ISRAEL: VICTIM OF TERRORISM - NEW SITE: http://Israelyesgr.Wordpress.com: We Moved - Μετακομίσαμε: http://israelyesgr.wordpress.com

http://israelyesgr.wordpress.com

We Moved - Μετακομίσαμε: http://israelyesgr.wordpress.com

The Greek version of this blog was shut down without any explanation by the Greek Blogger.com.

I personally believe that there are other antisemitic and anti-Israel political forces in Greece that managed this, but then again I cannot be sure.

We moved to our new address: http://israelyesgr.wordpress.com

H Ελληνική έκδοση αυτού το μπλογκ την έκλεισε, χωρίς καμία εξήγηση η Ελληνική Blogger.com.

Προσωπικά πιστεύω ότι το έκαναν υπό πίεση κάποιων αντισημιτικών και αντι-Ισραηλινών πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα - ωστόσο δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για αυτό.

Μεταφερθήκαμε στην πιο αξιόλογη πλατφορμα και η νέα μας διεύθυνση είναι: http://israelyesgr.wordpress.com

Η ΧΑΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΝΕΛ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΚΤΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΗΕ! ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ BINTEO.

Η Χαμάς σκάβει τούνελ δίπλα σε κτίσματα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών σκεπτόμενοι πως οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις δεν θα τις στοχεύσουν σε έναν μελλοντικό πόλεμο.

Επίσημοι είπαν πως η Χαμάς ενώ έσκαβε δίπλα σε ένα σχολείο του ΟΗΕ στην πόλη Beit Hanun το τούνελ κατέρευσε στις αρχές του Ιουλίου. Συμφωνα με αναφορές που έχει το Ισραήλ, η κατάρευση του τούνελ είχε επιπτώσεις και στο σχολείο.

Σύμφωνα με τον επίσημο το τούνελ σκαβόταν ακριβώς δίπλα στο σχολείο και πιθανότατα πήγαινε και από κάτω.

Η ιδέα να φτιάξουν τούνελ δίπλα σε κτίσματα του ΟΗΕ ήταν ένα από τα μαθήματα που έμαθε η Χαμάς κατά την διάρκεια της επιχείρησης Συμπαγές Μολύβι αφού οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις έκαναν την μέγιστη προσπάθεια να αποφύγουν να χτυπήσουν κτίσματα του ΟΗΕ.

Η Χαμάς χρησημοποιεί του πολίτες της Γάζας και τα πολιτικά χτίσματα για τις τρομοκρατικές τους επιχειρήσεις και αυτό είναι άλλο ένα παράδειγμα της κυνικής χρήσης ενός σχολείου από την Χαμάς.

Δεν είναι η πρώτη φορά που Παλαιστίνιοι τρομοκράτες χρησημοποιούν αυτό το σχολείο της Beit Hanun. Τον Οκτώβριο του 2007 (δείτε βίντεο παρακάτω), ένα τηλεκατευθυνόμενο κατασκοπευτικό αεροπλάνο του Ισραήλ είχε μαγνητοσκοπήσει τρεις τρομοκράτες να ετοιμάζονται και να εκτοξεύουν πυράυλους μέσα από τον χώρο του σχολείου του ΟΗΕ στην Beit Hanun.

Μην κλαίγονται οι Παλαιστίνιοι και ο ΟΗΕ όταν το Ισραήλ αναγκασθεί να ρίξει βόμβες σε αυτήν την εγκατάσταση σε μελλοντικό πόλεμο.

Βίντεο τρομοκρατών που εκτοξεύουν πυραύλους μέσα από το προαύλιο του σχολείου και δίπλα από άλλες κατοικημένες από πολίτες περιοχές τον Οκτώβριο του 2007:



http://israelyesgr.blogspot.com/

ΤΟ ΑΜΜΑΝ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΚΗ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ.

Του KHALED ABU TOAMEH της εφ. Jerusalem Post.

Οι Ιορδανικές αρχές άρχισαν την αφαίρεση της υπηκοότητας χιλιάδων Παλαιστίνιων που ζουν στην Ιορδανία για να αποφύγουν την πιθανότητα να θελήσουν να μείνουν μόνιμα στο Βασίλειο.

Αυτό το νέο μέτρο αύξησε την ένταση στις άσχημες σχέσεις μεταξύ των Ιορδανών και των Παλαιστινίων. Οι Παλαιστίνιοι αποτελούν το 70% του Ιορδανικού πληθυσμού. (Σχόλιο: Δηλαδή χωρίς Παλαιστίνιους, η Ιορδανία δεν υπάρχει, ή βασικά είναι ένα άδειο κράτος!!! Παμ’ παρακάτω...)

Το Σαββατοκύριακο, δεκάδες χιλιάδες φίλαθλοι της Ιορδανικής ποδοσφαιρικής ομάδας Al-Faisali φωνάζαν συνθήματα ενάντια των Παλαιστινίων κατηγορώντας τους ως προδότες και συνεργάτες του Ισραήλ. Al-Faisali έπαιζε την αντίπαλο Wihdat, που αποτελείται από Ιορδανο-Παλαιστίνιους παίκτες στην Ιορδανική πόλη Zarqa.

Η αστυνομία επενέβει για να σταματήσουν τους Ιορδανούς που επιτεθήκαν με μπουκάλια και πυροτεχνήματα για να λυντσάρουν τους παίκτες και οπαδούς της Wihdat.

Ο πρίγκιπας Ali bin Hussein, καταδίκασε τα ρατσιστικά γεγονότα και είπε πως οι συληφθέντες θα τιμωρηθούν.

Πολλοί άλλοι πολιτικοί καταδίκασαν τα γεγονότα.

Πολλοί Παλαιστίνιοι που ζουν στην Ιορδανία είναι πεπισμένοι πως οι Ιορδανικές αρχές προσπαθούν να τους διώξουν με κάθε μέσο – λέει ο Δικηγόρος Ismail Jaber, που ζει στην Ιορδανία εδώ και 20 χρόνια.

Μεγάλο το άρθρο, με τις λεπτομέρειες εδώ.

Το επαναλαμβανόμενο συμπέρασμα είναι πως στην πραγματικότητα κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους Παλαιστίνιους.

Το μόνο που ενδιαφέρει τον Αραβικό/Ισλαμικό κόσμο είναι η διαιώνιση του «Παλαιστινιακού Προβλήματος/Θέματος» για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους, για την επιβίωση των μοναρχιών και Ισλαμικών Δικτακτορικών καθεστώτων και για τον μέγιστο Αραβο-Ισλαμικό και υπέρτατο σκοπό: Την Καταστροφή του Ισραήλ.

Παλαιστίνη δεν ήταν ποτέ το σημερινό Ισραήλ. Η Παλαιστίνη πάντα ήταν και είναι η σημερινή Ιορδανία, αφού το 70% είναι Παλαιστίνιοι. ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ της εκατό!!!!!! Ακόμα και πριν την ίδρυση του Ισραήλ, η πλειοψηφία της Ιορδανίας ήταν οι λεγόμενοι Παλαιστίνιοι.

http://israelyesgr.blogspot.com/

Η HAMAS ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Πηγή: www.Cohen.gr - Μετάφραση άρθρου της YNET 3.7.09 Του Guy Bechor.

Ελάχιστες οι πιθανότητες διασφάλισης της άμεσης απελευθέρωσης του απαχθέντα στρατιώτη Shalit.

