Monday, March 23, 2009

Αραβο-Ισραηλινός Πρέσβης στην Ελλάδα Απαντάει


Ο διάλογος της υποκρισίας. Από το Περιοδικό Μετρό. Του Αλι Γιαχια, Ισραηλινός Πρέσβης, Αραβικής καταγωγής, στην Ελλάδα.

20/3/2009

Αρκετοί αναλυτές στον Ευρωπαϊκό και Ελληνικό Τύπο ζητούν από το Ισραήλ και τη Δύση να ξεκινήσουν έναν διάλογο με τη Χαμάς. Αυτές οι φωνές έχουν ενταθεί μετά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα. Το επιχείρημά τους είναι περίπου το εξής: Η Χαμάς εξελέγη δημοκρατικά και επομένως πρέπει να γίνει σεβαστή. Είναι το δεύτερο σημαντικό πολιτικό κόμμα μαζί με τη Φατάχ και καμία ειρήνη δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς αυτήν. Ο παλαιστινιακός πληθυσμός της Γάζας δεν μπορεί να τιμωρείται για τις επιλογές της ηγεσίας της. Ακόμα και αν κάποιος διαφωνεί με τις θέσεις της, η Χαμάς σήμερα ελέγχει τη Γάζα και αποτελεί μία πραγματικότητα. Όλα αυτά τα επιχειρήματα είναι ηθικά χρεοκοπημένα.

Το κύριο πρόβλημα είναι ότι απαλλάσσουν τη Χαμάς από οποιαδήποτε ευθύνη για τις πράξεις της και προσπαθούν ακόμα και να την επιβραβεύσουν γι' αυτές. Οι ενθουσιώδεις υποστηρικτές του διαλόγου είναι συνήθως τα ίδια άτομα που δεν χάνουν ευκαιρία να καταδικάσουν το Ισραήλ, ενώ ταυτόχρονα αγνοούν ή υποβαθμίζουν το γεγονός ότι η Χαμάς είναι μία ακραία οργάνωση, που επιδιώκει την καταστροφή του Ισραήλ, έχει δολοφονήσει με βάρβαρο τρόπο εκατοντάδες αθώους Ισραηλινούς πολίτες και έχει εξαπολύσει χιλιάδες ρουκέτες εναντίον τους κατά τη διάρκεια της τριετίας μετά την πλήρη αποχώρησή μας από τη Γάζα. Επιπλέον, τα ίδια άτομα δεν φαίνεται να ενοχλούνται από το γεγονός ότι τα μέλη της Χαμάς χρησιμοποίησαν τον δικό τους άμαχο πληθυσμό ως ανθρώπινη ασπίδα όταν το Ισραήλ αποφάσισε τελικά να αμυνθεί. Οι υποστηρικτές του διαλόγου συνεχίζουν επίσης να διαφημίζουν τα «δημοκρατικά διαπιστευτήρια» της Χαμάς, παρά τις εκθέσεις πολλών παλαιστινιακών και διεθνών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταδικάζουν τα μέλη της οργάνωσης για την καταπίεση και τον βασανισμό των πολιτικών αντιπάλων τους στη Φατάχ.

Δικαιολογούν οι δημοκρατικές εκλογές την απόρριψη της ειρηνευτικής διαδικασίας, τις εκκλήσεις για την καταστροφή του Ισραήλ, τη δολοφονία Ισραηλινών, τη χρήση Παλαιστινίων αμάχων σαν ασπίδες και τη δολοφονία και τον βασανισμό των πολιτικών αντιπάλων από την πλευρά της Χαμάς; Δεν φέρει καμία ευθύνη η Χαμάς για τις πράξεις της και τις συνέπειές τους στον δικό της πληθυσμό; Πρέπει το Ισραήλ και η Δύση να επιβραβεύσουν της Χαμάς για τον εξτρεμισμό της ξεκινώντας συνομιλίες με την οργάνωση; Πολλοί που υποστηρίζουν έναν διάλογο με τη Χαμάς πιστεύουν ακριβώς αυτό.

Οι «φίλαθλοι» της Χαμάς δεν προσφέρουν επίσης κανένα απολύτως επιχείρημα σχετικά με το ποιο όφελος θα έχουν το Ισραήλ και η Δύση από τη συμμετοχή τους σε έναν διάλογο με την οργάνωση. Το Ισραήλ και η Παλαιστινιακή Αρχή κάτω από την ηγεσία της Φατάχ έχουν ήδη προχωρήσει σε μία αμοιβαία αναγνώριση στην ειρηνευτική διαδικασία του Όσλο, στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Επιπλέον, παρά τα μεγάλα προβλήματα, το Ισραήλ και η Παλαιστινιακή Αρχή, που βρίσκεται σήμερα υπό την ηγεσία του μετριοπαθούς Παλαιστίνιου Πρόεδρου, Μαχμούντ Αμπάς, συμμετέχουν σε μία ειρηνευτική διαδικασία. Υπάρχει αμοιβαία αποδοχή, την οποία συμμερίζεται η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων και των μετριοπαθών αραβικών χωρών, ότι η μοναδική λύση στη σύγκρουση είναι δύο κράτη: το Ισραήλ και ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, τα οποία θα συνυπάρχουν με ειρήνη και ασφάλεια. Γιατί να ξεκινήσει ξαφνικά το Ισραήλ διαπραγματεύσεις με τη Χαμάς, η οποία είναι ένα υποχείριο του Ιράν και η οποία απορρίπτει τη λύση δύο κρατών, υπονομεύοντας ταυτόχρονα την εξουσία του μετριοπαθούς Παλαιστίνιου Πρόεδρου, Μαχμούντ Αμπάς; Σαφώς και δεν πρέπει να το πράξει.

