Σε μία ομιλία του στην Τουρκία, ο Ομπάμα έδωσε έμφαση στην λύση των Δύο-Κρατών. Όπως ο Ομπάμα, και πολλοί άλλοι ηγέτες κρατών, συμπεραλαμβανομένου και του Ισραήλ, συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν την φόρμουλα των Δύο-Κρατών, σαν να ήταν κάποιο Μαγικό Φάρμακο.
Φώτο: Ένας δρόμος της Ραμάλας στην Δυτική Όχθη. Αν εξαιρέσεις τις πινακίδες καταστημάτων στα Αραβικά, μοιάζει με την Ερμού ή την Αθηνάς πριν τους κάνουν πεζόδρομους.
Όμως πρέπει να αναρωτηθούμε αν όλοι αυτοί που παπαγαλίζουν αυτήν την πρόταση, καταλαβαίνουν τι σημαίνει πρακτικά.
Στην ομιλία του ο Ομπάμα είπε πως οι Ισραηλινοί θα πρέπει να προσπαθήσουν να δουν το πρόβλημα με Παλαιστινιακά μάτια. Όμως και αυτός (ο Ομπάμα) θα έπρεπε να κάνει το ίδιο – αν είχε πραγματικά προσπαθήσει να καταλάβει το Παλαιστινιακό πρόβλημα θα έπρεπε να ψάξει για διαφορετική λύση.
Όλη η γή της Δυτικής Όχθης είναι 5.900 τετραγωνικά χιλιόμετρα (2.270 τετραγωνικά μίλια), λιγότερο από το μισό του Δήμου του Λος Άντζελες και περίπου το διπλάσιο του Νομού Αττικής (3.808 τετραγωνικά Χμ). Εξαιρούμενη αυτής της περιοχής, η έρημος της Ιουδαίας είναι πάνω από το ένα τρίτο. Πιστεύει κανένας ότι αυτή η μικρή περιοχή ανάμεσα στο Ισραήλ και την Ιορδανία, θα είναι αρκετά μεγάλη για να κατοικηθεί από 2,4 εκατ. Παλαιστινίους και από άλλα εκατομμύρια Παλαιστινίων προσφύγων που θα επιστρέψουν στην χώρα τους?
------
Σχόλιο Ισραελμαν: Δεν συμφωνώ στο παραπάνω. Ο νομός Αττικής έχει περίπου 4 εκατ. ή και παραπάνω και είναι σχεδόν το μισό μέγεθος της Δυτικής Όχθης. Ο συγγραφέας κάνει συγκρισεις με το Λος Άντζελες που ένα σπίτι 150 τετραγωνικών είναι νορμάλ. Τέλος πάντων..., αλλού πάει το άρθρο...
-------
Επίσης, 1,5 εκατ. Παλαιστίνιοι ζουν στην Γάζα, μία περιοχή 360 τετρ. Χμ (141 τετρ. Μίλια). Αυτοί που θέλουν να τους δώσουν μια σωστή ευκαιρία να ζήσουν θα πρέπει να μεταφέρουν τους περισσότερους από αυτούς σε άλλα Παλαιστινιακά εδάφη, δηλ. στην Δυτική Όχθη. Θα μπορέσει η Δυτ. Όχθη να αποροφήσει άλλο ένα εκατ. Παλαιστινίων στην φτωχή και άνυδρη γή?
Μπορούμε να φανταστούμε τις φτωχές μάζες Παλαιστινίων να κοιτούν πέρα των συννόρων τους το οικονομικά αναδυώμενο Ισραήλ, ή να έρχονται στις Ισραηλινές πόλεις για φτηνή εργασία και να βλέπουν τα μεγάλα κτίρια και τα γυαλιστερά καινούργια αυτοκίνητα, τους πλούσιους της υψηλής τεχνολογίας, τις καλοντυμένες γυναίκες, τους επενδυτές από όλο τον κόσμο. Αυτά δεν θα τους έκαναν πιο πικρόχολους? Δεν θα άκουγαν με προσοχή τους εξτρεμιστές ηγέτες τους με τις ομιλίες γεμάτες μίσος και φωνές για εκδίκηση γιατί το Ισραήλ τους έκλεψε την γή. Αυτό δεν θα οδηγούσε σίγουρα στην βία?
Φαίνεται πως οι υποστηρηκτές της λύσης των Δύο-Κρατών είναι αποφασισμένοι να δώσουν στους Παλαιστίνιους ένα κράτος που δεν θα είναι δυνατόν να διατηρηθεί οικονομικά.