Πολλά έχουν γραφτεί τους τελευταίους μήνες για την υπόθεση του Gilad Shalit. Ύποπτοι μεσολαβητές, ιδιοτελείς πλευρές, αναξιόπιστα άτομα, τραγουδιστές, εταιρείες δημόσιων σχέσεων, διασημότητες, δημοσιογράφοι, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, τράπεζες, Υπουργοί και διάφοροι άλλοι έκαναν το θέμα του Shalit βασική τους προτεραιότητα. Ο Shalit έγινε, εξάλλου, ένα μέσο για την ενίσχυση της δημοσιότητας, της προβολής και της φήμης κάποιου.

Εν όψει ενός νέου κύματος φημών, πρέπει ν’ αναρωτηθούμε πόσες πραγματικά είναι οι πιθανότητες διασφάλισης της απελευθέρωσης του Shalit; Προς μεγάλη μου λύπη, είναι ελάχιστες. Γιατί συμβαίνει αυτό;

1. Ο Gilad Shalit είναι σήμερα το κυριότερο - και ίσως μοναδικό - “περιουσιακό στοιχείο” που κρατά στα χέρια της η Hamas. Είναι αυτός που την μετατρέπει από τρομοκρατική συμμορία σε ευυπόληπτη οργάνωση που ωθεί πολιτικούς παγκόσμιου κύρους να συναντιούνται με τους αντιπροσώπους της, φαινομενικά για έναν “ανθρωπιστικό” σκοπό, κάτι όμως που μόνο κάποιος αφελής θα πίστευε. Οι διαπραγματεύσεις για το Shalit διευκολύνουν τη Hamas να μετακινεί ανώτερα στελέχη της μέσα και έξω από τη Γάζα, να τα στέλνει στην Αίγυπτο και τη Συρία, να τους εξασφαλίζει ασυλία κτλ. Ένας λογικός άνθρωπος δεν θα εγκατέλειπε ένα τέτοιο απόκτημα. Με την επιθυμία του να προωθήσει μια συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων, το Ισραήλ απλά ενίσχυσε αυτό το πλεονέκτημα καθιστώντας το ανεκτίμητο.

2. Η Αίγυπτος είχε υποσχεθεί στο Ισραήλ ότι όσο ο Shalit κρατείται αιχμάλωτος, δεν θα ανοίξει το πέρασμα της Rafah για να μην τον βάλλουν λαθραία μέσα στη χώρα. Έτσι, ο Shalit έχει γίνει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο της Αιγύπτου που της διασφαλίζει ότι η Γάζα δεν θα συνδεθεί ποτέ μαζί της.

3. Η προθυμία του Ισραήλ ν’ απελευθερώσει τον Marwan Barghouti κατέπληξε τη Hamas. Στο κάτω-κάτω, η οργάνωση είχε προσθέσει το όνομά του στη λίστα με σκοπό να δυσχεράνει τις συνομιλίες και δεν περίμενε ούτε για μια στιγμή ότι το Ισραήλ θα συμφωνούσε στο αίτημά της αυτό. Πιστεύατε ότι η Hamas θα συμφωνούσε στην απελευθέρωση του μεγαλύτερου εχθρού της για να προετοιμάσει τη Fatah για μια στρατιωτική κίνηση εναντίον της;

4. Για τη Hamas, ο Shalit και οι κρατούμενοι δεν είναι το υπ’ αριθμόν ένα θέμα. Η υπόθεση αυτή δεν είναι σε προτεραιότητα. Υψηλότερα στη λίστα των προτεραιοτήτων της είναι τα θέματα της Παλαιστινιακής Κυβέρνησης ενότητας και των συνοριακών περασμάτων. Όσο τα θέματα αυτά είναι ανοικτά, οι συνομιλίες για την ανταλλαγή κρατουμένων θα παραμένουν σε αδιέξοδο.

5. Η Hamas φοβάται φοβερά την τρομερή κατακραυγή που θ’ ακολουθήσει μια ανταλλαγή κρατουμένων όταν αποδειχθεί ότι αντί για τους 12,000 που περίμενε θ’ αναγκαστεί ν’ αρκεστεί στους 1,400. Η οικογένεια κάθε κρατούμενου είναι σίγουρη ότι ο γιός της θα είναι μεταξύ των αποφυλακισθέντων και αυτό αποτελεί πραγματική απειλή για τη Hamas και τη δημοτικότητά της. Αυτός είναι ο λόγος που προτιμά την παραμονή των κρατουμένων στη φυλακή. Η Hamas γνωρίζει ότι ο Mahmoud Abbas θα είναι αυτός που θα κερδίσει από μια τέτοια μαζική διαμαρτυρία.

6. Τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί μια ανταλλαγή κρατουμένων, η Hamas θα χάσει την προβολή που απολαμβάνει από τα ΜΜΕ. Δείτε πως εξαφανίστηκε η Hezbollah. Χωρίς κρατούμενους και μια απεγνωσμένη προσπάθεια προσκόλλησης στο Ισραήλ, δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον. Το ενδεχόμενο αυτό δεν αρέσει στη Hamas.

7. Κορυφαίες προσωπικότητες της Hamas βρίσκονται σήμερα στις Ισραηλινές φυλακές. Στην περίπτωση που απελευθερωθούν, η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ της Hamas του εσωτερικού και της ηγεσίας της οργάνωσης στο εξωτερικό μπορεί ν’ αλλάξει προς όφελος του εγχώριου παρακλαδιού. Ο Khaled Mashaal, ο Musa abu-Marzuk και άλλα ηγετικά στελέχη της Hamas στη Δαμασκό το θεωρούν αυτό ως απειλή κατά του αρχηγικού τους ρόλου.

8. Οι Ισραηλινοί πολεμούν μεταξύ τους, ο ένας αδελφός κτυπά τον άλλον, ο ένας προτρέπει την Κυβέρνηση ν’ απελευθερώσει το Shalit με οποιοδήποτε τίμημα ενώ ο άλλος το απορρίπτει, ο ένας διαδηλώνει γι’ αυτό ενώ ο άλλος διαμαρτύρεται για τον αντίθετο σκοπό. Η Hamas ευχαριστιέται βλέποντας αυτήν την κατάσταση.

9. Υπήρξαν πολλοί που έτρεφαν αυταπάτες θεωρώντας ότι η προσθήκη ή η αφαίρεση ενός ονόματος από τη λίστα θα έκανε τη διαφορά. Έστελναν τους απεσταλμένους Ofer Dekel και Amos Gilad, άλλαζαν τις λίστες χωρίς όμως καμία ουσιαστική πιθανότητα να πετύχουν κάτι. Η Hamas έχει ν’ αντιμετωπίσει σοβαρότερα θέματα από μια λίστα με ονόματα που, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι σήμερα και τόσο σημαντική.

10. Τελικά, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μια οργάνωση όπως η Hamas πρέπει να είναι σε σύγκρουση με μας, αυτός είναι ο λόγος ύπαρξής της. Η αιχμαλωσία ενός Ισραηλινού στρατιώτη ενισχύει το φιλοπόλεμο Ισλαμικό της ήθος. Ένας αιχμάλωτος Ισραηλινός στρατιώτης συμβολίζει τον αγώνα της κατά του Ισραήλ, συμβολίζει την ικανότητά της να το νικά και να το φέρνει σε αμηχανία. Χωρίς το Gilad, η Hamas θ’ αναγκαστεί να πολεμήσει πραγματικά το Ισραήλ, κάτι που δεν ενδιαφέρεται προς το παρόν να κάνει.

http://israelyesgr.blogspot.com/

ΟΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ - 1.000.000 ΔΙΩΓΜΕΝΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Η ιστορία δεν μπορεί να αλλαχτεί.

