε μια αλληλεγγύη υπέρ φανατικών ισλαμιστών ενώ κάτω από άλλες συνθήκες αυτοί είναι δηλωμένοι εχθροί της Δύσης.
Ας τα βάλουμε κάτω από μια σειρά τα πράγματα. Η συναισθηματική επιπολαιότητα και η επιτηδευμένη ημιμάθεια του Έλληνα δίνουν μεγαλοπρεπώς τα ρέστα τους, η μεροληψία και η ιδεοληψία αποκτούν γενετικά χαρακτηριστικά στο ένδοξο DNA των απογόνων του Ομήρου και του Σωκράτη.
Να θυμηθούμε συγκεκριμένα τον Οτσαλάν. Αρχηγός παραστρατιωτικής οργάνωσης, του ΡΚΚ. Όλη η Ελλάδα ενωμένη στον αγώνα κατά του τουρκικού κράτους. Όλη; Μα ναι! Δεν βλέπετε πως συμπλέουν μέχρι και οι χρυσαυγίτες σε ένα (κατ’ όνομα!) Κομμουνιστικό Κόμμα; Εδώ θα έπρεπε να τραβάμε τα μαλλιά μας, γιατί εδώ ο βασικός στόχος δεν είναι να στηρίξουμε τα δίκαια των Κούρδων (είναι και εκτός τόπου και χρόνου η δημιουργία νέου κομμουνιστικού κράτους αλα Κούβα…) αλλά να τραφεί προπαγανδιστικά το μίσος για τον προαιώνιο εχθρό μας. Τα δίκαια των Κούρδων είναι πρόσχημα για να εκδηλώσουμε τον αντιτουρκισμό μας!
Πάμε στο σήμερα. Η γνωστή φωτογραφία του παλαιστίνιου παιδιού θα μπορούσε να τραβηχτεί αμέσως μετά από ένα ηχηρό σκαμπίλι του δασκάλου. Είναι συναισθηματικός εκβιασμός, απ’ όπου και να το δεις κανείς, γιατί το ίδιο το παιδί θα μπορούσε να είναι εβραιόπουλο. Και τουρκόπουλο όσο κι ελληνόπουλο. Μόνο που αν υπήρχε τέτοια φωτό, δεν θα τη διέδιδε κανείς. Έτσι, το κριτήριο εδώ δεν είναι το δίκαιο αλλά η καταγωγή.
Αυτό αποδεικνύεται πολύ απλά. Όταν το Ισραήλ έκανε τις επιθέσεις στον Λίβανο, χτυπώντας ουσιαστικά τις θέσεις της φονταμενταλιστικής Χεζμπολάχ, ΜΜΕ και μπλογκς ούρλιαζαν κατά του “Σιωνισμού”. Όταν όμως, τον επόμενο χρόνο, η Χεζμπολάχ οδήγησε στον εμφύλιο τον Λίβανο, ξαφνικά όλοι σώπασαν!
Όταν το Ισραήλ διαπράττει τις πολεμικές επεμβάσεις - ανεξάρτητα από το ποιος δίνει την αφορμή! - είναι εγκληματίας πολέμου. Όταν όμως η φονταμενταλιστική Χαμάς σηκώνει το κεφάλι, ξεχνάμε αυτόματα τις τρικλοποδιές και τις υπονομεύσεις που κάνει στην Παλαιστινιακή Αρχή, και κατά συνέπεια στην Φατάχ, που τώρα προσπαθούν να προωθήσουν περισσότερο ρεαλιστικές, πολιτικά, λύσεις. Λεπτομέρεια: ιδρυτής της Φατάχ ήταν κάποιος Γιάσερ Αραφάτ…
Σαν να σκέφτεται από απέναντι ο Παλαιστίνιος, αν είχε ειρηνικό κράτος κι εμείς τρωγόμασταν με τους Τούρκους “καλός ο Παπανδραραφάτ με την ΠΑΣΤΑΧ, αλλά αυτός ο Καρατζαφύρερ με την ένοπλη ομάδα του ΛΑ.Ο.Σ. κάνει τη διαφορά!” Αν θέλετε, αλλάξτε το σε Χρυσή Αυγή. Ή τα πάλαι ποτέ ΚΝΑΤ του ΚΚΕ.
Κι εδώ αρχίζουμε να τραβάμε - και πάλι - τα μαλλιά μας. Μια θεοκρατική παραστρατιωτική οργάνωση, η Χαμάς, που δηλώνει επίσημα “δεν υπάρχει λύση για το παλαιστινιακό ζήτημα εκτός μέσω της Τζιχάντ“, πως γίνεται να επικροτείται ακόμα κι από τις προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του τόπου μας; Η απάντηση είναι απλή, εδώ υπάρχει ξεκάθαρος αντισημιτισμός, κι ας σκούζουμε οι περήφανοι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου ότι δεν είμαστε ρατσιστές. Όταν όμως η Χαμάς ακολουθεί εμφυλιακές πρακτικές, ξαφνικά σωπαίνουμε όλοι μας. Τα δίκαια των Παλαιστινίων είναι πρόσχημα για να εκδηλώσουμε τον αντισημιτισμό μας!