Αυτό δεν είναι όλο. Όλοι συμφωνούν ότι η νέα Παλαιστίνη θα πρέπει να είναι χωρίς στρατό (Ισραελμαν: μάλλον όχι αφού η κυβέρνηση Νετανιάχου μέσα σε όλα θέλει να χτίσει και τον στρατό του Παλαιστινιακού κράτους.) για πάντα και να μην έχουν αμυντικές συμφωνίες με άλλα Ισλαμικά κράτη. Άρα εξ αρχής το Παλαιστινικό κράτος θα έχει περιορισμένο έλεγχο. Μετριοπαθής Παλαιστίνιοι ηγέτες που θα προσπαθήσουν να λογικέψουν τους πολίτες τους, μάλλον θα νικηθούν από τους εξτρεμιστικούς Ισλαμικούς ηγέτες που υπόσχονται βία.
Αρα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ λύση? Υπάρχει, αλλά πάει πέραν της παιδιάστικης λύσης των Δύο-Κρατών. Πρέπει να είναι μία περιφεριακή λύση, και πρέπει να συμπεριλάβει τουλάχιστον την Ιορδανία, ή ακόμα καλύτερα, την Ιορδανία και την Αίγυπτο.
Το κυρίως μέρος του σχεδίου είναι αυτό που μερικοί Ισραηλινοί έχουν ονομάσει «Η Ιορδανική Επιλογή» και βασίζεται στην ιδέα μιας Παλαιστινιο-Ιορδανικής Ομοσπονδίας.
Η Ιορδανία είναι γενικά μία μεγάλη χώρα που κατέχει μεγάλες εκτάσεις γης που είναι σχετικά ακατοίκητες και που ο παραπάνω πλυθησμός της Δυτικής Όχθης, Γάζας και επιστρέφοντων προσφύγων μπορούν να δημιουργήσουν καινούργιες πόλεις και χωριά. Οι περισσότεροι πολίτες της Ιορδανίας αυτήν την στιγμή είναι Παλαιστίνιοι. Αν ένας Παλαιστίνιος από την Δυτ. Όχθη, θέλει να υπηρετήσει στον Εθνικό Στρατό, το μόνο που θα έχει να κάνει είναι να περάσει το Ιορδάνη ποταμό (ο οποίος είναι βαθύτερος σε ιστορία απ’ ότι με νερό) και να γίνει στρατιώτης στον Ομοσπονδιακό Στρατό. Έτσι οι νέοι θα έχουν την υπερηφάνεια πως είναι μέρος ενός αυτοδύναμου κράτους και όχι ανίκανες μαριονέτες δύο εχθρικών κρατών που τους περικυκλώνουν.
Θα συμφωνούσε η Ιορδανία να μπει σε μία Ομοσπονδία με την Δυτ. Όχθη? Ο Βασιλιάς Hussein ήθελε πάντα να ξανακερδίσει τον έλεγχο της Δυτ. Όχθης. Ο γιός του, Βασιλιάς Abdullah II, θα έπρεπε να ακολουθήσει τα βήματά του, όχι με το να ξανακερδίζει απλά τον έλεγχο, αλλά με την δημιουργία ενός Ομοσπονδιακού Κράτους. Πρέπει να καταλάβει ότι αν δεν το κάνει, οι Παλαιστίνιοι ίσως γίνουν ένας κίνδυνος για το Βασίλειό του. Αν δεν μπορέσουν να κερδίσουν περισσότερες υποχωρήσεις από το Ισραήλ, που είναι δυνατό, ίσως προσπαθήσουν να ξεχυθούν μέσα στην πιο αδυναμη Ιορδανία για να πάρουν με την βία ό,τι δεν μπορούν να πάρουν με διαπραγματεύσεις – δηλ. να είναι ενεργά μέλη της Ιορδανικής, πολιτικής και μη, ζωής.
Παρομοίως στην Γάζα. Αφού οι ειρηνοποιοί δεν μπορούν ή δεν θέλουν να μεταφέρουν τον υπερπληθησμό στην Δυτ. Όχθη και στην Ιορδανία, θα πρέπει να τους δώσουν περισσότερη γη για ανάπτυξη και κατοίκηση. Αυτή η γη υπάρχει: οι ανοιχτές εκτάσεις στο Βόρειο Σινά, μεταξύ της Ράφας και του Ελ Αρισ (El-Arish). Αυτή η γη ανοίκει στην Αίγυπτο, η οποία αρνήται δογματικά να δώσει ούτε μία σπιθαμή αυτής της περιοχής στους Παλαιστινίους. Αν όμως η Αίγυπτος θέλει να αποφύγη μία επανάσταση στα σύννορά της, θα πρέπει να δώσει στους Γαζιότες μία καλύτερη λύση αντί του αιώνιου εγκλεισμού στην μικροσκοπική, υπερπληθησμική τωρινή Γάζα.
