Το Ισραήλ αμφισβητεί τις Μαρτυρίες Στρατιωτών για Βαρβαρότητες στη Γαζα.

Μετάφραση άρθρου από την σελίδα του Ζαν Κοέν

Άρθρο στα Αγγλικά «New York Times», 28 Μαρτίου 2009 Ethan Bronner

Το Ισραήλ αντιδρά στις κατηγορίες περί βαρβαροτήτων εναντίον αμάχων στον πόλεμο της Γάζας λέγοντας ότι η μεγάλη πλειοψηφία των στρατιωτών του συμπεριφέρθηκε έντιμα και ότι η μαρτυρία σχετικά με την δολοφονία μίας γυναίκας και των δύο παιδιών της είναι μια φήμη που διαδόθηκε από στρατιώτες οι οποίοι δεν είδαν το συμβάν.

Αξιωματικοί καταθέτουν την άποψη τους - κάποιοι κατόπιν εκκλήσεων από την στρατιωτική ηγεσία και άλλοι από μόνοι τους, παραθέτοντας πολλές μαρτυρίες για περιπτώσεις στις οποίες δεν πυροβόλησαν, εξαιτίας της ανησυχίας που είχαν για τους αμάχους, ενώ προσέφεραν βοήθεια σε Παλαιστινίους που είχαν ανάγκη και τιμώρησαν την ανάρμοστη συμπεριφορά στρατιωτών.

«Δεν λέω ότι δεν έγινε τίποτα κακό», είπε σε συνέντευξη του ο Μπέντζι Γκρούμπερ, έφεδρος Συνταγματάρχης και υπαρχηγός ομάδας τεθωρακισμένων. Άκουσα για περιπτώσεις όπου ορισμένοι πυροβόλησαν όταν δεν έπρεπε να πυροβολήσουν και κατέστρεψαν σπίτια εκεί που δεν έπρεπε να το κάνουν. Όμως η αναλογία, η προσπάθεια και οι εντολές που δώσαμε στους στρατιώτες μας ήταν εντελώς το αντίθετο.

Οι κατηγορίες δημιούργησαν σάλο εδώ και στο εξωτερικό διότι προστέθηκαν σε άλλες που ισχυρίζονται ότι οι απώλειες των αμάχων ήταν υψηλές και ότι οι στρατιώτες υιοθέτησαν μια ασυνήθιστα επιθετική στάση στη Γάζα.
Οι μαρτυρίες που συγκέντρωσαν την μεγαλύτερη προσοχή προήλθαν από μαγνητοσκοπημένη συζήτηση βετεράνων του πολέμου της Γάζας, σε μάθημα στρατιωτικής σχολής. Οι στρατιώτες έκαναν λόγο για έναν ελεύθερο σκοπευτή που σκότωσε μια γυναίκα και τα δύο παιδιά της καθώς περπατούσαν σε απαγορευμένη ζώνη και μίλησαν για μία άλλη περίπτωση, όπου μία ηλικιωμένη γυναίκα πυροβολήθηκε επειδή προσέγγισε ένα σπίτι που είχε επιταχθεί από τον Στρατό.

Ο Γενικός Εισαγγελέας του Στρατού έχει ξεκινήσει μια έρευνα για την οποία δεν έχει εκδώσει ακόμα κάποιο πόρισμα. Αλλά οι αξιωματικοί που γνωρίζουν για την έρευνα, λένε ότι εκείνοι που μίλησαν για την δολοφονία της μητέρας και των παιδιών της δεν ήταν αυτόπτες μάρτυρες και είναι σχεδόν σίγουρο ότι το συμβάν δεν συνέβη. Έπεσαν προειδοποιητικές βολές κοντά στην οικογένεια και όχι εναντίον της, είπαν οι αξιωματικοί, και διαδόθηκε μια φήμη μεταξύ των στρατευμάτων για ακατάλληλους πυροβολισμούς.

(Οι ίδιο αξιωματικοί) είπαν ότι και η δεύτερη δολοφονία μπορεί να μη συνέβη, αν και υπήρξε μία μαρτυρία για ένα παρόμοιο περιστατικό από τον Συνταγματάρχη Χέρτζλ Χαλέβι τον Ιανουάριο, στην εφημερίδα «Γεντιότ Αχρονότ.»

«Είδαμε μία γυναίκα να έρχεται προς το μέρος μας», είχε πει τότε. «Της φωνάξαμε. Την προειδοποιήσαμε αρκετές φορές να μην έρθει πιο κοντά. Κάναμε χειρονομίες. Αυτή δεν σταμάτησε. Την πυροβολήσαμε. Όταν εξετάσαμε τη σωρό της, δεν βρήκαμε ζώνη εκρηκτικών.»