Κι εδώ - πάλι - βλέπουμε τη σύμπλευση του ακροδεξιού χώρου, που θέλει να προασπίζει την Ορθοδοξία, με τις καθαρά φονταμενταλιστικές ισλαμιστικές ομάδες. Γιατί το δόγμα λέει πως ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου. Και όλοι μαζί, δεξιοί αριστεροί, ακροδεξιοί ακροαριστεροί, ενωμένοι στον αγώνα κατά του κοινού εχθρού, τους Εβραίους.
Πρέπει να καταλάβουμε ένα πράμα. Δεν είμαστε ούτε φιλόκουρδοι ούτε φιλοπαλαιστίνιοι. Αλλά τουρκοφάγοι και εβραιοφάγοι.
Τον Μιλόσεβιτς και τον Κάρατζιτς τους θυμόμαστε; Μάλλον κι εδώ βγάλαμε το σκασμό τώρα, γιατί καταντήσαμε και αμερικανοφάγοι.
Μια ζωή στρουθοκάμηλος ο Έλληνας. Να ψοφήσει, λοιπόν, η κατσίκα του γείτονα!
Trivia
Πολιτική ανάλυση της Monde Diplomatique, τον Αύγουστο του 2007:
H Χαμάς Κορόιδεψε τον Κόσμο με την Καταμέτρηση Θανάτων στην Γάζα.
Αυτή η είδηση, ασφαλώς παραβλεύθηκε από τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης.
Ο Κόσμος Κοροϊδεύτηκε από την Καταμέτρηση Θανάτων από την Χαμάς
Τέσσερις εβδομάδες μετά το τέλος της επιχείρησης του Ισραήλ, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις επιτέλους άνοιξαν την Κυριακή το φάκελο για τους θανάτους Παλαιστινίων και παρουσίασε στην εφ. Jerusalem Post ένα κείμενο εντελώς αντίθετο από τις Παλαιστινιακά νούμερα τα οποία χρησημοποιήθηκαν στις δημοσιοποιήσεις της σύγκρουσης.
Ενώ το Παλαιστινιακό Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, του οποίου τα νούμερα χρησημοποιήθηκαν στις αναφορές, είπαν πως 895 άμαχοι σκοτώθηκαν στις μάχες το οποίο νούμερο είναι πάνω από τα δύο τρίτα όλων των θανάτων, τα νούμερα του Ισραηλινού στρατού δεν είναι πάνω από το ένα τρίτο του συνόλου.
Η διεθνής κοινότητα έχει πάρει μια πάρα πολύ διαστρεβλωμένη εικόνα των αριθμών των θανάτων λόγο των ψευδών αναφορών της Χαμάς, είπε ο Μοσέ Λεβί, αρχηγός συντονισμού του Ισραηλινού στρατού στην Γάζα.
Ένα παράδειγμα τέτοιου είδους διαστρέβλωσης της αλήθειας είναι το συμβάν κοντά στο σχολείο του ΟΗΕ στην Τζαμπαλίγια στις 6 Ιανουαρίου, στο οποίο αρχικές Παλαιστινιακές αναφορές, λανθασμένα ισχυρίστηκαν πως Ισραηλινά πυρά είχαν χτυπήσει το σχολείο και σκοτώθηκαν πάνω από 40 άνθρωποι, οι περισσότεροι άμαχοι.
Στην πραγματικότητα, 12 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν σε αυτό το συμβάν κοντά στο σχολείο του ΟΗΕ – 9 από αυτούς ήταν τρομοκράτες της Χαμάς και 3 ήταν άμαχοι. Επιπλέον, ο ΟΗΕ τελικά αποδέχθηκε το γεγονός ότι ο Ισραηλινός στρατός απαντούσε στα πυρά που είχε δεχθεί από την Χαμάς, και τα πυρά του Ισραηλινού στρατού δεν χτύπησαν το κτίριο του σχολείου.
«Από την αρχή, η Χαμάς ισχυρίστηκε πως σκοτώθηκαν 42 άνθρωποι, όμως μπορούσαμε να δούμε από τις κάμερες ότι πολύ λίγα φορεία πήγαν για να διαφύγουν άνθρωποι», είπε ο Λεβί, προσθέτοντας ότι επικοινώνησαν με το Υπουργείο Υγείας της Παλαιστινιακή Αρχής και ρώτησαν για την λίστα των ονομάτων των σκοτωμένων. «Μας είπαν πως η Χαμάς έκριβε τον αριθμό των σκοτωμένων.
Σαν αποτέλεσμα των ψευδών πληροφοριών, οι Ισραηλινές δυνάμεις στο μέλλον θα έχουν μία «ομάδα απάντησης» της οποίας υποχρέωση θα είναι η συλλογή πληροφοριών, ανάλυση και έκδοση αναφορών το γρηγορότερο δυνατό ώστε να αποφευχθούν ψευδείς αναφορές από την Χαμάς.