Οι Εβραίοι ήταν κάποτε πρόσφυγες, έχασαν τα σπίτια τους, τις επιχειρήσεις τους, τις ζωές τους, ανά τους αιώνες, ποτέ δεν είχαν την απαίτηση να της "επιστροφής" και εγκαταστάθηκαν σε άλλα μέρη και διέπρεψαν.

Ετσι και οι σημερινοί Παλαιστίνιοι "Πρόσφυγες" πρέπει να αφήσουν την απάιτηση της "επιστροφής". Μπορούν να παραμείνουν στην Νέα Παλαιστίνη.

Τα παρακάτω βίντεο είναι κάποιες δραματικές μαρτυρίες της ιστορίας των βασανισμών, των διωγμών των Εβραίων της Μέσης Ανατολής, μέχρι την δημιουργία του σημερινού μοντέρνου, ελεύθερου και ανεξάρτητου Ισραήλ που μπορεί να προσφέρει ελευθερία και (σχετική) ασφάλεια στους Εβραίους. Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που είναι ξεχασμένη, μη αναφερώμενη από κανέναν.

Μέρος Πρώτο:



Μέρος Δεύτερο:



Μέρος Τρίτο:



Μέρος Τεταρτο:



Μέρος Πέμπτο:

ΦΘΗΝΟΟΟΟΟ ΠΑΙΔΙΙΙΙΙ ΕΧΩΩΩΩ, ΠΑΡΕΕ, ΠΑΑΑΡΡΕΕΕ ΚΟΣΜΕΕΕ!!!

Πηγή: Washington Times και Simon Wiesenthal Centre

Αναφορές της εφ. Washington Times που έχουν ελεγχθεί και από άλλες πηγές λένε πως οι Ταλιμπάν αγοράζουν παιδιά ηλικίας 7 ετών και πάνω για να τα χρησημοποιήσουν σε τρομοκρατικές επιθέσεις αυτοκτονίας.

Η τρέχουσα τιμή κυμαίνεται μεταξύ $7.000 και $14.000 – τεράστια ποσά για Πακιστανικά επίπεδα.

Η Τιμή εξαρτάται από το πόσο γρήγορα χρειάζονται ένα νέο τρομοκράτη και πόσο κοντά στον στόχο πρέπει και μπορεί το παιδί να φθάσει!!

Ο ΟΗΕ έχει ενημερωθεί για αυτό το θέμα με γράμμα από το Simon Wiesenthal Centre.
Επίσης το Simon Wiesenthal Centre σε συμφωνία με τον Πάππα Ιωάννη Παύλο ΙΙ και τον Αυστραλέζο Πρόεδρο αναγνωρίζουν τις επιθέσεις αυτοκτονίας ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Επίσης υπευθυνότητα φέρνουν και οι εμπλεκόμενοι στην επίθεση αυτοκτονίας με την μορφή του ανεύρεσης τρομοκρατών, στέγασης, εξοπλισμού, μεταφορά και ιδολοποίησης των τρομοκρατών.

Αυτά τα παλαβά συμβαίνουν τον 21ο αιώνα στις χώρες με τις οποίες ο Ομπάμα θέλει να κάνει φιλίες!!

http://israelyesgr.blogspot.com/

Ελληνο-Παλαιστινιακή Φιλία

Έμαθα πως έγινε ένα «Διεθνές Συμπόσιο για την ΕλληνοΠαλαιστινιακή Φιλία» στην Αθήνα. Σε αυτό πήραν μέρος πολλοί Έλληνες πολιτικοί... μόνο δύο ονόματα μου έμειναν: Απόστολος Κακλαμάνης δεν το περίμενα από αυτόν.

Σοφία Σακοράφα η οποία δεν με εκπλήσει. Η Σοφία στους Ολυμπιακούς της Αθήνας είχε προσπαθήσει να λάβει μέρος εκπροσωπόντας την... Παλαιστίνη!!!, όχι, όχι την Ελλάδα, αλλά την Παλαιστίνη. Πως γίνεται αυτό;

Λέει η Σοφία, πως ο αγαπητός της Yasser Arafat (Τρομοκράτης για πολλά χρόνια, Πολιτικός για μερικά, και επιστροφή στο παλαιό του επάγγελμα του Τρομοκράτη), της είχε δώσει Παλαιστινιακή Εθνικότητα και Παλαιστινιακό Διαβατήριο!!

Η Σοφία κατηγόρησε τους πάντες πως ήταν όλοι εναντίων της και επίτηδες δεν την αφήσαν να λάβει μέρος. Μόνο που ποτέ δεν θέλησε να παραδεχθεί πως απλά αποκλείστηκε αφού δεν πέρασε τα σταθμά των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η Γιαγιά Σοφία δεν θέλησε να πιστέψει πως έχει μεγαλώσει και προτίμησε να κατηγορήσει άλλους αντί τα χτυπήματα της ηλικίας της στις επιδώσεις της.

Η γελοιότητα των παραπάνω με κάνει να αισθανθώ την επίσης γελοιότητα της «Ελληνοπαλαιστινιακής Φιλίας».

Επίσης, πώς γίνεται μία Παλαιστίνια Υπήκοος, με Παλαιστινιακό Διαβατήριο, σήμερα να είναι Βουλευτής στο Ελλήνικό Κράτος;;

Η «Ελληνοπαλαιστινιακή Φιλία» λέει μεταξύ άλλων: «...Προωθεί τα δίκαια και τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, όπως περιγράφονται σε όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ, για ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ και το Δικαίωμα στην Επιστροφή των Παλαιστινίων προσφύγων...»....

Επεξήγηση των παραπάνω: Δηλαδή ο Παλαιστίνιος λέει: Δώσε μου το Παλαιστινιακό Κράτος, Δώσε μου την Ιερουσαλήμ, και αφησέ με να έρθω μαζί με μερικά εκατομμύρια φίλους και συγγενείς μέσα στο Ισραήλ να γεννοβολίσουμε σαν τα κουνέλια έτσι ώστε και το Ισραήλ να γίνει μέρος του Παλαιστινιακού Κράτους που θα μου έχεις δώσει!

Εάν αυτοί οι εκπρόσωποι του Ελληνικού κράτους είναι σοβαροί, καλά θα κάνουν να προσέχουν με ποιους λαούς, κράτη, ηγεσίες και ανθρώπους κάνουν φιλίες και συμμαχίες.

Η Ελλάδα πληρώνει να πολιτικά λάθη, των λαθανσμένων συμμαχιών της. Να θυμήσω:
- την λάθος υποστήριξη των Σέρβων γεννοκτόνων κατά την διάρκεια του πολέμου της Πρώην Γιουγκοσλαβίας,
- παρ’ όλο που είμαστε στο ΝΑΤΟ, θυμάμαι όσο μεγάλωνα όλο τις διαδηλώσεις με συνθήματα «έξω από το ΝΑΤΟ», «έξω από την Ευρωπη» και την υποστήριξη της τότε Σοβιετικής Ένωσης.
- τον συνεχή λανθασμένο, «πατριωτικό» και φανατικό αντιΑμερικανισμό με μοναδικό αποτέλεσμα να έχουμε μία υπερδύναμη βεβαίως να υποστηρίζει την αντίπαλο Τουρκία. Και κάθε λίγο και λιγάκι, όλο και κάποια Αμερικάνικη σημαία θα καεί στην Λεωφόρο Κηφισίας.