Οι Ισραηλινοί διοικητές υπερασπίζονται αυτές τις ενέργειες λέγοντας ότι ήρθαν αντιμέτωποι με ένοπλες γυναίκες στη Γάζα και ενόπλους της Χαμάς που είχαν ντυθεί σαν γυναίκες και με άλλες μεταμφιέσεις, δηλαδή σαν γιατροί.

«Μια γυναίκα έτρεξε προς το μέρος μας κρατώντας μία χειροβομβίδα στο ένα χέρι και το Κοράνι στο άλλο», είπε σε συνέντευξη του ο Υποστράτηγος Έλι Σέρμαϊστερ, επικεφαλής του Εκπαιδευτικού Σώματος του Στρατού που έδειξε τα εγχειρίδια με τον ηθικό κώδικα που διανέμεται στους διοικητές. «Γνωρίζουμε μέχρι τώρα ότι δεν υπάρχει κάποια συστηματική αποτυχία σε ηθικό επίπεδο. Δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις – είναι ελάχιστες – γεγονότων για τα οποία διεξάγονται ακόμα έρευνες.»

Ο Συνταγματάρχης Ρόι Ελκαμπέτς, διοικητής ταξιαρχίας τεθωρακισμένων, είπε ότι υπήρξαν περιπτώσεις όπου δεν έριξαν πυρά. Οι στρατιώτες του «είδαν μία γυναίκα περίπου 60 ετών περπατώντας μία με λευκή σημαία μαζί με έξι ως οχτώ παιδιά πίσω της και πίσω από αυτά βρισκόταν ένας μαχητής της Χαμάς με το όπλο του.

«Δεν τον πυροβολήσαμε.»

Σχεδόν τα πάντα που σχετίζονται με την επιχείρηση στη Γάζα αποτελούν το αντικείμενο διαμάχης. Ερωτήματα όπως πόσοι Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και ποιο ήταν το ποσοστό των αμάχων, αν η αύξηση των θρησκευόμενων στρατιωτών έχει οδηγήσει σε φανατισμό, αν η χρήση μίας τεράστιας στρατιωτικής δύναμης ήταν μία δικαιολογημένη απάντηση στις ρίψεις ρουκετών της Χαμάς εναντίον Ισραηλινών αμάχων επί χρόνια.

Η διαμάχη έχει γίνει το αντικείμενο ενός διαλόγου – τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό- σχετικά με το κατά πόσο το Ισραήλ θα πρέπει να αλλάξει την στάση του απέναντι στους Παλαιστινίους και για τα εάν η Χαμάς πρέπει να θεωρείται περισσότερο ένα κίνημα αντίστασης ή ένα εργαλείο για τις φιλοδοξίες του Ιράν και την τρομοκρατία.

Εκείνοι που θέλουν να ασκήσουν πιέσεις για τον τερματισμό της κατοχής και του εποικισμού της Δυτικής Όχθης καθώς και για την άρση του αποκλεισμού της Γάζας για να δημιουργηθεί ένα Παλαιστινιακό Κράτος – είτε από συμπάθεια προς το Ισραήλ ή επειδή το μισούν – έχουν εστιαστεί πάνω στις μαρτυρίες των βαρβαροτήτων. Εκείνοι που νομίζουν ότι τέτοιες ενέργειες θέτουν σε κίνδυνο το Ισραήλ τις έχουν απορρίψει χαρακτηρίζοντας τις ως συκοφαντία του αίματος.

Η διαμάχη άρχισε μόλις λίγες ώρες αφότου ξεκίνησε η επίθεση του Ισραήλ στο τέλος Δεκεμβρίου και συνεχίζεται καθημερινά μέχρι σήμερα. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε έκθεση αυτή την εβδομάδα στην οποία αναφέρει έξι περιπτώσεις ακατάλληλης χρήσης λευκού φωσφόρου από το Ισραήλ τις οποίες χαρακτηρίζει αποδείξεις εγκλημάτων πολέμου. Το Ισραήλ δεν έχει ολοκληρώσει την δική του έρευνα.

Την Πέμπτη, ο Στρατός εξέδωσε το πρώτο κατάλογο του με την καταμέτρηση των νεκρών λέγοντας ότι σκοτώθηκαν 1.166 άνθρωποι. Εξ αυτών, είπε ότι οι 295 ήταν άμαχοι, οι 709 χαρακτηρίζονται ως πράκτορες τρομοκρατίας της Χαμάς, ενώ οι άλλοι 162 ήταν άνδρες με συνδέσεις που παραμένουν αδιευκρίνιστες μέχρι σήμερα.
Το Παλαιστινιακό Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Γάζα λέει ότι αριθμός των νεκρών ανέρχεται στους 1.417 εκ των οποίων οι 926 ήταν άμαχοι και οι 236 μαχητές.