Με βάση τους Παλαιστίνιους το επίσημο σύνολο θανάτων είναι 1.338. Το συντονιστικό όργανο του Ισραηλινού στρατού έχει αναγνωρίσει παραπάνω από τους 1.200 θανάτους. Η 200σέλιδη αναφορά έχει λίστα των ονομάτων, τον επίσημο αριθμό ταυτότητος της Παλαιστινιακής Αρχής, τις περιστάσεις που σκοτώθηκαν, και αν ανήκαν σε κάποια Τρομοκρατική οργάνωση.
Το κέντρο συντονισμού είπε πως 580 από τους 1.200 ήταν σίγουρα μέλη της Χαμάς και άλλων Τρομοκρατικών οργανώσεων.
Άλλοι 300 από τους 1.200 – γυναίκες, παιδιά ηλικίας 15 ετών και κάτω και άντρες πάνω από 65 ετών – ήταν στην κατηγορία των αμάχων.
Ανάμεσα στις καταμετρημένες γυνάικες όμως υπήρχαν και τρομοκράτησες, τουλαχιστον δύο γυναίκες οι οποίες προσπάθησαν να ανατιναχθούν δίπλα στους στρατιώτες. Επίσης ως άμαχοι ήταν οι σύζυγοι και τα παιδιά του Νιζάρ Ραγιάν, που ήταν διοικητής της Χαμάς και αρνήθηκε να αφήσει την οικογένειά του να φύγει το σπίτι, ακόμα και μετά που είχαν ειδοποιηθεί απο το Ισραήλ οτί θα βομβαρδιστούν.
Τα υπόλοιπα 320 ονόματα που δεν έχουν ακόμα κατηγοριοποιηθεί είναι όλοι άνδρες, η ανάλυση δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά υπολογίζεται πως τα δύο τρίτα είναι Τρομοκράτες μαχητές.
Η συντονιστική ομάδα έδωσε στην εφ. Jerusalem Post τα ονόματα μερικών νεκρών οι οποίοι είχαν δηλωθεί από τους Παλαιστινίους ως ιατροί, που όμως ήταν μαχητές της Χαμάς, συμπεραλβανομένου και του Μπασσέμ Ναίμ ο οποίοσ σκοτώθηκε κατά την διάρκεια συμπλοκών με τον Ισραηλινό στρατό στις 4 Ιανουαρίου στην συνοικία του Σεικ Ατζλίν στην Πόλη της Γάζας.
Σε αυτήν την φωτογραφεία είναι ο Ανάς Ναιμ, ο ανηψιός του Υπουργού Υγείας της Χαμάς Μπασσέμ Ναΐμ, ο οποίος σκοτώθηκε στις 4 Ιανουαρίου στην Πόλη της Γάζας, παρουσιάστηκε στις Παλαιστινιακές αναφορές ως «Γιατρός».
Μετά τις συμπλοκές, ο Παλαιστίνιος τύπος ανέφερε πως ο Ναίμ σκοτώθηκε και πως ήταν γιατρός για τον Παλαιστινιακό Ερυθρό Σταυρό. Το συντονιστικό όργανο στην Γάζα όμως, παρουσίασε φωτογραφίες του Ναίμ να ποζάρει κρατώντας ένα μπαζούκα και ένα καλάσνικοφ πολυβόλο η οποία φωτογραφεία είχε αναρτηθεί σε ιστοσελίδα της Χαμάς.
Ο Λεβί δήλωσε εμφατικά πως σε καμία περίπτωση δεν χτυπήθηκαν άμαχοι εκ προθέσεως και όλα τα μέτρα πάρθηκαν για να ελαχιστοποιήσουμε θανάτους και περιστατικά πολιτών.
Monday, February 16, 2009
'World duped by Hamas death count'
JPost.com » Israel » ArticleFeb 15, 2009 23:46
Four weeks after the cessation of Operation Cast Lead, the IDF finally opened its dossier on Palestinian fatalities on Sunday for the first time, and presented to The Jerusalem Post an overview utterly at odds with the Palestinian figures that have hitherto formed the basis for assessing the conflict.
While the Palestinian Center for Human Rights, whose death toll figures have been widely cited, reports that 895 Gaza civilians were killed in the fighting, amounting to more than two-thirds of all fatalities, the IDF figures shown to the Post on Sunday put the civilian death toll at no higher than a third of the total.
The international community had been given a vastly distorted impression of the death toll because of "false reporting" by Hamas, said Col. Moshe Levi, the head of the IDF's Gaza Coordination and Liaison Administration (CLA), which compiled the IDF figures.
As an example of such distortion, he cited the incident near a UN school in Jabalya on January 6, in which initial Palestinian reports falsely claimed IDF shells had hit the school and killed 40 or more people, many of them civilians.
In fact, he said, 12 Palestinians were killed in the incident - nine Hamas operatives and three noncombatants. Furthermore, as had since been acknowledged by the UN, the IDF was returning fire after coming under attack, and its shells did not hit the school compound.
"From the beginning, Hamas claimed that 42 people were killed, but we could see from our surveillance that only a few stretchers were brought in to evacuate people," said Levi, adding that the CLA contacted the PA Health Ministry and asked for the names of the dead. "We were told that Hamas was hiding the number of dead."