Αυτά δεν παιρνούν απαρατήρητα. Αυτά είναι πολιτικές αυτοκτονίες. Ναι, βέβαια, να έχουμε υπερηφάνεια, αλλά μην είμαστε και μαλάκες.

Έτσι και σήμερα... προσέχετε ποιους κάνετε φίλους. Θα ήταν καλύτερα να έχουμε μια Ελληνο-Ισραηλινή Φιλία.

http://israelyesgr.blogspot.com/

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΜΑΣ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ

Πηγή: Jerusalem Post.

Μειώνεται η υποστηριξη της Χαμάς από τους Παλαιστίνιους, σύμφωνα με έρευνα που έγινε από την Palestinian Jerusalem Media and Communications Center (JMCC).

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας που ανακοινώθηκαν την Δευτέρα, 18.8% των Παλαιστινίων υποστηρίζει το Ισλαμικό γκρουπ, σε σύγκριση με το 27% από την προηγούμενη έρευνα που είχε γίνει τον Ιανουάριο.

Ερωτήθηκαν 1.199 άνθρωποι και το 35% των Παλαιστινίων υποστηρίζουν την Φατάχ, μία άυξηση 9% σε σύγκριση με την έρευνα του Ιανουαρίου.

Επίσης το 26.5% κατηγορούν το Ισραήλ για την αδυναμία συμφιλίωσης μεταξύ Φατάχ και Χαμάς (ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΛΟ!), ενώ το 23% λέει πως ευθύνεται η Χαμάς και το 15% κατηγορεί την Φατάχ.

Ο Khader Khader, προϊστάμενος της JMCC media, είπε πως η δημοτικότητα της Χαμάς έπεσε λόγο του θυμού των κατοικων της Γάζας για την μη-επίληση στις ομιλίες με την Αίγυπτο και στο ότι η Γάζα συνεχίζει να είναι αποκλεισμένη.

"Έίναι ένα είδος διαμαρτηρίας των κατοίκων της Γάζας αφού δεν υπάρχει πρόοδος σε κανένα από αυτά τα δύο βασικά ζητήματα" είπε ο Khader στο Reuters.

http://israelyesgr.blogspot.com/

ΕΠΕΙΓΟΝ - ΑΠΑΙΤΗΤΑΙ ΔΡΑΣΗ

Σχόλιο: Αν και προσωπικά, ως κυνικός που είμαι, νομίζω πως καμία ιδιωτική επιχείρηση δεν θα έχανε δουλειά για ιδεολογικούς λόγους - και ούτε είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν - ειδικά όταν δεν υπάρχει άμμεση επίδραση στην χώρα τους.

Παρ' όλα αυτά συμφωνώ με την παρακάτω δράση αφού είμαι ενάντια στο Θεοκρατικό Ισλαμοφασιστικό Ιμπεριαλισμό.

ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ:

Ο μεγάλος αδερφός υπάρχει παντού, ειδικά σε χώρες με έλλειμμα δημοκρατίας. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Nokia πούλησε (χωρίς δεύτερη σκέψη) τεχνολογία με σκοπό την παρακολούθηση πολιτών προς την κυβέρνηση της Τεχεράνης. Το ειδικό αυτό λογισμικό θα βοηθήσει τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Mahmoud Ahmadinejad να ανακαλύψει ποιοι είναι εκείνοι οι πολίτες του Ιράν -οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως εχθροί του καθεστώτος ή ως εγκάθετοι ξένων δυνάμεων- που «ανέβασαν» στο διαδίκτυο μέσω του Τwitter, βιντέακια που τραβούσαν με τα κινητά τους, δείχνοντας έτσι στον έξω (δυτικό) κόσμο τις αντιδράσεις, τις πορείες, τις συγκρούσεις με την αστυνομία, τις δολοφονικές επιθέσεις και τις αγριότητες που υφίσταντο όσοι διαμαρτυρήθηκαν για το αποτέλεσμα των πρόσφατων προεδρικών εκλογών στη χώρα τους.

Η Νokia-Siemens θα έπρεπε να ντρέπεται γιατί εν γνώσει της θέτει σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων στο Ιράν, αναφέρουν όσοι διαμαρτύρονται, όμως, όπως σωστά επισημαίνεται, επειδή οι επιχειρήσεις σπάνια ντρέπονται, οι blogger προτρέπουν τους χρήστες του διαδικτύου να στείλουν e-mail διαμαρτυρίας στις ιστοσελίδες της Νokia και της Νokia-Siemens. Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα La Republica «μέσα σε λίγες ώρες από την έκκληση αυτήν είχαν σταλεί 4.300 τέτοια μηνύματα». Υπάρχουν τουλάχιστον 13 ιστοσελίδες σε όλο τον κόσμο που επισημαίνουν: «Μποϊκοτάρετε τη Νokia επειδή πούλησε στο καθεστώς του Ahmadinejad τεχνολογία παρακολούθησης των πολιτών».

ΔΙΑΜΑΡΤΗΡΗΘΗΤΕ ΕΔΩ
http://campaigns.aicongress.org/nokia

http://israelyesgr.blogspot.com/

Ο ΟΜΠΑΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ

Πηγή: Μετάφραση του Ζαν Κοέν από το YNET, 22.06.09 Του Guy Bechor

Ο Αμερικανός Πρόεδρος αναζητά άμεσες λύσεις στο Μεσανατολικό δείχνοντας την άγνοιά του.

Όταν διάβασα ότι, στ’ αρχικά στάδια του “ειρηνευτικού του σχεδίου”, ο Πρόεδρος Obama θ’ απευθύνει έκκληση για ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ του Αραβικού κόσμου και του Ισραήλ, αδιαφόρησα. Όταν όμως διάβασα ότι σκοπεύει να εγκαταστήσει μονίμως τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στα Αραβικά κράτη στα οποία διαμένουν χορηγώντας τους κάποια χρηματική αποζημίωση, γέλασα.

Αυτές είναι χίμαιρες, ακριβώς όπως ήταν και το όραμα της “Αραβικής δημοκρατίας” του προκατόχου του που κατέρρευσε παταγωδώς φέρνοντας την καταστροφή στην περιοχή. Πρόκειται για το σχέδιο ενός πρωτάρη που πιστεύει ότι η Αραβο-Ισραηλινή διαμάχη μπορεί να επιλυθεί με μια βιαστική και αλαζονική κίνηση. Είναι σαφές ότι όποιος σκέφτηκε αυτό το σχέδιο δεν κατανοεί την ιστορία, τη δημογραφία και, κυρίως, τους φόβους της περιοχής.

Τα Αραβικά κράτη δεν θ’ αποκηρύξουν ποτέ το αίτημά τους για επιστροφή των προσφύγων τους στην Παλαιστίνη - δηλαδή στο Κράτος του Ισραήλ και κάποιους ίσως στην Παλαιστινιακή Αρχή. Γιατί; Επειδή αυτά είναι ιερά θέματα.

Αυτοί οι πρόσφυγες καθορίζουν τις προσδοκίες του Αραβικού κόσμου, την πολιτική του και το άρθρο της πίστης του. Αυτό δεν είναι κάτι που αποκηρύσσει κανείς. Το αίτημα της επιστροφής των προσφύγων είναι ο μόνος κοινός παρανομαστής που συνδέει τη Hezbollah και τους Χριστιανούς στο Λίβανο, τη Σαουδική Αραβία και το Ιράν και είναι ανεκτίμητο.