Πάνω από 162 ρουκέτες από τη Γάζα έχουν εξαπολυθεί εναντίον Ισραηλινών πολιτών από τότε που τερματίστηκαν οι εχθροπραξίες με τη μονομερή κήρυξη εκεχειρίας από το Ισραήλ, στις 17 Ιανουαρίου. Μιλώντας στο Ιράν στις 5 Μαρτίου, ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Χαμάς, Μαχμούντ Αλ Ζαχάρ, δήλωσε ότι η νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν θα αναγνωρίσει το Ισραήλ και ότι η Χαμάς δεν θα αποδεχθεί τις προηγούμενες συμφωνίες που έχει υπογράψει η Παλαιστινιακή Αρχή. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που έχει δηλώσει ότι ονειρεύεται την ημέρα που θα κρεμάσει έναν χάρτη στον τοίχο του στον οποίο δεν θα υπάρχει το Ισραήλ.

Όπως συνήθως, οι ενθουσιώδεις υποστηρικτές του διαλόγου με τη Χαμάς δεν έχουν κάνει την παραμικρή κριτική για τις τελευταίες επιθέσεις και δηλώσεις μελών της οργάνωσης.

Αντίθετα, κατηγορούν αποκλειστικά το Ισραήλ για τις εχθροπραξίες και την κλιμάκωση. Επιπλέον, ζητούν από το Ισραήλ να συνομιλήσει με μία οργάνωση που επιδιώκει την καταστροφή του, ενώ δεν απαιτούν απολύτως τίποτα από τη Χαμάς.

Ουσιαστικά, αυτό που ζητούν αυτοί οι αναλυτές από το Ισραήλ και τη Δύση είναι να ενδώσουν στις απαιτήσεις τρομοκρατών και να γυρίσουν το ρολόι πίσω στην ειρηνευτική διαδικασία κατά 20 χρόνια. Και αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από υποκρισία.

http://israelyesgr.blogspot.com

3 comments:

  1. Η θαν ποινη υπαρχει στα χαρτια ,για "εγκληματα κατα της ανθρωποτητας".
    Τη χρησιμοποιησαν μονο 1 φορα,με τον Αιχμαν & ετοιμαζονταν με τον Ντεμιανιουκ,μονο που βγηκε αθωος...
    Το μονο που χρειαζεται ειναι μια αποφαση του Αν. Δικαστηριου οτι " η τρομοκρατια συνιστα εγκλημα κατα της ανθρωποτητας " για να ενεργοποιηθει ο υπαρχων νομος.

    Η Μοσαντ βρισκει ψυλλους στ' αχυρα.
    Το καλο με τους τρομοκρατες ειναι οτι ειναι ζωα & μπορουν να πιαστουν ευκολα.
    Αν ειχαν μυαλο,θα το χρησιμοποιουσαν για να βγαλουν λεφτα.
    Ετσι το Ισραηλ εχει ενα εγγενες πλεονεκτημα.

    Οποιος εχει μυαλο,κανει κολληγια με Εβραιους,δεν τα βαζει μαζι τους...

    ReplyDelete
  2. Οι Χαμάς κλπ, τώρα περιμένουν να δουν πως/ποια θα είναι η νέα κυβέρνηση. Ο Ναταν. έχει είδη κάνει συνεργασία εκτός από το Λίμπερμαν και με τους ορθόδοξους. Αυτό τον κάνει πολύ δεξιό. Όμως η αριστερά λένε τώρα οι ειδήσεις πως κάνουν μαραθώνιες συζητήσεις με τον Νατ.

    Νομίζω πως και ο Νατ. προτιμά συνεργασία με αριστερά παρά με τους ακροδεξιούς. Όποια και να είναι η τελική συνεργασία τα πράγματα θα είναι χειρότερα για την Χαμάς, θα σκληρήνει η στάση του Ισραήλ.

    Είναι πιο φαντασμαγορικές οι εξωδικαστικές με την Μοσσάντ παρά δικαστικός. Αν έφερναν την θαν. ποινή, ο κάθε τρομοκράτης θα είχε δικαιώματα και οι "Ανθρωπιστικές" οργανώσεις θα μπλέκονταν και κανείς δεν θα έβρισκε άκρη στην νομοθετική γραφειοκρατεία, και όλη η Ευρώπη θα έκραζε το Ισραήλ για την θαν. ποινή.

    Ενώ τώρα, γρήγορα και χωρίς γραφειοκρατίες η Μοσσάντ κάνει την δουλειά της και οι Τρομοκράτες λαμβάνουν το μύνημα.

    ReplyDelete
  3. Οι Ευρωπαιοι δεν δικαιουνται να κριτικαρουν το Ισραηλ,παρα μονο να ζητουν συγνωμη για τα δισχιλιετη εγκληματα τους εναντιον των Εβραιων & να τους αποζημιωνουν για διαφυγοντα κερδη & ψυχικη οδυνη...

    Ειμαι υπερ της κυριλε απονομης δικαιοσυνης...

    Παντως με τη φολα που εφαγε ο Αραφατ ,εσφιξαν αρκετοι κωλοι...

    Αν εχεις προγονους θυματα Ολοκαυτωματος,πρεπει & εσυ να ...γραφτεις στη Μοσσαντ...
    Θυμαμαι τον φουκαρα τον Γκιολμαν που τον εφαγαν...

    Καλυτερα αντερκαβερ...

    ReplyDelete