Ο Στρατός και το Κέντρο έχουν τους δικούς τους καταλόγους ονομάτων Οι Ισραηλινοί συμπεριλαμβάνουν περίπου 250 αστυνομικούς στον δικό τους κατάλογο των «πρακτόρων της τρομοκρατίας της Χαμάς.» Το παλαιστινιακό κέντρο τους θεωρεί αμάχους. Ο Ισραηλινός Στρατός ισχυρίζεται ότι περίπου 400 άνθρωποι πεθαίνουν από φυσικά αίτια στη Γάζα κάθε μήνα, κάτι που μπορεί να εξηγεί την διαφορά στους αριθμούς των δύο πλευρών.

Μερικοί στρατιώτες έχουν διαμαρτυρηθεί για τον ρόλο των ραβίνων στο Στρατό και των θρησκευόμενων στρατιωτών λέγοντας ότι έχουν αναλάβει τον ρόλο τους με τον ζήλο ιερών πολεμιστών, κάτι που οδηγεί σε περισσότερη βία.

Ο Στούαρτ Κόεν, Πολιτικός Επιστήμων στο Πανεπιστήμιο Μπάρ Ιλάν, ο οποίος είναι θρησκευόμενος, είπε ότι όντως ο Στρατός έχει γίνει πιο βίαιος απέναντι στους αμάχους τα τελευταία 25 χρόνια, εν μέρει επειδή και οι Παλαιστίνιοι έχουν γίνει πιο βίαιοι. Αλλά λέει ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με την αύξηση του αριθμού των θρησκευόμενων στρατιωτών.

Επί δώδεκα χρόνια μελετάει την αλληλογραφία μεταξύ θρησκευόμενων στρατιωτών και των ραβίνων σε θέματα ηθικής στο πεδίο της μάχης και, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ραβίνοι κάνουν έκκληση για αυτοσυγκράτηση. Και ενώ δεν μπορεί να μετρήσει με κάποιο τρόπο το πως εφαρμόζονται στην πράξη οι συμβουλές (των ραβίνων), υποπτεύεται ότι έχουν ένα πραγματικό αποτέλεσμα. Άλλοι θρησκευόμενοι στρατιώτες είπαν ότι έδειξαν ιδιαίτερο σεβασμό στην συμπεριφορά τους στη Γάζα.

Όταν μπήκαμε σε σπίτια, μετά τα καθαρίσαμε, είπε ο Γισάι Γκόλντφλαμ, 32 ετών, ο οποίος είναι ένας θρησκευόμενος φοιτητής κινηματογράφου στην Ιερουσαλήμ και ο οποίος έγραψε ανοικτή επιστολή στους ιδιοκτήτες του σπιτιού που είχε καταλάβει για μερικές μέρες που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Mααρίβ.» «Πάντοτε υπάρχουν ηλίθιοι που κάνουν ανήθικα πράγματα. Αλλά δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία. Θυμάμαι ότι όταν ένας στρατιώτης ήθελε να πάρει μία Κόκα Κόλα από ένα μαγαζί, τον σταμάτησαν οι άλλοι στρατιώτες διότι κάτι τέτοιο δεν ήταν σωστό.»

Ο Γιαρόν Εζράχι, πολιτικός επιστήμων που δίνει διαλέξεις σε διοικητές του Στρατού, είπε ότι οι διοικητές απέρριψαν την ιδέα της εσκεμμένης βαρβαρότητας από τους στρατιώτες τους. Αλλά οι διοικητές είπαν ότι πέθαναν περισσότεροι άμαχοι από ότι θα έπρεπε και το αποδίδουν σε δύο παράγοντες: Την κακή πληροφόρηση που οδήγησε σε επιθέσεις εναντίον λάθος σπιτιών και την αποτυχία να παράσχουν ασφαλείς διόδους διαφυγής στους Παλαιστινίους αφού τους είχαν προειδοποιήσει να φύγουν.

Το Ισραήλ έχασε μόνο μία χούφτα άνδρες και σχεδόν καθόλου εξοπλισμό, κάτι που πολλοί αποδίδουν στην συντριπτική χρήση δύναμης από την πλευρά του.Αλλά οι ανώτατοι διοικητές λένε ότι η συνείδησή τους είναι καθαρή.

«Το ερώτημα είναι, κάναμε ότι μπορούσαμε για να αποφύγουμε να πλήξουμε αμάχους;», είπε ο Στρατηγός Σέρμαϊστερ, ο αξιωματικός υπεύθυνος για την εκπαίδευση. «Η δική μου απάντηση είναι ναι.»

http://israelyesgr.blogspot.com/