Το Αραβικό πολιτικό κατεστημένο εύχεται να υλοποιηθεί το “δικαίωμα της επιστροφής” όχι για χάρη των Παλαιστινίων, Θεός φυλάξοι, οι οποίοι είναι μισητοί στα περισσότερα Αραβικά κράτη αλλά για ν’ αποδυναμωθεί το Ισραήλ, να καταστραφεί εκ των έσω και να βυθιστεί στη θάλασσα των προσφύγων.

Ο Αραβικός κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την τύχη των “Παλαιστινίων” αλλά μάλλον για την τύχη του “Παλαιστινιακού προβλήματος”, δύο ξεχωριστά ζητήματα: Μισούν τους Παλαιστίνιους αλλά θαυμάζουν το Παλαιστινιακό πρόβλημα. Μισούν τους πρόσφυγες αλλά θαυμάζουν το δικαίωμα επιστροφής τους. Τα Αραβικά κράτη δεν συντηρούν το προσφυγικό πρόβλημα εδώ και 60 χρόνια για να το αποκηρύξουν.

Αδιαφορία για τους τοπικούς φόβους.

Με τα χρόνια, η έννοια της “επιστροφής” στον Αραβικό κόσμο έχει μετατραπεί σε κάτι που είναι υπεράνω κάθε συζήτησης όπως είναι η θρησκεία. Όταν ο Mahmoud Abbas επισκέφθηκε τη Βηρυτό το 2005 συναντήθηκε με εκπροσώπους των προσφύγων και τους υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψουν στα σπίτια και τα χωριά τους, λες και υπάρχουν ακόμη ή λες και το Ισραήλ δεν υπάρχει. Και αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης: Για τους Άραβες, πρόκειται για ένα μεταφυσικό θέμα τεραστίων διαστάσεων σύμφωνα με το οποίο οι πρόσφυγες υποτίθεται ότι θα επιστρέψουν όχι στο Ισραήλ αλλά, μάλλον, στην κατάσταση που επικρατούσε το 1948, τη στιγμή της αναχώρησής τους.

Οι Λιβανέζοι πρόσθεσαν μια προβληματική διάταξη στη Σαουδική “ειρηνευτική” πρωτοβουλία όταν αποφάσισαν ότι οι πρόσφυγες δεν πρέπει να εγκατασταθούν στα Αραβικά κράτη. Αν ο Λίβανος χορηγούσε τη Λιβανική υπηκοότητα στους Παλαιστίνιους που διαμένουν εκεί, θα άλλαζε ριζικά η εθνική ταυτότητα της χώρας με μεγάλη αύξηση του αριθμού των Μουσουλμάνων εις βάρος των Χριστιανών. Κανένας Χριστιανός δεν θα συμφωνούσε σε αυτό και, σίγουρα, κανένας Σιίτης δεδομένου ότι οι Παλαιστίνιοι είναι Σουνίτες. Ωστόσο, οι περισσότεροι πρόσφυγες - περίπου 700,000 - ζουν στο Λίβανο χωρίς ταυτότητες, χωρίς άδειες εργασίας και χωρίς υπηκοότητα.

Η Συρία τους φιλοξενεί αλλά δεν τους θέλει και το ίδιο ισχύει και για την Αίγυπτο. Το Κουβέιτ τους εκδίωξε ήδη (250,000 ανθρώπους) αμέσως μετά τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου. Το Σιιτικό Ιράκ θα ήθελε να τους δει να εξαφανίζονται και ήδη είναι σε εξέλιξη μια εκστρατεία εθνικής εκκαθάρισης. Μόνο η Ιορδανία τους έχει χορηγήσει υπηκοότητα και είναι πλέον ισότιμοι πολίτες.

Και τι προσφέρει ο Barack Obama σε μας και σ’ αυτούς; Μία βιαστική λύση με σκοπό την προώθηση της προσωπικής του ατζέντας μαζί με άγνοια, αδιαφορία για τους τοπικούς φόβους, εθελοτυφλία και προσποιήσεις. Ακριβώς όπως έγινε και με τη Συμφωνία Sykes-Picot με την οποία αποφασίστηκε η χάραξη των συνόρων της Μέσης Ανατολής χωρίς να ληφθούν υπόψη οι λαοί, οι φυλές και οι θρησκείες. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα και το πικρό τίμημα θα το πληρώσει η Μέση Ανατολή, όπως συνήθως, σε αίμα.

http://israelyesgr.blogspot.com

ΟΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΧΤΙΖΟΥΝ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ.

Πηγή: του Khaled Abu Toameh της Jerusalem Post

Το τελευταίο πράγμα που θέλει ο Abu Mohammed al-Najjar από το Ισραήλ είναι να υποχωρήσει στις πιέσεις των ΗΠΑ και ΕΕ να σταματήσουν την χτίσιμο στην Δυτ. Όχθη.

Για τον 58χρονο, το πάγωμα του χτισίματος θα ήταν καταστροφή όχι μόνο γι’ αυτόν και την οικογένειά του, αλλά για χιλιάδες Παλαιστίνιους που δουλεύουν σε διάφορους οικισμούς στην Δυτ. Όχθη.

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι υποστηρίζουν την πολιτική του Ισραήλ χτισίματος στους οικισμούς, αλλά για αυτούς είναι απλά θέμα υποστήριξης των οικογενειών τους.

Το φαινόμενο που Παλαιστίνιοι χτίζουν καινούργια σπίτια για Ισραηλινούς δεν είναι καινούργιο. Παλαιστίνιοι οικοδόμοι εργάτες δουλεύανε στις οικοδομικές επιχειρήσεις από την πρώτη μέρα που άρχισε η οικοδόμιση της Δυτ. Όχθης.

Σήμερα η Παλαιστινιακή Αρχή υπολογίζει πάνω από 12.000 Παλαιστίνιους εργαζόμενους και σε Εβραίους και σε Άραβες συμβασιούχους οικοδομικής ανάπτυξης στην Δυτ. Όχθη.

Σε πολλές περιπτώσεις οι Παλαιστίνιοι έχουν βρει δουλειά σε οικισμούς που βρίσκονται πολύ κοντά στα χωριά ή πόλεις που ζουν.

Ο Jamal Abu Sharikheh, 27 χρονών και οι περισσότεροι από τους εργάτες σε συνέντευξη στην Jerusalem Post είπαν πως ποτέ δεν τους έχουν πιέσει άλλοι Παλαιστίνιοι να μην δουλέψουν στους οικισμούς.

Λένε: "Αν θέλουν να φύγουμε από την δουλειά μας, τότε πρέπει να μας προσφέρουν κάτι εναλλακτικό. Δεν ερχόμαστε στην δουλειά για λόγους ιδεολογικούς ούτε γιατί υποστηρίζουμε τους επικοισμούς. Ερχόμαστε γιατί η Παλαιστινιακή κυβέρνηση και οι Αραβικές κυβερνήσεις μας δεν έχουν κάνει τίποτα για να μας προσφέρουν καλύτερες δουλειές."

