Η Χαμάς "Ενδιαφέρεται" για τους Αμάχους! - Η Προπαγάνδα της Χαμάς!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ από την Ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, 21 Ιανουαρίου 2009

Έτσι μας χρησιμοποίησαν οι νέοι της Χαμάς σαν στόχους: Οι κάτοικοι της Γάζας κατηγορούν του ισλαμιστές μαχητές: «Μας εμπόδισαν να φύγουμε από τα σπίτια μας και έριξαν πυρά από αυτά.»

Του Lorenzo Cremonesi

ΓΑΖΑ – «Να φύγετε από εδώ! Θέλετε να μας σκοτώσουν όλους οι Ισραηλινοί; Θέλετε να δείτε τα παιδιά μας να πεθαίνουν κάτω από της βόμβες; Πάρτε από εδώ τα όπλα σας και τους πυραύλους», φώναζαν πολλοί κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας στους παραστρατιωτικούς της Χαμάς και στους συμμάχους τους της Ισλαμική Τζιχάντ. Οι πιο θαρραλέοι είχαν οργανωθεί και είχαν μπλοκάρει τις εισόδους των αυλών τους, είχαν καρφώσει ξύλα μπροστά στις εισόδους πολυκατοικιών, και οργισμένοι και γρήγορα έστησαν εμπόδια στις σκάλες που οδηγούσαν στις ταράτσες που βρίσκονταν στους πάνω ορόφους. Αλλά γενικά, οι αντάρτες δεν άκουγαν κανέναν. Τους αποκαλούσαν: «Προδότες, συνεργάτες των Ισραηλινών, κατασκόπους της Φατάχ, δειλούς.» «Οι στρατιώτες του ιερού πολέμου θα σας τιμωρήσουν», έλεγαν. «Και ούτως ή άλλως, θα πεθάνετε σαν κι’ εμάς. Πολεμώντας τους Σιωνιστές Εβραίους, όλοι θα πάμε στον Παράδεισο. Δεν είσαστε ευτυχισμένοι που θα πεθάνουμε μαζί;» Και έτσι με οργισμένες φωνές, έσπαγαν τις πόρτες και τα παράθυρα, και κρύβονταν στους πάνω ορόφους, σε κήπους με λαχανικά, ενώ χρησιμοποιούσαν ασθενοφόρα και είχαν οχυρωθεί κοντά σε νοσοκομεία, σχολεία και κτήρια του ΟΗΕ.

Σε ακραίες περιπτώσεις πυροβολούσαν εναντίον εκείνων που προσπαθούσαν να τους εμποδίσουν για να σώσουν τις οικογένειές τους ή τους χτυπούσαν άγρια. Ήταν συχνά νέα παιδιά, ηλικίας 16 ή 17 ετών, οπλισμένοι με πολυβόλα. Δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα εναντίον των τεθωρακισμένων και των μαχητικών αεροσκαφών. «Ήξεραν ότι ήταν πολύ πιο αδύναμοι. Αλλά ήθελαν να πληγούν τα σπίτια μας ώστε μετά να κατηγορήσουν τους Ισραηλινούς για εγκλήματα πολέμου», επιβεβαιώνει ο Αμπού Ισά, 42 ετών, κάτοικος της γειτονιάς Τελ Αουά. «Σχεδόν όλες οι πολυκατοικίες στη Γάζα χτυπήθηκαν από ισραηλινές βόμβες, όπως το Ντογκμούς, το Ανταλούς, το Τζαουάρα, το Σιούσσι, και πολλές άλλες είχαν εκτοξευτήρες ή Παρατηρητήρια της Χαμάς στις ταράτσες τους. Τους είχαν τοποθετήσει και κοντά στην μεγάλη αποθήκη του ΟΗΕ που αργότερα τυλίχθηκε στις φλόγες. Και το ίδιο ισχύει για τα χωριά κοντά στα σύνορα που καταστράφηκαν περισσότερο από την οργισμένη τιμωρία των Σιωνιστών,» λέει ο ξάδερφος του, Ούμ Αμπτάλα, 48 ετών. Χρησιμοποιούν τα παρατσούκλια που τους έχουν δώσει οι οικογένειές τους. Παρόλα αυτά, παρέχουν λεπτομερή στοιχεία. Ήταν δύσκολο να συγκεντρωθούν αυτές οι μαρτυρίες. Κατά κανόνα, εδώ επικρατεί ο φόβος της Χαμάς και τα ιδεολογικά ταμπού που έχουν τροφοδοτηθεί από έναν αιώνα πολέμων με τον «Σιωνιστή εχθρό.»