As a consequence of the false information, he added, the IDF was considering setting up a "response team" for future conflicts whose job would be to collect information, analyze it and issue reports as rapidly as possible that refuted Hamas fabrications.
Basing its work on the official Palestinian death toll of 1,338, Levi said the CLA had now identified more than 1,200 of the Palestinian fatalities. Its 200-page report lists their names, their official Palestinian Authority identity numbers, the circumstances in which they were killed and, where appropriate, the terrorist group with which they were affiliated.
The CLA said 580 of these 1,200 had been conclusively "incriminated" as members of Hamas and other terrorist groups.
Another 300 of the 1,200 - women, children aged 15 and younger and men over the age of 65 - had been categorized as noncombatants, the CLA said.
Counted among the women, however, were female terrorists, including at least two women who tried to blow themselves up next to forces from the Givati and Paratroopers' Brigades. Also classed as noncombatants were the wives and children of Nizar Rayyan, a Hamas military commander who refused to allow his family to leave his home even after he was warned by Israel that it would be bombed.
The 320 names yet to be classified are all men; the IDF has yet complete its identification work in these cases, but estimates that two-thirds of them were terror operatives.
The CLA gave the Post the names of several fatalities who it said had been classified by the Palestinians as "medics," but who it stated were Hamas fighters, including Anas Naim, the nephew of Hamas Health Minister Bassem Naim, who was killed during clashes with the IDF on January 4 in the Sheikh Ajlin neighborhood of Gaza City.
Following the clashes, the Palestinian press reported that Naim was killed and that he was a medic with the Palestinian Red Crescent. The Gaza CLA, however, produced photographs of Naim posing holding a rocket-propelled grenade launcher and a Kalashnikov assault rifle that had been posted on a Hamas Web site.
Levi stressed that on no occasion were civilians deliberately targeted, and that every effort was made to minimize civilian casualties.
Work on the death toll list was started during Operation Cast Lead under Levi's direction. A special team was set up and led by an officer in the CLA who coordinated efforts with the Shin Bet (Israel Security Agency) and worked from statistics and information on the dead from the Hamas Health Ministry, the media in Gaza, and other Palestinian and Israeli intelligence sources.
Much controversy and confusion has surrounded the number of Palestinian noncombatants killed during Israel's three-week campaign against Hamas, with the IDF and the Shin Bet refusing to release official numbers to refute Hamas allegations. Israeli estimates were intermittently leaked to the press but not published in official press statements.
Χάθηκε το μέτρο
Χάθηκε το μέτρο. Προσφορά Αρθρου: Λαπούτα
Χάθηκε το μέτρο, γιατί μετατρέψαμε το Παλαιστινιακό ζήτημα σε ανούσιο οπαδισμό, Ολυμπιακός vs Παναθηναϊκός ένα πράμα.Χάθηκε το μέτρο, γιατί μετατρέψαμε τους εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρούς άλλων γενοκτονιών (Αρμένιοι, Πόντιοι, Εβραίοι, αλλά κυρίως οι σύγχρονες παντελώς αγνοημένες γενοκτονίες στην καρδιά της Αφρικής - Νταρφούρ, Τούτσι κλπ) σε ένα ασήμαντο στατιστικό δεδομένο απέναντι σε λίγες δεκάδες και εκατοντάδες νεκρούς.
Χάθηκε το μέτρο, γιατί η επιλεκτική άγνοια στοιχειώδων πτυχών μιας πολύχρονης ιστορικής διαμάχης μετατράπηκε σε χουλιγκάνικη προπαγάνδα υπέρ/κατά ολόκληρων λαών και εθνών.
Χάθηκε το μέτρο, γιατί εγκλωβίσαμε τη διαφωνία και τη λογική σε στιγματισμούς, συκοφαντίες, εκκαθαρίσεις μπλόγκερς που δεν συναινούν στη μαζική παράκρουση.
Και ναι, ΟΛΟΙ οι πόλεμοι έχουν θύματα ΚΑΙ παιδιά, δεν κατέχουν τα πρωτεία αποκλειστικά και μόνο οι Παλαιστίνιοι.
Και αν θες να μείνεις στην ιστορία ως «ηρωικός μαχητής», δεν κρύβεσαι ανάμεσα σε παιδιά.
Άντε γειά.
Σημ. Αφιερωμένο και σε σένα που έχεις κλειδωμένα σχόλια γιατί προφανώς δεν σου αρέσει ο διάλογος παρά μόνο να καθοδηγείς εντυπώσεις.
Saturday, February 14, 2009
Συνέντευξη BBC για τις Απώλειες Αμάχων
Το BBC Φιλοξενεί Συνέντευξη του Συνταγματάρχη Ρίτσαρντ Κέμπ σχετικά με τις Απώλειες Αμάχων που Προκλήθηκαν από τον πόλεμο του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς.