Στον μεγαλύτερο οικισμό, το Ma'aleh Adumim, οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι εργάτες λένε πως δεν έχουν πρόβλημα να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους. «Δεν κάνουμε τίποτα κακό» λέει ο Ibrahim Abu Tair, 42 ετών και πατέρας 8 παιδιών από το χωριό Um Tuba, νοτιοδυτικά της Ιερουσαλήμ. «Δεν είμαστε συνεργάτες της Ισραηλινής κυβέρνησης και δεν είμαστε τρομοκράτες. Θέλουμε μόνο να δουλέψουμε.»

Είπε πως κατα την διάρκεια της πρώτης ιντιφάδας που άρχισε το 1987, κάποια Παλαιστινιακά γκρουπ προσπάθησαν να σταματήσουν Παλαιστίνιους να δουλέυουν στους οικισμούς. "Αρχίσαν με απειλές και σωματικές επιθέσεις σε μερικούς εργάτες. Όμως οι ηγέτες της ιντιφάδας αργότερα κατάλαβαν πως εμποδίζοντας τους εργάτες να έχουν κάποια δουλειά θα γύριζε μπούμερανγκ ενάντιά τους. Γι’ αυτό μας αφήσαν να δουλεύουμε στους οικισμούς."

Ακόμα και σήμερα η Παλαιστινιακή Αρχή δεν εμποδίζει τους εργάτες αν και θα ήθελαν να τους δουν να δουλεύουν αλλού. «Δεν μπορούμε να τους πούμε να κάτσουν στο σπίτι τους χωρίς να τους δώσουμε άλλες λύσεις» παραδέχθηκε ένας Παλαιστίνιος επίσημος στην Ramallah. «Μιλάμε για χιλιάδες οικογένειες στη Δυτ. Όχθη που εξαρτόνται από αυτές τις δουλειές σαν την μοναδική πηγή εισοδήματος.»

Μερικοί εργάτες λένες πως το μποϋκοτάρισμα αυτής της δουλειάς δεν θα έχει αποτελέσματα γιατί οι εργοδότες τους δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να τους αντικαταστήσουν με Κινέζους ή άλλους ξένους εργάτες. «Κοίτα πόσοι ξένοι εργάτες είναι σήμερα μέσα στο Ισραήλ. Υπάρχουν περίπου 150.000 εργάτες από διάφορες χώρες που μας έχουν αντικαταστήσει μέσα στο Ισραήλ. Εργάτες έρχονται και από την Ταϊλάνδη και από την Τουρκία.» παραπονέθηκε ο Jawdat Uwaisat, 44 ετών.

Λέει πως αυτός και οι συνάδελφοί του, δουλέυοντας για Ισραηλινούς κερδίζουν τρεις φορές το μισθό που θα κέρδιζαν αν έκαναν την ίδια δουλειά για Παλαιστινιακές κατασκευαστικές εταιρίες.

Ακόμα και Παλαιστίνιοι που είναι γνωστοί ως υποστηρικτές της Χαμάς και της Ισλάμικ Τζιχάντ δουλέυουν ως οικοδόμοι στους οικισμούς.

Ο 55χρονος Iyad Mansour που δουλεύει εδώ και 3 χρόνια στο Ma'aleh Adumim είπε «Αν δεις πόσο μεγάλοι είναι μερικοί από τους οικισμούς, θα καταλάβεις γιατί όλα αυτά που λένε για την Λύση των Δύο Κρατών είναι kalam fadi [ανοησίες]. Αυτοί οι οικισμοί μεγαλώνουν πολύ γρήγορα. Μια μέρα βλέπεις άδεια γή και την επόμενη μέρα βλέπεις ένα καινούργιο κτίριο. Είναι πολύ γρήγοροι στον σχεδιασμό και την κατασκευή. Αλλά ποιος ξέρει, ίσως αυτοί οι οικισμοί μια μέρα γίνουν σπίτια για τους Παλαιστίνιους.»

http://israelyesgr.blogspot.com

ΟΙ 5 ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Διάβασα το παρακάτω σε ένα αντισημιτικό φόρουμ, που όμως το βρήκα αστείο και το ανεβάζω εδώ.

ΟΙ 5 ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ:

1. Ο Μωυσής είπε: "Όλα είναι νόμος!"
2. Ο Ιησούς είπε: "Όλα είναι Αγάπη!"
3. Ο Karl Marx είπε: "Όλα είναι Χρήμα!"
4. Ο Sigmund Freud είπε: "Όλα είναι Sex!"
5. ...ο Albert Einstein τους συμφιλίωσε όλους λέγοντας: "Όλα είναι Σχετικά!"

6. ...και ο Bernard Madoff πήρε την σχετικότητα του Einstein και τους πήδηξε όλους "σχετικά" :)

Καλό ΠΣΚ

ΠΟΛΥΤΕΛΕΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ «ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»

Πηγή: του Avi Issacharoff, εφ. Haaretz

Οι ουρανοί πάνω από την Jenin ανάψαν, και δεν ήταν οι γραμμώσεις από σφαίρες ή λάμψεις από βόμβες αλλά πυροτεχνήματα για το άνοιγμα του Hirbawi Home Center, ένα πολυτελές εμπορικό κέντρο στα προάστεια της πόλης.

Το 5όροφο κτίριο κοντά στο σημείο ελέγχου Jalame κόστισε $5 εκατομμύρια λέει ο ιδιοκτήτης του, και είναι γεμάτο πολυτελή, ξένα προιόντα που διαφημίζονται στις εφημερίδες.

Φώτο: το εξωτερικό κτίσμα του πολυκαταστήματος και το εσωτερικό του.

Αυτό το κέντρο σκοπεύει στην ανώτερη τάξη των κατοίκων της Jenin, και ενώ πολλοί μπορεί να σκεφτούν ότι αυτό είναι οικονομική αυτοκτονία, το κέρδος που έχει υπολογισθεί είναι τόσο καλό που ο ιδιοκτήτης σχεδιάζει να ανοίξει άλλα τέσσερα μαγαζιά στην Δυτ. Οχθη και ένα στην Ιορδανία.

"Μπορεί να ακούγεται τρελλό στους απ’ έξω, αλλά για εμάς είναι πολύ λογικό. Πολλοί στις κατεχόμενες περιοχές έχουν λεφτά και δεν ξέρουν που να τα ξοδέψουν όταν ψάχνουν κάτι ποιότητος λέει ο διευθυντής Ziad Turabi. Προσφέρουμε την καλύτερη ποιότητα εδώ. Αυτό δεν μοιάζει με την εικόνα των φτωχών και κατατρεγμένων Παλαιστινίων που ζουν από την ελεημοσύνη των ξένων χωρών, αλλά φαίνεται πως υπάρχουν πολλοί Παλαιστίνιοι που σκεφτονται να αγοράσουν τηλεόραση πλάσμα, surround sound stereo και αναπαυτικές πολυθρόνες.

Εδώ στον 5ο όροφο, με θέα τα σύννορα που χωρίζουν το Ισραήλ από την Jenin, υπάρχουν τα προιόντα που έχουν υψηλή ζήτηση, τηλεοράσεις με μεγάλη οθώνη, ηλεκτρικές σκούπες, καφετιέρες espresso και πολλά άλλα.

Ο Abu Tarek, διοικητής της Jenin, φαίνεται ευχαριστημένος. Αυτός και ο προκάτοχός του, ο Abu Hadid, έχουν μετατρέψει την «Πρωτεύουσα Τρομοκρατίας» σε μία από τις πιο ήσυχες και ασφαλείς πόλεις στην Δυτ. Οχθη. Η Jenin, το κυρίως έργο της Αμερικάνικης αντιπροσωπίας και του Αμερικάνου διοικητή ασφαλείας και συνεργασίας ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή, Lieutenant-General Keith Dayton, έχει γίνει η ιστορία επιτυχίας για την νέα Παλαιστινιακή Αρχή.