Όποιος αφηγείται μία εκδοχή των πραγμάτων διαφορετική από εκείνη που επιβάλλεται από την «Μουχαμάουα» (την αντίσταση) αυτόματα χαρακτηρίζεται ως «αμίλ», συνεργάτης (των Ισραηλινών) και κινδυνεύει η ζωή του. Όμως οι πρόσφατες αδελφοκτόνες συγκρούσεις μεταξύ της Χαμάς και της PLO, βοηθούν (να ακούγονται). Θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα εάν το Ισραήλ ή η Αίγυπτος είχαν επιτρέψει την είσοδο των ξένων δημοσιογράφων αμέσως. Οι τοπικοί κάτοικοι συχνά απειλούνται από την Χαμάς. «Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Οι αραβικές κοινωνίες στη Μέση Ανατολή δεν έχουν την πολιτιστική παράδοση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στο καθεστώς του Γιασέρ Αραφάτ υπήρχαν διώξεις και λογοκρισία κατά του Τύπου. Η Χαμάς είναι ακόμα χειρότερη,» λέει ο Εγιάντ Σαρράτζ, γνωστός ψυχίατρος στην πόλη της Γάζας. Και υπάρχει και ένα άλλο γεγονός που προκύπτει όλο και περισσότερο από τις επισκέψεις σε κλινικές, νοσοκομεία και τις οικογένειες των θυμάτων των ισραηλινών πυρών. Στην πραγματικότητα ο αριθμός τους φαίνεται να είναι πολύ μικρότερος από τους 1.300 νεκρούς και τους περίπου 5.000 τραυματίες που ανακοινώθηκαν από την Χαμάς, νούμερα τα οποία επανέλαβαν αξιωματούχοι του ΟΗΕ και του Ερυθρού Σταυρού. «Οι νεκροί δεν μπορεί να είναι περισσότεροι από 500 ή 600. Κυρίως νέα παιδιά ηλικίας 17 ως 23 ετών που στρατολογήθηκαν από την Χαμάς, η οποία τους έστειλε στην κυριολεξία να σφαγιαστούν», μας λέει ένας γιατρός στο Νοσοκομείο Σιφά ο οποίος αρνείται πεισματικά να αναφερθεί το όνομά του, επειδή φοβάται για την ζωή του

Πρόκειται, όμως για ένα γεγονός που επιβεβαιώνεται από τους τοπικούς δημοσιογράφους. «Το έχουμε ήδη ανακοινώσει στους ηγέτες της Χαμάς. Γιατί επιμένουν να υπερβάλλουν για τον αριθμό των θυμάτων; Είναι περίεργο μεταξύ άλλων ότι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ακόμα και οι Δυτικοί, μεταδίδουν αυτούς τους αριθμούς χωρίς να τους επιβεβαιώσουν. Τελικά μπορεί να έρθει στο φως η αλήθεια. Μπορεί να είναι σαν την Τζενίν το 2002. Αρχικά μίλησαν για 1.500 νεκρούς. Μετά προέκυψε ότι ήταν μόνο 54, εκ των οποίων τουλάχιστον 45 ήταν αντάρτες που πέθαναν πολεμώντας.»

Πως φτάσαμε σε αυτούς τους αριθμούς; «Ας πάρουμε το παράδειγμα της σφαγής της οικογένειας Αλ Σαμούν στην γειτονιά Ζεϊτούν. Όταν οι βόμβες χτύπησαν τα σπίτια τους ανακοίνωσαν ότι 31 άνθρωποι είχαν πεθάνει. Και έτσι καταγράφθηκαν από αξιωματούχους στο Υπουργείο Υγείας που ελέγχεται από την Χαμάς. Αλλά αργότερα, όταν περισυλλέγησαν οι σωροί, ο τελικός αριθμός διπλασιάστηκε σε 62 και έτσι πέρασαν στους υπολογισμούς για τον τελικό αριθμό θυμάτων», εξηγεί ο Μασόντα αλ Σαμούν, 24 ετών, και προσθέτει μία ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: «Για να θολώσουν τα νερά υπήρχαν και οι ισραηλινές ειδικές δυνάμεις. Οι άνδρες τους είχαν μεταμφιεστεί σε αντάρτες της Χαμάς, με πράσινα μαντήλια δεμένα στα κεφάλια τους με την γνωστή επιγραφή: «Δεν υπάρχει άλλος Θεός από τον Αλλάχ, και ο Μωάμεθ είναι ο προφήτης του.» Εισχώρησαν κρυφά στα σοκάκια για να σπείρουν το χάος. Τους φωνάξαμε να φύγουν με τον φόβο των αντιποίνων. Μετά καταλάβαμε ότι ήταν Ισραηλινοί.»

