Καμία περίπτωση για 2 κράτη

Μετάφραση του άρθρου "No chance for 2 states" στο YNET 4.3.2009 της Giora Eiland από τον Ζαν Κοέν.

Οι Ισραηλινοί ηγέτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν καλύτερες επιλογές από τη λύση των δύο κρατών.

Μία κυβέρνηση συνοχής σύμφωνα με αναφορές δεν θα δημιουργηθεί, επειδή η Tzipi Livni θεωρεί ότι ο Benjamin Netanyahu δεν είναι οπαδός της λύσης των δύο κρατών. Αλλά είναι αυτή η μόνη πολιτική λύση; Αυτό πιστεύει η Livni καθώς και πολλοί άλλοι σε διάφορα μέρη του κόσμου, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Όχι μόνο δεν είναι η μοναδική λύση αλλά είναι μία κακή λύση, και πιθανόν ποτέ δεν θα επιτευχθεί.

Η ιδέα των «δύο κρατών» είναι βασισμένη σε μία σειρά υποθέσεων: Πρώτον, η υπόθεση ότι πρωταρχική παλαιστινιακή εθνική φιλοδοξία είναι η δημιουργία κράτους. Δεν υπάρχει καμία αλήθεια σε αυτό. Τα παλαιστινιακά ήθη βασίζονται σε αξίες όπως η δικαιοσύνη, οι διωγμοί, η εκδίκηση, και πάνω απ’ όλα, το «δικαίωμα της επιστροφής».

Είναι αλήθεια ότι οι Παλαιστίνιοι θέλουν να βάλουν τέλος στην κατοχή, αλλά είναι λάθος να θεωρεί κανείς ότι αυτό μεταφράζεται σε επιθυμία για ένα ανεξάρτητο κράτος. Θα προτιμούσαν τη λύση του «μη κράτους» - αυτό σημαίνει ότι το κράτος του Ισραήλ θα πάψει να υπάρχει και η περιοχή ανάμεσα στη Μεσόγειο και τον ποταμό Ιορδάνη θα μοιραστεί ανάμεσα στην Ιορδανία, τη Συρία και την Αίγυπτο.

Η δεύτερη υπόθεση είναι ότι αν δημιουργηθεί ένα παλαιστινιακό κράτος, θα διοικείται από «μετριοπαθείς». Δεν υπάρχει καμία αλήθεια σε αυτό. Είναι πιθανό η διοίκηση της Λωρίδα της Γάζας και της Δυτικής Όχθης να περάσει σε σύντομο χρονικό διάστημα στα χέρια της Hamas.

Η τρίτη υπόθεση είναι ότι δύο σταθερά κράτη μπορούν να συνυπάρξουν στη στενή λωρίδα που βρίσκεται μεταξύ της Μεσογείου και του ποταμού Ιορδάνη. Είναι εύκολο να αποδείξει κανείς ότι αυτό δεν είναι δυνατόν: το παλαιστινιακό κράτος δεν θα μπορεί να είναι ανεξάρτητο και το Ισραήλ δεν θα μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Η τέταρτη υπόθεση είναι ότι το Ισραήλ μπορεί να εφαρμόσει αυτή τη συμφωνία· μια συμφωνία που συνεπάγεται την απομάκρυνση 100.000 εποίκων από την Ιουδαία και τη Σαμάρια. Ακόμη κι αν παραβλέψουμε τις κοινωνικές και πολιτικές περιπλοκές αυτού του γεγονότος, μία τέτοια επιχείρηση θα κόστιζε περισσότερο από 30 δισεκατομμύρια δολάρια, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα δισεκατομμύρια που θα απαιτούνταν για την αναδιάρθρωση του στρατού. Είναι αυτό πιθανό;

Με λίγα λόγια, τα περισσότερα που μπορεί η Ισραηλινή κυβέρνηση να προσφέρει στους Παλαιστινίους, συνεχίζοντας να υπάρχει πολιτικά, είναι λιγότερα από το ελάχιστο που μπορεί να δεχθεί ένα παλαιστινιακό καθεστώς, συνεχίζοντας να υπάρχει πολιτικά.

Ευκαιρία για αλλαγή.

Υπάρχουν τουλάχιστον δύο άλλες λύσεις οι οποίες είναι πολύ πιο ευεργετικές, και όχι μόνο για το Ισραήλ.

Η πρώτη είναι η δημιουργία μίας ανεξάρτητης πολιτικής οντότητας στη Δυτική Όχθη η οποία θα αποτελεί μέρος μιας συνομοσπονδίας με την Ιορδανία. Αυτό ίσως ακούγεται παράξενο, αλλά όλο και αυξάνονται οι φωνές που υποστηρίζουν αυτή την ιδέα, και στην Ιορδανία και στη Δυτική Όχθη.

Η ιορδανική λογική είναι απλή: Αν δημιουργηθεί ένα παλαιστινιακό κράτος, αυτό θα διοικείται από την Hamas, και ένα κράτος της Hamas το οποίο θα συνορεύει με την Ιορδανία θα είναι η αρχή του τέλους για το Βασίλειο Hashemite. Επομένως, είναι καλύτερο ο έλεγχος για την ασφάλεια στη Δυτική Όχθη να βρίσκεται σε ιορδανικά χέρια.

Οι Παλαιστίνιοι οι οποίοι υποστηρίζουν αυτή την ιδέα το κάνουν για δύο λόγους: Προτιμούν να διοικούνται από την Ιορδανία παρά από την Hamas, και είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να εξοντώσουν τους Ισραηλινούς.

Η δεύτερη εναλλακτική είναι μία τοπική λύση, στην οποία θα υπάρξει ανταλλαγή εδαφών όχι μόνο ανάμεσα στο Ισραήλ και το παλαιστινιακό κράτος· αντίθετα, θα εμπλακεί και η Αίγυπτος. Η Γάζα μπορεί να τριπλασιαστεί, εξαιτίας των αιγυπτιακών εδαφών, και μπορεί να αποκτήσει πραγματική οικονομική βιωσιμότητα.

Σε αντάλλαγμα, οι Παλαιστίνιοι θα παραιτηθούν από ένα σημαντικό κομμάτι γης στη Δυτική Όχθη, και αυτό θα επιτρέψει στο Ισραήλ να μειώσει τον αριθμό αυτών που θα απομακρυνθούν σε 30.000.

Το Ισραήλ θα αποζημιώσει την Αίγυπτο με εδάφη στο νότιο τμήμα δημιουργώντας ένα άνοιγμα ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Ιορδανία, βόρεια του Eilat, και άλλα.
Πίσω στη νέα κυβέρνηση του Ισραήλ: ο Netanyahu θα βοηθούσε με τον καλύτερο τρόπο όχι απλώς απορρίπτοντας τη λύση των δύο κρατών αλλά προσπαθώντας ταυτόχρονα να πείσει τις ΗΠΑ να εξετάσουν εναλλακτικές λύσεις.

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Barack Obama μίλησε για αλλαγή – να η ευκαιρία να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί έβλεπαν την κατάσταση έως τώρα.

http://israelyesgr.blogspot.com/