9 Ιανουαρίου 2009
Click here (Πατήστε εδώ για να δείτε την συνέντευξη στο BBC)
Ο Πρώην Συνταγματάρχης του Βρετανικού Στρατού, Ρίτσαρντ Κέμπ, ο οποίος ήταν διοικητής των Βρετανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν το 2003, και ο οποίος είναι τώρα ανώτατος σύμβουλος της Βρετανικής Κυβέρνησης για στρατιωτικά θέματα, έδωσε πρόσφατα συνέντευξη στο BBC όπου μίλησε για τον πόλεμο του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς. Ο Κέμπ, ο οποίος σαφέστατα κατανοεί την ανάγκη του ισραηλινού στρατού να προστατέψει τους πολίτες του από τις επιθέσεις με ρουκέτες, ρωτήθηκε από την δημοσιογράφο να πει την άποψή του για τις εικόνες στα ΜΜΕ των τραγικών θανάτων αμάχων στη Γάζα. Όταν τον πίεσε η δημοσιογράφος να σχολιάσει την τραγωδία αυτών των θανάτων αμάχων, ο Κέμπ εξέφρασε την συμπάθεια τους στους αμάχους και μετά υποστήριξε της στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ:
“Νομίζω ότι το Ισραήλ δεν άλλη επιλογή από να συνεχίσει με τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις μέχρι να φτάσει στο αποτέλεσμα που επιθυμεί, δηλαδή να εμποδίσει την Χαμάς να ρίχνει ρουκέτες στον λαό του και στα εδάφη του.
«Ξεκίνησε αυτές τις επιχειρήσεις για να το επιτύχει αυτό και οι θάνατοι αμάχων και στρατιωτών και στις δύο πλευρές είναι βεβαίως πολύ τραγικές. Όμως το Ισραήλ δεν έχει άλλη επιλογή από το να προστατέψει τον λαό του.
«Μέχρι να τεθούν σε εφαρμογή αυτές οι διαδικασίες, όχι μόνο να αποδεχθεί η Χαμάς το γεγονός ότι πρέπει να σταματήσει να εξαπολύει επιθέσεις εναντίον ισραηλινού εδάφούς, αλλά να τηρηθούν οι όροι μίας τέτοια συμφωνίας, το Ισραήλ δεν έχει άλλη επιλογή από το να επιβληθεί τελείως στην περιοχή.
«Νομίζω, - θα έλεγα ότι από τις δικές μου γνώσεις για τις Ισραηλινές ‘Ενοπλες Δυνάμεις και παρακολουθώντας τις σημερινές επιχειρήσεις, νομίζω ότι δεν έχει υπάρξει άλλη περίοδος στην ιστορία των πολέμων κατά την οποία ένας στρατός έχει καταβάλλει περισσότερες προσπάθειες να μειώσει τις απώλειες αμάχων και τον θάνατο αθώων ανθρώπων από τις προσπάθειες που καταβάλλουν σήμερα οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις στη Γάζα.
«Όταν βλέπει κανείς τον αριθμό των θανάτων αμάχων που έχουν προκληθεί, ίσως αυτό να μην φαίνεται πολύ πιστευτό, το αποδέχομαι.
«Όμως η Χαμάς, ο εχθρός με τον οποίο πολεμούν οι Ισραηλινοί, έχει λάβει εντατική εκπαίδευση από το Ιράν και την Χεζμπολάχ να πολεμά ανάμεσα στον κόσμο, να χρησιμοποιεί τον άμαχο πληθυσμό στη Γάζα ως ανθρώπινη ασπίδα.
«Η Χαμάς θεωρεί την χρήση του πληθυσμού ως σημαντικό μέρος του αμυντικού της σχεδιασμού. Επομένως, όπως λέω, αν και το Ισραήλ, οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις, έχουν πάρει τρομερά μέτρα – και μπορώ να σας μιλήσω για μερικά από αυτά εάν ενδιαφέρεστε – να μειώσει τις απώλειες αμάχων, είναι αδύνατον να τις αποφύγεις όταν ο εχθρός τους έχει χρησιμοποιήσει σαν ανθρώπινη ασπίδα.
Δημοσιογράφος: Και τι λέτε για την κριτική αυτοπτών μαρτύρων που ανήκουν στον ΟΗΕ που κάνουν λόγο για μία κατοικία με ανθρώπους που είχαν λάβει οδηγίες να πάνε εκεί για λόγους ασφάλειας και μετά από 24 ώρες βομβαρδίστηκε από το Ισραήλ;
«Βεβαίως δεν μπορώ να σχολιάσω τις λεπτομέρειες του θέματος. Δεν έχω τα στοιχεία για το συμβάν. Και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το Ισραήλ θα εξετάσει πολύ σοβαρά οποιεσδήποτε καταγγελίες αυτού τους είδους.
«Βεβαίως, ο Ισραηλινός Στρατός λειτουργεί κάτω από έναν αυστηρό κώδικα συμπεριφοράς και δίνει αναφορά στην Ισραηλινή Κυβέρνηση και στα Ισραηλινά Δικαστήρια. Εάν υπήρχαν αποδείξεις ότι έγινε εσκεμμένα ένα έγκλημα, δεν έχω αμφιβολία ότι οι εμπλεκόμενοι θα λογοδοτούσαν. Θα λογοδοτούσαν σε ισραηλινό δικαστήριο.