Κάντε απλώς μία επίσκεψη σε οποιοδήποτε νοσοκομείο για να καταλάβετε ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Πολλές κλίνες είναι άδειες στο Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο της Ράφα, το οποίο θα έπρεπε να έχει μεγαλύτερη σχέση με τα θύματα του πολέμου του Ισραήλ «εναντίον των υπογείων τούνελ.» Το ίδιο πράγμα ισχύει για το νοσοκομείο Νάσερ στο Χάν Γιούνις. Μόνο 5 από τις συνολικά 150 κλίνες στο ιδιωτικό Νοσοκομείο Αλ Αμάλ, είναι γεμάτες. Στην πόλη της Γάζας εκκενώθηκε το Νοσοκομείο Ουάφα, που κτίστηκε με «ισλαμικές φιλανθρωπικές» χορηγίες της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και άλλων χωρών του Κόλπου και το οποίο βομβαρδίστηκε από το Ισραήλ στο τέλος Δεκεμβρίου. Το ινστιτούτο είναι γνωστό ως ένα προπύργιο της Χαμάς, καθώς οι μαχητές της οργάνωσης που τραυματίστηκαν στον εμφύλιο πόλεμο με την Φατάχ το 2007 νοσηλεύτηκαν εκεί. Οι άλλοι βρίσκονταν στο Αλ Κούντς το οποίο βομβαρδίστηκε με την σειρά του την δεύτερη εβδομάδα του Γενάρη.

Ο Μαγκά Αλ Ραχμάν, 25 ετών, ο οποίος ζει λίγα μόλις μέτρα από τα τέσσερα κτήρια του ιατρικού ιδρύματος που έχει υποστεί τώρα σοβαρές ζημιές, δηλώνει σχετικά: «Οι άνδρες της Χαμάς αναζήτησαν καταφύγιο κυρίως μέσα στο κτήριο που φιλοξενεί τα διοικητικά γραφεία του Νοσοκομείου Αλ Κούτς. Χρησιμοποιούσαν ασθενοφόρα και εξανάγκαζαν τους οδηγούς και τις νοσοκόμες να βγάζουν τις στολές τους με τα ιατρικά σύμβολα, για να χάνονται πιο αποτελεσματικά και να αποφύγουν τους ισραηλινούς ελεύθερους σκοπευτές. Αυτό μείωσε σημαντικά τον αριθμό των κλινών στα ιατρικά ινστιτούτα στη Γάζα.

Επίσης, το Σιφά, το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Γάζας, μόνο γεμάτο δεν είναι. Όμως φαίνεται ότι τα υπόγειά του είναι πυκνοκατοικημένα. «Η Χαμάς είχε κρύψει εκεί τους πυρήνες άμεσης δράσης και την αίθουσα ανακρίσεων για τους κρατουμένους της Φάταχ και του λαϊκού αριστερού μετώπου, οι οποίοι έφτασαν εκεί από την εκκένωση της Φυλακής Σαράτζα, όταν βομβαρδίστηκε, λένε οι μαχητές του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Έγινε ένας πόλεμος μέσα στον πόλεμο ανάμεσα στη Φατάχ και την Χαμάς. Οι τοπικές ανθρωπιστικές οργανώσεις, που ελέγχονται κυρίως από την PLO, κάνουν λόγο για «δεκάδες εκτελέσεις, περιπτώσεις βασανισμών, και απαγωγές τις τελευταίες τρεις εβδομάδες από την Χαμάς. Μία από τις πιο διαβόητες περιπτώσεις είναι εκείνη του Αχμάντ Σακούρα, 47 ετών, ο οποίος είναι κάτοικος της Χαν Γιούνις και αδερφός του Χαλέντ, το δεξί χέρι του Μοχάμεντ Νταχλάν (του πρώην επικεφαλής των δυνάμεων ασφαλείας του Γιασέρ Αραφάτ ο οποίος βρίσκεται σήμερα σε εξορία) ο οποίος απήχθη με εντολή του αρχηγού της τοπικής μυστικής αστυνομίας της Χαμάς, Αμπού Αμπτάλα Αλ Κίντρα, και βασανίστηκε. Του έβγαλαν το μάτι και τελικά σκοτώθηκε στις 15 Ιανουαρίου.

HTTP://WWW.CORRIERE.IT/ESTERI/09_GENNAIO_21/DENUNCIA_HAMAS_CREMONESI_AC41C6F4-E802-11DD-833F-00144F02AABC.SHTML