Τελικά φαίνεται πως η λύση των Δύο-Κρατών θα επιτευχθεί μόνο αν η Ιορδανία και η Αίγυπτος βοηθήσουν στην δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους που μπορεί να επιζήσει πέραν της Δυτ. Όχθης και της Γάζας. Το Ισραήλ επίσης θα συνυσφέρει με το να αφήσει μεγάλα κομμάτια της Δυτ. Όχθης, κρατώντας μόνο τα μικρά κομμάτια σημαντικά για την ασφάλειά του και να αποζημιώσει τους Παλαιστίνιους με άλλα εδάφη εξίσου μεγέθους. Ο έξω κόσμος θα πρέπει να συμμετάσχει σε αυτήν την προσπάθεια με το χτίζουν την Παλαιστινιακή οικονομία και την διασφάλιση της επιβίωσης της Ομοσπονδίας.
Ο συγγραφέας είναι πρώην υπουργός του Εργατικού κόμματος και ο επίσημος συγγραφέας της βιογραφίας των David Ben-Gurion και Shimon Peres.
-----
Ισραελμαν Σχόλιο: Τριιιααα πουλά, τριά πουλάκια λαλαλαλααα... Σιγά μην ανοιξουν η Ιορδανία και η Αίγυπτος τα σύννορά τους σε Ομοσπονδίες. Αυτό ήταν το ευχολόγιο του 1947/1948. Δεν το έκαναν τότε για να δημιουργήσουν αυτήν την κατάσταση ενάντια του Ισραήλ. Δεν θα το κάνουν τώρα γιατί θέλουν να συνεχιστεί ο πόλεμος εναντίων του Ισραήλ με τελικό στόχο την καταστροφή του. Οποιαδήποτε πιθανή επανάσταση από τους Παλαιστινίους εναντίων Ιορδανίας ή Αιγύπτου θα κατασταλεί με αναξέλεγκτη βία και κανείς δεν θα βγάλει κιχ στα ΜΜΕ. Η βία των Παλαιστινίων θα προωθηθεί προς το Ισραήλ.
-----
http://israelyesgr.blogspot.com/
Posts
-----
The 3 little birds sitting ειναι χιουμοριστικο μεν,μηδενιστικο δε...
ReplyDeleteΗ ιδεα του αρθρου ειναι σωστη,δεν υπαρχει γη,πρεπει να βρεθει,μαλλον απο τον μπουλη Αμπνταλλα...
Θα είναι ενδιαφέρον αν θα δώσουν τίποτα Ιορδανία και Αιγυπτος. Να κάνουν έρανο γης. Δώστε και σώστε.
ReplyDeleteΆλλη ιδέα, να δημιουργήσουν νέα γη, να χτίσουν δεύτερο όροφο να διπλασιαστεί η γη. LOL
Η Δυτικη Οχθη ειναι πολυτιμο εδαφος,καλυτερα ολοι στη λωριδα Γαζας,οπως τα καταφερνουν στο Χονγκ Κονγκ,ετσι & εκει.
ReplyDelete4 Αμερ νεκροι στη Τιχουανα,τσεκαρισε...
Αύριο πετάμε από την πόλη του Μεξικού για Κανκούν.
ReplyDeleteΟι τοπικές ειδήσεις λένε έχει περισσότερο προσωπικό υπηρεσιών από ότι τουριστες. Νομίζω θα προσλάβω από έναν "σκλάβο" για τον καθένα μας με τεράστια φινικόφυλα να μας κάνουν αέρα στην παραλία :)
Τα λέμε σε μία εβδομάδα!
Οσοι ξεφυλλίζουν τα μυστικά αρχεία οποιασδήποτε υπηρεσίας πληροφοριών γνωρίζουν σε τι τεράστια λάθη μπορούν να οδηγήσουν οι αδυναμίες τους. Γνωρίζουν όμως επίσης ότι και μια άριστη υπηρεσία πληροφοριών δεν αλλάζει τίποτα.Οι υπηρεσίες πληροφοριών του Ισραήλ παίρνουν τώρα αυτό το μάθημα με το δύσκολο τρόπο. Παρά τη θέληση του πρώην πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ να διατάξει εξαιρετικά επικίνδυνες επιχειρήσεις, βασισμένες σε πληροφορίες για τους εχθρούς της χώρας και παρά την αδιαμφισβήτητη επιτυχία των επιχειρήσεων αυτών, η συνολική εικόνα της ασφάλειας παραμένει πιο ζοφερή από ποτέ
ReplyDeleteΤο 2002 ο τότε πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν διόρισε το φίλο του και πρώην υφιστάμενό του, στρατηγό Μεΐρ Νταγκάν, διευθυντή της Μοσάντ. Ο στρατηγός Νταγκάν ανακάλυψε ότι η υπηρεσία στερούνταν φαντασίας και δεν έπαιρνε επιχειρησιακά ρίσκα. Με τη στήριξη του Αριέλ Σαρόν άλλαξε έτσι εκ βάθρων τη Μοσάντ και έθεσε ως κυρίαρχο στόχο της υπηρεσίας το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και τους δεσμούς του με φονταμενταλιστικές οργανώσεις. Ταυτόχρονα, ενίσχυσε τους δεσμούς με υπηρεσίες κατασκοπείας στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, διατηρώντας και τις μακρόχρονες σχέσεις με τη CIA
Παράλληλα με την επανάσταση του στρατηγού Νταγκάν στη Μοσάντ και σε άλλες στρατιωτικές υπηρεσίες του Ισραήλ πραγματοποιήθηκαν σπουδαίες αλλαγές. Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια το πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου στο Ιράν καθυστέρησε έπειτα από μια σειρά υποτιθέμενων ατυχημάτων.
