ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΛΕΜΟΥ – ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Πολύς κόσμος αναζητά τα αίτια και τις χρονικές επιλογές ενός πολέμου, στις πολιτικές διαφορές κάποιων λαών ή ρατσιστικούς λόγους.

Μερικά παραδείγματα:

1. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ένα από τα βασικά επιχειρήματα του Χίτλερ ήταν η «μετακίνηση» των Εβραίων.
2. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Αμερικάνοι πήραν μέρος για την απελευθέρωση της Ευρώπης.
3. Ο τελευταίος πόλεμος στο Ιράκ έγινε για να βγει ο Σαντάμ από την μέση.

Με εξαιρέσεις, οι πόλεμοι έχουν σαν κύρια αιτία την οικονομία και η χρονική επιλογή έναρξης ενός ή εμπλοκής σε έναν πόλεμο εξαρτάται από την οικονομία.

Χίτλερ 1933-1945. Η Γερμανική οικονομία μέχρι πριν την έναρξη του Ναζιστικού πολέμου ήταν στην χειρότερη κατάσταση της ιστορίας της, με τεράστιο πληθωρισμό και ανεργία. Ο πόλεμος εξαφάνισε το πληθωρισμό και δημιούργησε κατάσταση μηδενικής ανεργίας, αφού όλοι οι Γερμανοί βρήκαν δουλειά στην πολεμική βιομηχανία και στον ίδιο τον πόλεμο.

Η Αμερική μπαίνει στον πόλεμο. Αφήσανε όμως να περάσει πολύς χρόνος μέχρι που να αποφασίσουν να πάρουν μέρος στο Ευρωπαϊκό μέρος του πολέμου. Τι συναίβει? Κραχ το 1929. Η κυβέρνηση τότε προσπάθησε τα πάντα για να βοηθήσει την οικονομία. Το προσπάθησε για πολλά χρόνια μετά το κραχ. Μάταια όμως, όσα χρήματα και αν ξόδεψε σε δημόσια έργα, σε προσπάθειες να σώσει εταιρίες που πηγαίναν προς πτώχευση. Το μοναδικό στοιχείο που προώθησε την Αμερικάνικη οικονομία ήταν που μπήκε στον πόλεμο και άρχισε να δουλευέι η πολεμική οικονομία.

Πιο πρόσφατα, κάτι που το έζησα προσωπικά. Λίγο πριν αρχίσει ο πόλεμος στο Ιρακ η οικονομία στην Αμερική βρισκόταν σε μεγάλη ύφεση. Δουλειές δεν βρισκόντουσαν εύκολα. Στο τομέα της τεχνολογίας που εργάζομαι, συνήθως λαμβάνω συνεχώς emails και τηλεφωνήματα για δουλειές. Λίγο πριν τον πόλεμο κάθε είδους επικοινωνίας είχε σταματήσει. Αρχίζει ο πόλεμος και 2 μήνες μετά, μεταξύ πολλών βιομηχανιών, και ο τομέας της τεχνολογίας μπαίνει σε μία από τις πιο αναπτυξιακές πορείες και οι δουλειές αρχίζουν και πάλι να ανεβαίνουν.

Για να έρθουμε στο σήμερα. Έχουμε καταστάσεις παρόμοιες με το κραχ του 1929 και αυτό είναι σε παγκόσμια κλίμακα. Η οικονομία των ΗΠΑ δεν έχει από που να κρατηθεί.

Τα στεγαστικά στις ΗΠΑ είναι σε πτώχευση – όλα τα ακίνητα έχουν πέσει σε αξία περίπου σε τιμές του 1997.

Πολίτες του κόσμου δεν έχουν πια κανένα είδος σοβαρής επενδυσης. Ούτε ακίνητα, ούτε χρηματιστηριακές μετοχές ή αμοιβαία κεφάλαια – μόνο μετρητά, όσοι έχουν, σε τραπεζικούς λογαριασμούς με σχεδόν μηδενικά επιτόκια και τον φόβο πτώχευσης της τραπέζης όπου κρατούν αυτά τα μετρητά.

Μικρές και τεράστιες ιδιωτικές εταιρίες πάνε προς πτώχευση. Στην Αμερική μερικές είναι, Circuit City, Linen and Things, Mervyn’s, Lehman Bros.

Τις πάρα πολύ μεγάλες, Citibank, Bank of America, Fanny May/Freddy Mac, Crysler/GM/Ford και η AIG που εχθές ανακοίνωσε $67 δις. χασούρα, η Αμερικάνικη κυβέρνηση προσπαθεί τώρα (όπως και το 1929) να σώσει την οικονομία ανακοινώνοντας τεράστια δημάσια έργα (δρόμους, γέφυρες κλπ) και πετώντας σε αυτές τις μεγάλες εταιρίες τσουβάλια χρημάτων των φορολογούμενων – χρήματα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Που βρίσκει τα χρήματα? Κάποιος στην κυβέρνηση πηγαίνει στο Photoshop και στέλνει εντολή Print προς τους εκτυπωτές χρήματος της χώρας :) Αυτό θα έχει τελικά σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του δολλαρίου.

Παρόμοιες καταστάσεις με τις παραπάνω έχουν όλες οι ανεπτυγμένες οικονομίες.

Οικονομίες αναζωογονούνται με πολέμους.

Αν και πιστεύω πως η απειλή ενός Πυρηνικού Ιράν είναι αληθινή και σοβαρή για το Ισραήλ και την υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη και θα είναι η αιτία του επόμενου πολέμου, η χρονική στιγμή που θα αρχίσει αυτός ο πόλεμος δεν θα εξαρτηθεί μόνο από το πόσο κοντά βρίσκεται το Ιράν στην υλοποίηση μία πυρηνικής βόμβας, αλλά θα εξαρτηθεί από το βάθος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και το πότε θα συνηδητοποιήσουν οι κυβερνήσεις πως τα καταναλωτικά κυβερνητικά μέτρα δεν είχαν το αποτέλεσμα που ήθελαν.

Ο Ομπάμα κέρδισε τις εκλογές με βάση την «ΑΛΛΑΓΗ» και έχει την εικόνα του μετριοπαθή ειρηνοποιού. Εμένα μου φένεται πως πράγματι θα κάνει όλες τις διπλωματικές ενέργειες για να δείξει στον κόσμο πως έδωσε την ευκαιρία στην διπλωματία και στην ειρήνη. Σήμερα αναφέρονται νέα στις ειδήσεις για την «αμετακίνητη» θέση των ΗΠΑ για να μην έχει πυρηνικά το Ιράν. Οι προϋποθέσεις αυτής της διπλωματίας, σε συνδυασμό με την οικονομία θα οδηγήσουν στον επόμενο πόλεμο.

Είμαι κυνικός? Μάλλον. Μπορεί να κάνω λάθος. Η ιστορία θα δείξει...