«Αλλά βεβαίως, το θέμα δεν αφορά μόνο την προσπάθεια των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων να αποφύγουν τις απώλειες σε μία κατάσταση στην οποία ο εχθρός τους χρησιμοποιεί ως ασπίδα, αλλά αφορά και τον ίδιο τον πόλεμο.
«Η φύση του πολέμου, και αυτό θα σας το πει οποιοσδήποτε στρατιωτικός διοικητής, είναι ότι ο πόλεμος είναι το χάος. Ο πόλεμος βρίθει λαθών. Γίνονται συγκρούσεις παντού και εάν πάρετε το παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο εμείς επιχειρούμε στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ,– οι Βρετανικές δυνάμεις επιχειρούν στο Αφγανιστάν και το Ιράκ – έχουν γίνει αμέτρητα λάθη από τους Βρετανικές, τις Αμερικανικές, και όλες τις δυνάμεις εκεί. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν. Πρόκειται για μία μεγάλη τραγωδία, αλλά αυτά συμβαίνουν όταν προχωράς σε πόλεμο.»
Η ΧΑΜΑΣ ΚΛΕΒΕΙ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΟΗΕ
Anadimosieysi aftou toy arthrou giati polloi kanoun sxolia pws to Israil kai oi Aigyptos den anoigoun ta synora. Ta synora anoigoun alla h Xamas xalaei to party. Gia perissoteres pliroforeies edo einai to link tis eidisis sto Skai.gr - mi mou lete pali oti kano propaganda!!! :) http://www.skai.gr/master_story.php?id=109915 To pernane poly elafra to thema, alla tha boresete na vrite ektenestera arthra sta pio antikimenika ksena mesa mazikis enimerosis.
Ακόμα και τα Ηνωμένα Εθνη επιτέλους συνηδητοποιούν τι σημαίνει η Χαμάς.
Από το τυπικό τέλος της Ισραηλινής επέμβασης, το Ισραήλ και ο ΟΗΕ στέλνουν διαρκώς προμήθειες φαγητού και φαρμάκων προς τους Παλαιστινίους.
Αδικα ομώς, αφού η Τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς με το Δικτατορικό καθεστώς που έχει επιβάλει στους Παλαιστίνιους πολίτες, κλέβει και λεηλατεί τα φορτηγά. Ετσι τα Ηνωμένα Εθνη αναγκάστηκαν να διακόψουν τις μεταφορές προμηθειών προς την Γάζα.
Αυτό είναι μία τρανταχτή δικαίωση για το Ισραήλ και την πολιτική που έχει ακολουθήσει στο θέμα της Γάζας.
Ας σημειωθεί εδώ πως κατά την διάρκεια της επέμβασης εναντίων της Χαμάς, το Ισραήλ έστελνε συνεχώς προμήθειες και ανθρωπιστική βοήθεια προς στους Παλαιστινίους. Τότε που η Χαμάς ήταν απασχολημένη με το πόλεμο δεν είχαν δυνάμεις τα κλέψουν. Τώρα εν καιρό ‘ειρήνης’ ούτε ο ΟΗΕ δεν μπορεί να βγάλει άκρη με την Χαμάς! Αυτό εστί Χαμάς!!
Επίσης ο ΟΗΕ επιτέλους κατάλαβε πως η Χαμάς χρησημοποιεί παιδιά ως Ανθρώπινες Ασπίδες, και τα εκπαιδεύει για πόλεμο και επιθέσεις αυτοκτονίας. Οπως αναφέρεται στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο ΟΗΕ απλά θα ερευνήσει αυτά τα δύο θέματα.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στην Ελλάδα λόγο ανεπάρκειας σωστής δημοσιογραφίας, τίποτα ή πολύ λίγα αναφέρονται επί της Χάμας, και ετσί αφού ο Ελληνικός λαός βρίσκεται στο σκοτάδι, διωργανώνει για την Κυριακή πορεία και συναυλία υπέρ της "Ειρήνης στην Παλαιστίνη". Γιατί δεν το λένε "Ειρήνη στο Ισραήλ"? Στο Ισραήλ φαίνεται πως έχουν είδη ειρήνη και κανείς δεν πεθαίνει από την οργανωμένη Τρομοκρατία! (σαρκασμός).
Καθώς στην Ελλάδα κάνουν συναυλίες και πορείες υπέρ της Παλαιστίνης, στο Ισραήλ έπεσαν άλλοι δύο πύραυλοι, μεγάλου βελινεκούς τύπου Grad, το οποίο είναι εισαγώμενο από το Ιράν.
Αναρωτιέμαι,... θα ειπωθεί κάτι για την τρομοκρατία της Χαμάς ή θα είναι, ως συνήθως, ένα μπάχαλο αναρχικών και αριστερών, υποκριτών Κουμουνιστών με κλισέ συνθήματα κατά του Ισραήλ και της ΗΠΑ και το παραδοσιακό καψιμό αμφοτέρων σημαιών?! Σίγουρα το δεύτερο θα γίνει!