Λέει ο Abu Tarek: «Αυτό που προσελκύουν τον Hirbawi και άλλους είναι η κατάσταση ασφάλειας που υπάρχει. Έχουμε επιλύσει πολλά προβλήματα και, με το θέληση του θεού, θα δούμε και άλλες επενδύσεις. Δεν υπάρχουν πια μιλιταριστές και αντιδρούμε και καταστέλουμε με ταχύτητα στο οποιοδήποτε συμβάν. Οι κάτοικοι έχουν τώρα πίστη στο σύστημα ασφαλείας. Μας εμπιστεύονται και μας βοηθούν»

"και το βλέπεις στους δρόμους... τα μαγαζιά είναι ανοιχτά μέχρι αργά, οι γυναίκες κυκλοφορούν άφοβα. Και τί γίνεται με τις επιθέσεις προς το Ισραήλ; Είναι πάνω από δύο χρόνια από την τελευταία επίθεση στο Ισραήλ που ξεκίνησε από την Jenin. Έχουμε κάνει μεγάλες προσπάθειες να εμποδίσουμε τρομοκρατικές επιθέσεις, και ο κόσμος το βλέπει αυτό.»

Ο άλλος λόγος για αυτήν την αλλαγή στην Δυτ. Όχθη δυνατή είναι οι ίδιες οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF). Ο Abu Tarek λέει πως ο Ισραηλινός στρατός συνεχίζει να λειτουργεί στην Δυτ. Όχθη, αλλά είναι πολύ λιγότερο βίαιες οι επιχειρήσεις. Ένας από τους Παλαιστίνιους πολίτες που έτυχε να βρίσκεται εκεί και είδε την σύλληψη του αδερφού του από τις Ισραηλινές Δυνάμεις, χαμογέλασε και αστειεύτηκε: «Είναι πολύ ευγενικοί αυτές τις μέρες οι Ισραηλινοί. Έρχονται ήσυχα, χτυπούν την πόρτα και ευγενικά λένε: Στρατός, παρακαλούμε ανοίξτε.»

http://israelyesgr.blogspot.com

ΠΙΘΑΝΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΙΣΡΑΗΛ;

Πηγή: Προτεινόμενο άρθρο σχολιαστή Αρις από την εφ. Σημερινή

Η άλλοτε αποδοτική και λειτουργούσα στρατηγική συμμαχία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας φαίνεται να οδεύει προς το τέλος της. Δύο είναι, μεταξύ άλλων, οι σημαντικότεροι λόγοι, που πυροδότησαν αλυσιδωτές εξελίξεις, ώστε η συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών να έχει ήδη αποδυναμωθεί: Η άνοδος στην εξουσία, το 2002, του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, του Ταγίπ Ερντογάν και η εμφάνιση στο προσκήνιο του αρχιτέκτονα της νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, Αχμέτ Νταβούτογλου.

Οι εκτιμήσεις αυτές ανήκουν στην κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, ανώτερη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Van Leer της Ιερουσαλήμ και Λέκτορα στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ. Την περ. Δευτέρα έδωσε μια σημαντική διάλεξη στο Κυπριακό Κέντρο για Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Υποθέσεις του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, με θέμα: «Τουρκική εξωτερική πολιτική και Ισραήλ: Το τέλος μιας στρατηγικής συμμαχίας;». Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα θεωρεί ως εξίσου σημαντική μιαν άλλη ημερομηνία, το 1996, όταν το Ισραήλ πρότεινε και η Τουρκία δέχτηκε τη σύναψη μιας συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας.

Το Ισραήλ είχε απευθυνθεί πρώτα στην Ελλάδα, η οποία για ακατανόητους λόγους, που είχαν να κάνουν περισσότερο με φιλοαραβικά σύνδρομα παρά με ορθολογιστική εκτίμηση του διεθνούς και περιφερειακού περιβάλλοντος, απέφυγε να ανταποκριθεί. Το Ισραήλ θεωρεί την Κύπρο και την Ελλάδα ως φυσικούς συμμάχους του σε μια περιοχή που κατακλύζεται από έναν ωκεανό εχθρικών Αράβων και φανατικών μουσουλμάνων. Η Ισραηλινή καθηγήτρια, όπως και άλλοι Ισραηλινοί στρατηγικοί και άλλοι αναλυτές, εκτιμούν σήμερα, 13 χρόνια μετά τη σύναψη της συμφωνίας, ότι οι σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας απέχουν πάρα πολύ από του ν' αποτελούν πια μια στρατηγική συμμαχία.

Η Τουρκία υπονομεύει τη διεθνή νομιμότητα του Ισραήλ.
Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα υποστηρίζει ότι η Τουρκία έχει αναδειχθεί σε μιαν από τις πιο δύσκολες στρατηγικές προκλήσεις για τη χώρα της επειδή η Τουρκία αποφάσισε να αντιμετωπίζει το Ισραήλ ως ανταγωνιστή και όχι ως σύμμαχο. Ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η Τουρκία επιχειρεί να υπονομεύσει τη διεθνή νομιμότητα του Ισραήλ, πράγμα, ασφαλώς, που το Ισραήλ δεν πρόκειται να ανεχθεί. Η αντίστροφη μέτρηση για την αποκαθήλωση των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων άρχισε με την άνοδο στην εξουσία του ΑΚΡ και του διορισμού του Αχμέτ Νταβούτογλου, ακαδημαϊκού, ως συμβούλου επί εξωτερικών υποθέσεων.

Η κατάρρευση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας, παρατηρεί η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, δεν ήταν αποτέλεσμα αντιδράσεων ή απογοήτευσης της Άγκυρας εξαιτίας της ισραηλινής πολιτικής έναντι της Παλαιστινιακής Αρχής ή της Γάζας, αλλ’ η συνέπεια μιας νέας στρατηγικής αντίληψης της Τουρκίας για την εξωτερική πολιτική, όπως την κωδικοποίησε ο Νταβούτογλου. Έτσι, ενώ οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν σχεδόν παρόμοια προβλήματα, μπορεί να λεχθεί, επισημαίνει η Ισραηλινή καθηγήτρια σχεδόν με βεβαιότητα, ότι η συμμαχία με την Τουρκία έχει πεθάνει. Ποιοι είναι οι βαθύτεροι λόγοι;

Πρώτον, είναι οι εσωτερικές αλλαγές στην Τουρκία. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης προσέδωσε νομιμοποίηση στα θρησκευτικά στοιχεία με θετική διάδραση έναντι των δυνάμεων της αγοράς. Το ΑΚΡ απέφυγε εξ αρχής να υιοθετήσει ανοικτά την ισλαμική ατζέντα, χωρίς να μειώνει τις διεκδικήσεις του με στόχο, εκτός των άλλων, τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας της Τουρκίας. Η εξωτερική πολιτική είναι το πεδίο στο οποίο αυτή η ισλαμική ατζέντα βρήκε έδαφος έκφρασης και εφαρμογής. Η Ισραηλο-Παλαιστινιακή σύγκρουση έγινε η αιχμή του δόρατος αυτής της πολιτικής, η οποία επιδιώκεται να αποτυπωθεί στα Βαλκάνια, στην Κύπρο, στο Ισράηλ και στην Παλαιστίνη, περιοχές όπου, κατά την έκφραση του Νταβούτογλου, «κάθε τζαμί που καταστρέφεται, υπονομεύει εν δυνάμει τουρκική επιρροή στην περιοχή».