Τώρα όμως οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ έχουν χάσει τον ύπνο τους από πρόσφατες πληροφορίες που αποδεικνύουν ότι οι απόπειρες να καθυστερήσουν το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα απέτυχαν. Παρά τις κάποιες τεχνικές δυσκολίες, το Ιράν συνεχίζει το πρόγραμμα και μπορεί να έχει στην κατοχή μέχρι το 2010 μια πυρηνική βόμβα. Η Χεζμπολάχ πάλι, αν και αποδυναμώθηκε από τον πόλεμο του 2006, αποτελεί ηγετική πολιτική δύναμη στο Λίβανο.
Στο νότιο μέτωπο, παρά το μπαράζ βομβαρδισμών στο Σουδάν, το λαθρεμπόριο όπλων προς τη Γάζα συνεχίζεται. Η Χαμάς έχει ενδυναμωθεί και αν υπάρξουν διαπραγματεύσεις για εκεχειρία μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ, αυτό θα θεωρηθεί νίκη της Χαμάς.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι πολύ καλές πληροφορίες είναι σημαντικές, αλλά μέχρις ενός σημείου. Στο τέλος είναι η σκληρή διπλωματία και οι στρατιωτικές αποφάσεις από τους ηγέτες του Ισραήλ που προστατεύουν την ασφάλεια της χώρας.
RONEN BERGMAN, ανταποκριτής της εφημερίδας «Yedioth Ahronoth» και συγγραφέας του βιβλίου «The Secret War With Iran»
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων ενημέρωσε μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου ότι το Πακιστάν αυξάνει το πυρηνικό του οπλοστάσιο με γρήγορους ρυθμούς. Σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times γεγονός που προκάλει ανησυχία για το που θα διατεθεί η βοήθεια ύψους τριών δισ. δολαρίων προς το Ισλαμαμπάντ.
ReplyDeleteΣε κατάθεσή του στη Γερουσία, ο αρχηγός του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων Μάικ Μάλεν ερωτήθηκε εάν είχε δει στοιχεία για την αύξηση του πυρηνικού οπλοστασίου του Ισλαμαμπάντ. «Ναι» απάντησε, χωρίς όμως να προσθέσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Τα δύο σώματα του αμερικανικού Κογκρέσου έχουν κληθεί να εγκρίνουν στρατιωτική βοήθεια ύψους τριών δισ. δολαρίων για τα επόμενα πέντε χρόνια προς το Ισλαμαμπάντ, με σκοπό την ενίσχυση του πακιστανικού στρατού κατά των ανταρτών Ταλιμπάν.
Ωστόσο, η αύξηση του πυρηνικού οπλοστασίου του Πακιστάν αυξάνει τις ανησυχίες της Ουάσινγκτον για το που θα διατεθούν αυτά τα χρήματα.
Ήδη οι ΗΠΑ ανησυχούν για την ασφάλεια των 80-100 πυρηνικών όπλων της ασιατικής χώρας, με δεδομένη την ολοένα κλιμακούμενη απειλή των φανατικών ισλαμιστών, γράφει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα New York Times.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το Πακιστάν έχει παράξει μία άγνωστη ποσότητα ουρανίου, ενώ μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής μιας σειράς νέων αντιδραστήρων, θα παράγει πλουτώνιο για τα όπλα νέας γενιάς.
Μέλη της αμερικανικής κυβέρνησης έχουν καταστήσει σαφές στο Κογκρέσο ότι θέλουν να βεβαιωθούν ότι η στρατιωτική βοήθεια προς το Πακιστάν θα διοχετευθεί στον αντιτρομοκρατικό αγώνα και δεν θα καταλήξει αλλού.
Newsroom ΔΟΛ