Πρωθυπουργός: Μπεντζαμιν Νετανιάχου (Benjamin Netanyahu).
Είχε γίνει για πρώτη φορά πρωθυπουργός το 1996 (ο νεότερος στην ιστορία του Ισραήλ), πριν χάσει τις εκλογές 3 χρόνια μετά από τον Εχούντ Βαράκ, ο οποίος τώρα θα λογοδοτεί ώς υπουργός άμυνας στον Νετανιάχου.
Ο Νετανιάχου γενικά είναι αντίθετος στις εδαφικές αποχωρίσεις που δυναμώνουν τους εχθρούς του Ισραήλ – όμως τώρα παίρνει μια πιο συμβιβαστική θέση. Τώρα λέει πως θα συνεχίσει τις συνομιλίες με τους Παλαιστίνιους για ειρήνη, χωρίς να αναφέρεται σε Παλαιστινιακό Κράτος.
Ο Νετανιάχου είναι από γνωστή Ισραηλινή οικογένεια, παιδί γνωστού ιστορικού και αδελφός ήρωα πολέμου που πέθανε στην απελευθερωτική επιχείρηση αιχμαλώτων από τρομοκράτες το 1976 στην Εντέμπε της Ουγγάντας. Έχει δύο πτυχία από το ΜΙΤ και μιλάει αγγλικά με Αμερικάνικη προφορά, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στην επικοινωνία και τις σχέσεις του με την Αμερικάνικη κυβέρνηση.
Υπουργός Άμυνας: Εχουντ Μπαράκ (Ehoud Barak).
Γεννήθηκε το 1942 στο Ισραήλ σε Κιμπουτς. Διατηρεί την θέση του υπουργού άμυνας που είχε και στην προηγούμενη κυβέρνηση. Ήταν για 36 χρόνια στον Ισραηλινό στρατό και είναι ο πιο παρασημοφορημένος στρατιώτης και αρχηγός στρατού του Ισραήλ. Το Εργατικό κόμμα του οποίου είναι αρχηγός, έχασε πολλές θέσεις στην βουλή (έχει μόνο 13 θέσεις τώρα) συμμάχισε με το Συντηρητικό κόμμα Λικούντ του Νετανιάχου.
Υπουργός Εξωτερικών: Άβιγκντορ Λίμπερμαν (Avigdor Liberman).
Κάποτε περιθωριακός μικροπολιτικός είναι η έκπληξη των εκλογών που θα αντιπροσωπεύσει τον Ισραήλ στο εξωτερικό ενώ του έχει γίνει κριτική πως είναι ρατσιστής.
Ζητάει από τους Άραβες Ισραηλινούς πολίτες να πάρουν Όρκο Πίστης προς το Ισραηλινό Κράτος αλλιώς θα χάσουν την Ισραηλινή υπηκοότητα - απαίτηση που έχουν όλα τα κράτη για τους ανθρώπους που έχουν/ζητούν υπηκοότητα ένος κράτους.
Η πολιτική του Λίμπερμαν διαφέρει πολύ από το Λικούντ του Νετανιάχου. Ο Λίμπερμαν υποστηρίζει τη δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους. Φοβάται την απιστία των Αράβων που ζουν στο Ισραηλινό κράτος και υποστηρίζει την αναδιαμόρφωση των συνόρων έτσι ώστε οι πόλεις με κυρίως Αραβικό πληθυσμό να γίνουν μέρος του νέου Παλαιστινιακού Κράτους.
http://israelyesgr.blogspot.com/
Tuesday, March 31, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Για τον Μπαρακ,υπαρχει ωραια σκηνη στο μνημειωδες εργο του Σπηλμπεργκ " Μοναχο"...
ReplyDeleteΕχει φαει φενταγιν...
Εγω ειμαι υπερ της...ανταλλαγης πληθυσμων & εδαφων. Ολοι οι Παλ & Αραβο..ο,τιδηποτε να μαζευτουν σε μια μερια & να κανουν κρατος.
Να χωρισουν τα τσανακια τους,οχι ο ενας μεσα στο χωρο του αλλου.
Εκανα ζαπινγκ χθες βραδυ & επιασα...Κοεν. Με το μουστακι μοιαζει με αρβανιτη. Καλυτερα με μουσι...
Η ιστορικη παλαιστίνη έχει ήδη διχοτομηθεί. Όσες δεν γουστάρουν Ισραήλ, να πάνε στην (Υπερ)Ιορδανία.
ReplyDeleteΑληθεια,αμα πεσουν φραγκα & υποστηριξη στον Χουσειν,θα δεχτει Παλ στην Ιορδανια ?
ReplyDeleteΚάτι ενδιαφέρον που λέει ο Νετανιάχου είναι πως πρέπει το Ισραήλ να βοηθήσει να ανέβει η οικονομία των Παλαιστινίων πριν γίνει κράτος. Είναι αλήθεια πως όταν ο άλλος έχει χρήμα και άνετη ζωή, δεν τρέχει να πεθάνει.
ReplyDeleteΤο βλέπεις και ανάμεσα στο Πακιστάν και Ινδία. Οι Ινδοί με την τρομερή οικονομική ανάπτυξη που έχουν δεν σκέφτονται τον πόλεμο. Οι Πακιστανοί που δεν έχουν την ίδια οικονομία με την Ινδία, είναι πιο εξτρεμιστές.
Ο Χουσέιν δεν νομίζω να δώσει εδάφη – Αυτός έχει ήδη πολύ χρήμα, δεν θα συγκινηθεί :)
Όπου φτώχεια και εξτρεμισμός.