Δεύτερον, η άνοδος νέων πολιτικών δυνάμεων από την τουρκική περιφέρεια διά του ΑΚΡ επέβαλε τον καθορισμό μιας ατζέντας εξωτερικής πολιτικής. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, θρησκευόμενος μουσουλμάνος και αποκληθείς ως ο Τούρκος Κίσινγκερ, ανέλαβε να την προσδιορίσει. Αυτή προβλέπει ότι η Τουρκία πρέπει να αναγνωρισθεί διεθνώς ως η μόνη χώρα ικανή να αποτρέπει μια σύγκρουση πολιτισμών. Όμως απαραίτητη προϋπόθεση για να επανασυμφιλιωθεί με τον ισλαμικό κόσμο είναι η απαγκίστρωσή της από τη στρατηγική συμμαχία της με το Ισραήλ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον επαναπροσδιορισμό των στόχων της εξωτερικής πολιτικής της, που δεν έχουν σχέση πια με την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ.

Pax Ottomanica.
Το κομβικό σημείο στην αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, σημειώνει η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, είναι ο Νοέμβριος 2002, με την άνοδο στην εξουσία τού ΑΚΡ, του οποίου η ηγεσία τηρεί σκληρή και επικριτική στάση έναντι του Ισραήλ. Η πολιτική της στόχευε στην ακύρωση της συμμαχίας με το Ισραήλ. (Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αναλυθεί και η τουρκική πολιτική στο Κυπριακό, που άλλαξε άρδην αμέσως μετά την υποβολή του σχεδίου Ανάν [11.11.2002] και κατέλαβε εξ απίνης και τη Λευκωσία και την Αθήνα). Η Άγκυρα θεωρούσε πια το Ισραήλ όχι μόνο ως ένα εμπόδιο στην εξακτίνωση της νέας εξωτερικής πολιτικής της αλλά και ως μια προσωρινή παρουσία, με την έννοια ότι το Ισραήλ έπρεπε να επιστρέψει στα φυσικά του όρια, εκείνα της πάλαι ποτέ Παλαιστίνης στο πλαίσιο μιας Pax Ottomanica.

Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα επισημαίνει ότι, μεταξύ άλλων στοιχείων, που συνέβαλαν στη νέα τουρκική πολιτική πραγματικότητα, ήταν ο πόλεμος στο Ιράκ (να θυμίσουμε την άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων), η εγκαθίδρυση αυτόνομης Κουρδικής Αρχής στην πετρελαιοφόρα περιοχή της Μοσούλης και του Κιρκούκ, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. και η συνεχής ταύτιση της τρομοκρατίας και βίας με τους μουσουλμάνους.

Αρχές πολιτικής.
Ο Νταβούτογλου πρότεινε μια διέξοδο στον εκνευρισμό της Τουρκίας, περιλαμβανομένης και μιας ψευδαίσθησης δύναμης, κατά την Ισραηλινή καθηγήτρια. Δύο είναι οι αρχές της εξωτερικής πολιτικής, όπως τις καθόρισε ο Νταβούτογλου:

Πρώτον, η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει δύναμη εάν επιθυμεί να υπερασπίσει τον εαυτό της.

Δεύτερον, η ανάγκη η Τουρκία να επανεύρει την πραγματική ταυτότητά της, στηριγμένη στην Ισλαμική και Οθωμανική κληρονομιά της.

Κατά τον Νταβούτογλου, η Τουρκία είναι ο καθαρός εκπρόσωπος του μουσουλμανικού κόσμου, γι’ αυτό και πρέπει να της αποδοθεί διεθνής αναγνώριση, με σεβαστή θέση σε Διεθνείς Οργανισμούς και μια μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας», ο Νταβούτογλου, παρατηρεί η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, συνδυάζει σταθερές αξίες (Ιστορία, Γεωγραφία, πληθυσμό, πολιτισμό), εν δυνάμει δεξιότητες (οικονομικές, στρατιωτικές, τεχνολογικές) και τις σχέσεις μεταξύ στρατηγικής αντίληψης, τακτικού σχεδιασμού και πολιτικής βούλησης.

Όλα αυτά, συν γεωπολιτικές, γεωπολιτισμικές και γεωοικονομικές εκτιμήσεις πρέπει να συμβάλλουν στη μεγαλοσύνη του κράτους και στην ανάπτυξη δύναμης. Κατά τον Νταβούτογλου, η Τουρκία δεν είναι μια συνήθης χώρα αλλά μια χώρα-κλειδί, που βρίσκεται στο κέντρο ενός πολιτισμού. Γι’ αυτό και πρέπει ν' αναπτύξει μια νέα εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια, στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή. Το πιο σημαντικό είναι η αξιοποίηση του ισλαμικού παράγοντα ως μέσου, που θα ενισχύσει την επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή.

Paradigm shift και Ελληνισμός.
Η ανάγκη, εξηγεί η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, για δημιουργία ενός ψυχολογικού κλίματος δύναμης ασφάλειας και στρατηγικής υπεροχής απαιτούσε την επανεκτίμηση της συμμαχίας με το Ισραήλ, που πλέον κατάντησε μια μη φυσιολογική δύναμη στην περιοχή και γι’ αυτό πρέπει να επαναφερθεί, σύμφωνα με την οπτική γωνία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, στη θέση του - όπως παλαιότερα πολλοί άλλοι υπό Τουρκο-Οθωμανική κυριαρχία.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε, στην παρουσία και ξένων πρέσβεων αλλ’ ουδενός εκπροσώπου του κυπριακού Υπουργείου Εξωτερικών ή του προεδρικού Γραφείου Τουρκικής Πολιτικής, η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα εξήγησε ότι η νέα τουρκική πολιτική δεν είναι περιστασιακή αλλά θα διαρκέσει στο χρόνο, γι’ αυτό και ενδιαφέρει αμεσότατα και την Κύπρο. Ιδιαίτερα οι φιλόδοξες βλέψεις της Τουρκίας να αναδειχθεί όχι μόνο σε περιφερειακή αλλά και σε παγκόσμια δύναμη, μέχρι το 2023, σύμφωνα με τις προβλέψεις Νταβούτογλου.

Η Τουρκία έκαμε αυτό που στις διεθνείς σχέσεις αποκαλείται paradigm shift, δηλ. πλήρη αλλαγή και ανατροπή εξωτερικής πολιτικής με συγκεκριμένους στόχους και επιδιώξεις. Ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Ανδρέας Θεοφάνους, που παρουσίασε την κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, διερωτήθηκε αν υπάρχει και ποιο είναι το paradigm shift της ελληνικής πλευράς, ιδιαίτερα μετά τη δυναμική, που αναπτύχθηκε εξαιτίας της ένταξής μας στην ΕΕ. Η απάντηση ήταν απελπιστική: Δεν υπάρχει τέτοια προοπτική, αφού η ελληνική πλευρά έμεινε αγκιστρωμένη σε συμφωνίες, που ήδη ανατρέπονται από τα γεγονότα και τις εξελίξεις που συντελούνται ή αναμένεται να συντελεστούν στην περιοχή μας.

http://israelyesgr.blogspot.com