Friday, February 13, 2009
ΑΝΑΛΥΣΗ: ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
ΑΝΑΛΥΣΗ: ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Του Herb Keinon, “Jerusalem Post”
8.2.2009
Αμέτρητες φορές τα τελευταία 15 χρόνια, από την υπογραφή των Συμφωνιών του Όσλο, τόσο εκείνοι που το πράττουν καλή την πίστη αλλά και εκείνοι που το κάνουν συγκαταβατικά, έχουν προειδοποιήσει το Ισραήλ να προσέχει τα βήματά του, με τον φόβο της ριζοσπαστικοποίησης των Παλαιστινίων.
Παρά το γεγονός ότι οι συμφωνίες δεν το αποκλείουν, προειδοποίησαν το Ισραήλ να μην επεκτείνει τους οικισμούς στην αρχή της εποχής του Όσλο, με το επιχείρημα ότι αυτό θα έπληττε την εμπιστοσύνη των Παλαιστινίων στην διαδικασία.
Έλεγαν, μην αντιδράτε σκληρά στις ρίψεις βομβών μολότοφ, τις επιθέσεις με πυροβολισμούς από αυτοκίνητα και τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας της Δεύτερης Ιντιφάντα, διότι αυτό θα δημιουργήσει περισσότερη απόγνωση στους Παλαιστίνιους.
Μην αντιδράτε στις ασταμάτητες ρίψεις ρουκετών Κασάμ, που άρχισαν μετά την απαγκίστρωση (από την Λωρίδα της Γάζας) το 2005, διότι αυτό θα οδηγήσει τους Παλαιστινίους να αισθανθούν ότι δεν κέρδισαν τίποτα από την αποχώρηση του Ισραήλ, που εκκένωσε μέχρι και τον τελευταίο Εβραίο, από την Λωρίδα της Γάζας.
Μην θάβετε την ελπίδα με πράξεις αντιποίνων. Μην δημιουργείτε περισσότερη απόγνωση προσπαθώντας να προστατέψετε τους εαυτούς σας. Πρέπει να οικοδομήσετε την εμπιστοσύνη, να μην στριμώξετε τους Παλαιστινίους στον τοίχο, και μην δημιουργήστε μία νέα γενιά ανθρώπων που θα θέλουν μόνο να πεθάνουν για να καταστρέψουν το Ισραήλ.
Αυτό όμως που δεν ακούσαμε αυτή την περίοδο, είναι εκκλήσεις προς την πλευρά των Παλαιστινίων να μην προχωρούν σε πράξεις που θα οδηγήσουν σε μία ριζοσπαστικοποίηση της ισραηλινής κοινωνίας, που της αφαιρούν την ελπίδα, που δημιουργούν απόγνωση σε ότι αφορά την προοπτική της επίτευξης μιας συμφωνίας ειρήνης στην περιοχή.
Δεν ακούσαμε τους ηγέτες της Δύσης ή έγκυρους σχολιαστές να προειδοποιούν τους Παλαιστινίους ότι η αμείωτη τρομοκρατία θα λειτουργούσε σαν μπούμερανγκ στην ισραηλινή κοινωνία, ότι θα την στριμώξει στον τοίχο, ότι θα έπληττε την γενιά των Ισραηλινών που έχουν μεγαλώσει κάτω από την σκιά των βομβιστών αυτοκτονίας και των πυραύλων Κασάμ.
Την Τρίτη, κατά πάσα πιθανότητα θα φανούν τα αποτελέσματα. Για να ξαναχρησιμοποιήσουμε μία φράση από την ομιλία του Προέδρου Ομπάμα των ΗΠΑ στην τελετή ορκωμοσίας του, εάν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, αφού έτεινε χείρα φιλίας για 15 χρόνια και η απάντηση ήταν μία γροθιά , τώρα η ισραηλινή κοινή γνώμη σφίγγει την δική της γροθιά.
Οι ενέργειες των Παλαιστινίων τα τελευταία 15 χρόνια έχουν αλλάξει την ισραηλινή κοινωνία,. Και η χώρα, εκεί που πίστευε ότι είναι ασφαλής και ότι είχε γίνει αποδεκτή στην περιοχή στην δεκαετία του ’90, τώρα το 2009 πιστεύει ότι, ό,τι και να κάνει – είτε αυτό αφορά διαπραγματεύσεις για μία συμφωνία ειρήνης με την παραχώρηση του 95% των εδαφών ή την μονομερή εκκένωση οικισμών – δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή στην περιοχή.
Και ενώ οι ειδήμονες προειδοποιούσαν για την ριζοσπαστικοποίηση της παλαιστινιακής κοινωνίας, και παράβλεπαν αυτά που έκαναν οι Παλαιστίνιοι στην ισραηλινή κοινωνία, έκαναν και συνεχώς εκκλήσεις για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης από το Ισραήλ – βήματα που εκείνοι θεωρούσαν αναγκαία για να ενισχυθεί η πεποίθηση των Παλαιστινίων ότι όντως το Ισραήλ ειλικρινά ενδιαφερόταν για μία συμφωνία ειρήνης, ωσάν να μην έφτανε η αποχώρηση από την Γάζα και η απομάκρυνση 9.000 Εβραίων.
Ναι, αλλά τι γίνεται με την εμπιστοσύνη των Ισραηλινών; Τι έκαναν οι Παλαιστίνιοι για να την ενισχύσουν; Οι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, οι αυτοσχέδιες ρουκέτες, και οι υπόγειες σήραγγες για την απαγωγή στρατιωτών δεν λειτουργούν σε αυτή την κατεύθυνση.
Και ως αποτέλεσμα, αντιμετωπίζουμε μία κατάσταση όπου ανεξάρτητα από το αν το Λικούντ ή το Καντίμα κερδίσει τις εκλογές την Τρίτη με μία ή δύο έδρες σε εκλογικό ντέρμπι, το Δεξιό μπλοκ βρίσκεται μπροστά από το Αριστερό με μεγάλη διαφορά με περίπου 65 έδρες έναντι 55. Αλλά αυτό είναι λίγο παραπλανητικό. Εάν αφαιρέσει κανείς τις 10 έδρες των αραβικών κομμάτων, τότε η διαφορά μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς στον εβραϊκό πληθυσμό είναι ακόμα μεγαλύτερη με 65 έδρες έναντι 45. Και αυτό σίγουρα δεν αποτελεί ισοπαλία.
Ακόμα και αυτοί οι αριθμοί είναι παραπλανητικοί. Εάν κοιτάξει κανείς τον κατάλογο του Καντίμα, μερικά από τα άτομα τα οποία χαρακτηρίζονται ως μέρος του αριστερού μπλοκ φαίνονται να είναι κάθε άλλο – άτομα όπως ο Σαούλ Μοφάζ, ο Τσάχι Χανέγκμπι, ο Ζίβ Μπόιμ, ο Γκιντεόν Έζρα, ο Άβι Ντίχτερ και άλλοι.
Τίποτε δεν συμβολίζει αυτή την μετατόπιση προς τα Δεξιά καλύτερα από την άνοδο του Αβιγκντόρ Λίμπερμαν. Πριν δέκα χρόνια, οι ιδέες του για την επαναχάραξη του ισραηλινού χάρτη για να αποκλειστούν οι Ισραηλινοί Άραβες και να ενσωματωθούν οι οικισμοί θεωρούνταν απαράδεκτες, σχεδόν αδιανόητες. Τώρα πολλοί σκέφτονται το αδιανόητο που το κόμμα του Λίμπερμαν, το Ισραέλ Μπεϊτένου, βρίσκεται σε θέση να γίνει ενδεχομένως το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στη χώρα.
Και δεν φέρουν μόνο οι Παλαιστίνιοι μεγάλες ευθύνες για αυτή την θεμελιώδη αλλαγή στο κλίμα της χώρας. Ευθύνες φέρουν επίσης και οι πολιτικοί των αραβικών κομμάτων του Ισραήλ.
Τα τελευταία 15 χρόνια ο δρόμος για την επιτυχία πολιτικά στην κοινή γνώμη των Ισραηλινών Αράβων φαίνεται να ήταν η σκληρή κριτική εναντίον του κράτους. Όσο πιο οργισμένη και σκληρή η ρητορική, τόσο καλύτερα αποτελέσματα είχαν τα αραβικά κόμματα, τα οποία συναγωνίζονταν το ένα το άλλο, στις δημοσκοπήσεις μεταξύ των Αράβων ψηφοφόρων.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν άκουγαν μόνο οι ψηφοφόροι στο Ούμ αλ Φάμ, το Κάφρ Κάνα και το Ραχάτ τις άγριες φραστικές επιθέσεις του Άζμι Μπισάρα του κόμματος Μπαλάντ και του Ταλέμπ αλ Σάνα και του Άχμεντ Τίμπι του κόμματος UAL – Ταάλ. Τις άκουγαν και οι κάτοικοι του Τελ Αβίβ, του Μοντιίν και της Ιερουσαλήμ. Επομένως, όταν ο Λίμπερμαν κατεβαίνει στις εκλογές με μία πλατφόρμα που απαιτεί την πίστη στο κράτος, τα λόγια του ακούγονται από αυτιά τα οποία τρέφουν μεγάλη επιφυλακτικότητα για τους οργισμένους λόγους του Μπισάρα, του Σανάα, και του Τίμπι.
Κάθε δράση προκαλεί και μία αντίδραση. Τα τελευταία χρόνια όλοι ανησυχούσαν για τις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν οι ενέργειες του Ισραήλ ανάμεσα στους Παλαιστινίους, σε σημείο που παραέβλεψαν σε τι βαθμό οι ενέργειες των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών Αράβων προκαλούν αντιδράσεις στην ισραηλινή κοινή γνώμη. Όμως εάν οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών είναι ακριβείς, αυτή η Δεξιά αντίδραση θα γίνει ξεκάθαρη για όλους όταν η χώρα ξυπνήσει την Τετάρτη το πρωί.